.
Αν έβαζε κάποιος τον ένθερμο παίκτη να πάρει ένα τρίφτη και κάθε φορά που έβλεπε ένα αεροπλάνο να ρίχνει βόμβα στο παιχνίδι έκανε και ένα μικρό σύρσιμο του τρίφτη στο μπράτσο του, ο μικρός πόνος θα τον απέτρεπε να κάνει τα χειρότερα στους άλλους, γιατί κατά βάσιν είναι ένας φυγόπονος απαίδευτος άνθρωπος σαν ασχολείται με την βία εκ της ασφαλούς ατιμωρησίας της λογικής του.
Για τον άνθρωπο που τόλμησε να αναφέρει ως ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ μέσα από τη γραφή του τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάρτησα τις δύο ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τις θηριωδίες της λογικής του πολέμου και θα ευχόμουν μέσα σε αυτές να μη δει ποτέ το παιδί του, την αγαπημένη του , τους γονείς του … γιατί τον εαυτό του δεν πρόκειται να τον δει σαν πέσει θύμα της βίας μια και δεν πρόκειται να ζει όπως νομίζει ότι συμβαίνει στον πόλεμο της εικονικής πραγματικότητας.
Το διαδικτυακό παιχνίδι με τίτλο WAR2 ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ, υπόσχεται να μεταφέρει τους παίκτες στο παρελθόν στα ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ όπως χαρακτηριστικά αναφέρει χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Αν νομίζεται ότι είναι τόσο απλή η έκφραση «συναρπαστικά» για να την προσπεράσει η σκέψη σας κάνετε λάθος, μια και στην επόμενη παράγραφο της εισαγωγής του παιχνιδιού επιθυμεί να δελεάσει περισσότερο τον επισκέπτη.
Με μια σιγουριά ότι η βία συμβαίνει, μιλά χωρίς παρελθοντικό χρόνο και εξηγεί πως ο αναγνώστης βρίσκεται σε ένα κόσμο που μαστίζεται από τον πόλεμο, και του υπόσχεται ότι μπορεί να γίνει στρατιωτικός διοικητής μιας πόλης που αγωνίζεται να επιβιώσει…
Τα βήματα που θα κληθεί να αναπτύξει για το παιχνίδι ο παίκτης είναι όλα όσα χρησιμοποιεί και στην κανονική ζωή του όπως αστική διαχείριση, σχεδιασμό παραγωγής, έρευνα , εμπόριο και κατανομή εργατικού δυναμικού της πόλης.
Μέσα από αυτή την συμμετοχή του στο παιχνίδι ο παίκτης γίνεται ένας μικρός δικτάτορας για να δώσει νόημα στην ανούσια ζωή που μπορεί να διάγει ως άνεργος ή ως μειωμένος από τις εκπαιδευτικές ή συναισθηματικές του αποτυχίες.
Το σύστημα που παράγει την βία μέσα από την εικονική ηδονή της προσωπικής επιτυχίας σε ένα μη πραγματικό κόσμο δεν είναι καθόλου παιχνίδι και σίγουρα έχει ένα σχεδιασμό να δημιουργήσει συναισθηματικά προσανατολισμένους ανθρώπους στη βία.
Αν αυτό το παιχνίδι ήταν προσανατολισμένο στο πως θα αποφύγει ο άνθρωπος να δημιουργήσει για μια ακόμη φορά ένα παγκόσμιο όλεθρο όπως αυτός του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα είχε μια άλλη φιλοσοφία μέσα του και σίγουρα ΔΕΝ θα εξυπηρετούσε τα κέντρα που θέλουν τον άνθρωπο ζώο στα ένστικτα και την αντίληψη.
Είμαι σίγουρος ότι δεν θα αναφέρει πουθενά το παιχνίδι ότι ο πόλεμος αυτός κόστισε τη ζωή σε 55,5 εκατομμύρια ανθρώπους και κορυφώθηκε ο πόνος με την ρίψη της ατομικής βόμβας που μετέτρεψε τις σάρκες σε απορρίμματα μιας ακατανόητης λογικής του πολέμου.
Αν έβαζε κάποιος τον ένθερμο παίκτη να πάρει ένα τρίφτη και κάθε φορά που έβλεπε ένα αεροπλάνο να ρίχνει βόμβα στο παιχνίδι έκανε και ένα μικρό σύρσιμο του τρίφτη στο μπράτσο του, ο μικρός πόνος θα τον απέτρεπε να κάνει τα χειρότερα στους άλλους, γιατί κατά βάσιν είναι ένας φυγόπονος απαίδευτος άνθρωπος σαν ασχολείται με την βία εκ της ασφαλούς ατιμωρησίας της λογικής του.
Η απάθεια διαχείρισης του πόνου που προκαλούμε στους άλλους είναι ένα σύμπτωμα των μελών της αρρωστημένης κοινωνίας. Με αυτή την εκπαίδευση δημιουργούνται στρατοί σκέψης που υπηρετούν εύκολα την δημιουργία πόνου στους άλλους, για να κερδίσουν (τελικά) όσοι κρύβονται πίσω από αυτή την χειραγώγηση των αφρόνων ανθρώπων.
Αν ο πολιτισμός μας είχε μια ανθρωποκεντρική φιλοσοφία και λειτουργούσαν οι θεσμοί του και δεν ήσαν πίσω από αυτούς κρυμμένοι φοβικοί υπάλληλοι, θα είχαν άμεσες παρεμβάσεις σε τέτοιες συμπεριφορές που αλλοιώνουν την παιδική ψυχολογία και δημιουργούν τους αυριανούς ανεγκέφαλους Ράμπο που θα συνεχίσουν την τυφλή βία που υποκριτικά την αναθεματίζουν όλοι.
Εδώ θα μου πείτε οι θεσμοί αγωνίζονται πως θα έχουν ασυλίες … που να προκάμουν να αναπτύξουν την παρρησία της άμεσης αντίδρασης με φιλοσοφική θέση… μη ζητάμε πολλά από ανήμπορους ανθρώπους.
Αν νομίζουμε ότι όλα τούτα ως παιχνίδια είναι αθώα, λανθάνουμε και σίγουρα με την σιωπηλή μας ανοχή γινόμαστε ιδιώτες με τη βούλα χάνοντας για πάντα το προνόμιο του σκεπτόμενου Πολίτη.
Για τον άνθρωπο που τόλμησε να αναφέρει ως ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ μέσα από τη γραφή του τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ανάρτησα τις δύο ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τις θηριωδίες της λογικής του πολέμου και θα ευχόμουν μέσα σε αυτές να μη δει ποτέ το παιδί του, την αγαπημένη του , τους γονείς του … γιατί τον εαυτό του δεν πρόκειται να τον δει σαν πέσει θύμα της βίας μια και δεν πρόκειται να ζει όπως νομίζει ότι συμβαίνει στον πόλεμο της εικονικής πραγματικότητας.
Επισκεφθείτε να θαυμάσετε τη σελίδα που την διαφημίζει άλλωστε η καλής πρόθεσης δικτύωση των ανθρώπων του face book .
πατήστε την εικόνα για μια συναρπαστική βία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.