Ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ασήμαντος

.

Όταν η «διανόηση» μιλά με την «Πολιτική» κρίνω ότι είναι τούτο Καλόν.
Το «Τι» όμως συζητά και σε ποια βάση, είναι κάτι που μπορεί να το κρίνουν μερικοί πολίτες έχοντας ασήμαντο μέγεθος μπροστά στον επηρεασμό της λεγόμενης κοινής γνώμης από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Και τούτο κρίνω ότι είναι επίσης Καλόν.

Μιλώ για την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη και του Πρωθυπουργού της χώρας κυρίου Αντώνη Σαμαρά, που εστιάζεται η θεματική της ανησυχίας του πρώτου προς τον δεύτερο, επάνω στο ζήτημα ανάπτυξης της Χρυσής Αυγής.

Δεν διάβασα από κανένα αναλυτή, πέρα από τις επιστολές των δύο ανδρών, να μας πει τι είναι ο Φασισμός και η Χρυσή Αυγή ως κοινωνικό φαινόμενο. Ή μάλλον για να είμαι πιο σαφής, διάβασα αρκετά άρθρα που εξηγούν τα σωστά ντοκουμέντα της μνήμης που έφεραν τον πόνο σε ολόκληρες γενιές μέσα από την δράση ατόμων που ονομάστηκαν φασίστες.
Είναι όμως αυτό ο Φασισμός;
Πως γεννιέται και πως σκοτώνεται; Ή ακόμη μπορούμε να τον σκοτώσουμε;
Αυτά είναι ερωτήματα που η διανόηση ή η Πολιτική σκέψη, που θα έπρεπε να έχουν αδιάκριτα όρια μεταξύ τους, δεν τολμούν να καταπιαστούν.

Ο λόγος, κατά την εκτίμηση ενός Ασήμαντου ανθρώπου όπως είναι ο γράφων, που δεν ακουμπούν ερωτήματα τέτοια, είναι γιατί τόσο η Πολιτική σκέψη όσο και η Διανόηση δεν θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο γύρω τους.

Ευχολόγια και κορώνες για τα κακώς κείμενα κάνουν όλοι σε όποιο πολιτικό φάσμα και αν ανήκουν φοβούμενοι μήπως αλλάξει στο παραμικρό το μόρφωμα της δομημένης λογικά ζωής τους.

Ποιος έχει σκεφθεί και προτείνει συγκεκριμένα μέτρα που θα πυροδοτήσουν αλλαγές στην συνείδηση ενός Λαού μέσα από μια Σολώνεια σκέψη; Οι αλλαγές στον ρου της παγκόσμιας ιστορίας είχαν πίσω τους ανθρώπους που οραματίστηκαν και θέσπισαν Νόμους που στόχευαν στην αλλαγή του ήθους της συμπεριφοράς των λαών… Νόμοι που τιμωρούν όχι δεν αλλάζουν λαούς, αλλά τους κάνουν να εξελίσσονται προς το χειρότερο.

Όχι δεν θα πω τίποτε σε αυτές τις λίγες παραγράφους για συγκεκριμένα παραδείγματα πως μπορεί μια σκέψη να αλλάξει την εξέλιξη της ιστορίας ενός πολύπαθου λαού όπως ο δικός μας… Είναι ανόητο να προτείνεις σε ώτα μη ακουόντων, που εστιάζονται στην λεκτική υπεράσπιση των αντιλήψεων τους, αγνοώντας πως σε ένα πρόβλημα υπάρχουν περισσότερες από μια σωστές λύσεις, αρκεί να ξέρεις για ποιο λόγο επιλέγεις την κάθε μία. Μιλώ για την ουσία των κινήτρων της Πολιτικής Φιλοσοφικής σκέψης… που λείπει από την εποχή μας.

Αν θα μπορούσαν Διανόηση και Πολιτική σκέψη να δρομολογήσουν διαδικασίες για την Θεσμική αλλαγή των πάντων γύρω μας, ίσως τότε να άρχιζε να λειτουργεί η βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.

Προσωπικά θεωρώ ότι μερικά πράγματα είναι έξω από την ανθρώπινη δικαιοδοσία της λογικής που εδράζει στην ιδιωτεία… και η οποία παράγει επιχειρήματα και δράσεις σε όλους τους πολιτικούς χώρους που εξασφαλίζουν την κοινωνική μας καταστροφή.
Μήπως σκέφτηκε ποτέ κανείς πως είναι αναπόδραστη η μοίρα αυτού του Κράτους να διαλυθεί και να περιέλθει σε κατοχή από τις ισχυρές δυνάμεις;

Μήπως σκέφτηκε ποτέ κανείς πως είναι ωφελιμότερο να διαλυθεί το Κράτος μια και το Έθνος ποτέ δεν κινδυνεύει;

Σήμερα που οι λογικές της εκατέρωθεν βίας με σημαία το συμφέρον της εκάστοτε φατρίας μέσω του φασισμού που φροντίζει για την επιβίωση των συμφερόντων της, δεν είναι η ύβρις που παράγει αυτή η χώρα ενώ γδέρνει τις σάρκες των απλών ασήμαντων ανθρώπων;

Ποιος σκέφτηκε να θεσμοθετήσει άμεσα μια άλλη Ελλάδα που θα έχει πρωτογενή παραγωγή και θα αντέξει την πείνα στην έτσι και αλλιώς έξοδο της από το καρουζέλ ενός ψεύτικου μορφώματος που λέγεται παγκόσμια οικονομία;

Ποιος αναλυτής μπόρεσε να ξεφύγει από την δεξιότητα του λογιστή και να γίνει φιλόσοφος που θα αμφισβητήσει τα δεδομένα που του παρουσιάζονται ως Θέσφατα;

Ποιος άνθρωπος δεν φοβάται τον Φασισμό που φέρνει κρεματόρια και αίμα, ενώ ταυτόχρονα δεν τον λειτουργεί μέσα στο πιο βρώμικο κατ' όνομα μόνον ιστορικά πολίτευμα των Ολιγαρχιών, που ονομάζεται Δημοκρατία;

Ποιος άνθρωπος δεν οικτίρει όλη την βία που εξαθλιώνει ένα ολόκληρο λαό και φέρνει τον θάνατο σε άτομα μέσω αυτοκτονιών, ενώ δεν υποδαυλίζει αυτήν την κατάσταση κοιτώντας να σώσει το τομάρι του μέσα στη βία χωρίς αναστολές;
Θα θέλατε να δείτε τις συμπεριφορές και τα επιχειρήματα των πολιτικών ανδρών ή των υπαλλήλων σε όποιες βαθμίδες και αν βρίσκονται; Που θα βρίσκατε μέσα σε τούτα παρρησία ευθύνης; Έχει κανένας ένα έστω παράδειγμα;
Έχει κανένας ένα παράδειγμα που διαπίστωσε σε τούτη τη χώρα; Έστω κι αν υπήρξε από αυτόν που έχει ευθύνη απλό φραστικό χαρακίρι; Αντίθετα, ανεύθυνες και φτωχές λογοκοπίες είναι η ζωή των μικρομέγαλων αυτού του Κράτους σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης του.

Παιχνίδια παίζουμε όλοι και κανένας μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών.

Ξέρετε πόσες φορές έκανα προσπάθεια να επικοινωνήσω με ανθρώπους που υποτίθεται έχουν μια θέση ευθύνης, στον Πολιτικό χώρο ή αυτόν της Διανόησης και εποίησαν την νήσσαν στα ερωτήματα που τους ετέθησαν; Μάλλον τους ήταν ξένα ως γνωστική ιδιωτική αντίληψη. Είναι βέβαια αναμενόμενο γιατί ποιος έχει εξασκηθεί από την Παιδεία του να πατροκτονεί τις αντιλήψεις που του δίνουν Κύρος και οικονομική βάση για να υπάρχει;  Την χαρά της δημιουργικής προσφοράς στον κόσμο διαθέτουν ελάχιστοι που σαφώς κρίνονται ως γραφικοί.
Πέθανε ο Σοφοκλής που έγραψε στον Οιδίποδα Τύραννο, πως η καλύτερη υπηρεσία για έναν άνθρωπο είναι να ωφελεί τους άλλους με κάθε μέσον και δύναμη που έχει.
Τώρα ζούμε σε ένα διαφορετικό αστερισμό και το κακό είναι ότι τούτος φωτίζει όλο το τοπίο… από την ασήμαντη γειτονιά της υλικό-πνευματικής φτώχειας, μέχρι τα σαλόνια της ποζάτης πολιτικής και γραμματιζούμενης τάξης.

Έχει πολύ γέλιο η ουμανιστική αντίληψη της σκέψης μας, όταν σπάνια ανακαλύπτουμε μέσα από αυτήν πως τα πάντα γίνονται για να καλύψουν το συμφέρον του αφιλοσόφητου Εγώ που διαθέτουμε. Αγορεύουμε επάνω στο «Εμείς» τη στιγμή που μόνο φραστικά  το ευαγγελιζόμαστε, χωρίς ίχνος νόησης των λόγων μας…

Διάβασα αυτές τις δύο επιστολές λοιπόν, και σκέφτηκα πως η μια προ-οικονομεί έστω χωρίς θέληση την θέση της Πολιτικής εξουσίας επάνω στον διωγμό της Χρυσής Αυγής από τον Φασιστικά οργανωμένο Δημοκρατικό υπόλοιπο κόσμο των κομμάτων…

Φοβούνται οι άνθρωποι να ψάξουν την πραγματική έννοια του Φασισμού, γιατί δεν έχουν το μέτρο να ψάξουν να μάθουν πότε το φάρμακο γίνεται φαρμάκι για τη ζωή τους. Όσοι μένουν σε εξηγήσεις ιστορικού περιεχομένου στο φαινόμενο, δείχνοντας την τότε ταλαίπωρη Ιταλία και τον Μουσολίνι της… ή τον Χίτλερ ...Απλώς σκεπάζονται με την κουβέρτα για να συνεχίσουν την νύχτα της σκέψης τους ενώ ο ήλιος καίει γύρω τους.

Αυτό που σίγουρα θα έπρεπε να υπολογίζει η Πολιτική εξουσία, είναι οι απλές σκέψεις των Ασήμαντων ανθρώπων που δεν είναι Διανοητές, αλλά λειτουργούν μια δεξιότητα που δεν χρειάζεται πτυχία και παράσημα. Μιλώ για την απλή Φιλοσοφία που παράγει εκρηκτικά μίγματα στο ανθρώπινο γένος και ή την σκοτώνεις πριν γεννηθεί με δοτά πιστεύω και φόβους, ή κάνει την Εξουσία να χαίρεται επειδή την καταστρέφει μετασχηματίζοντας την σε κάτι που δεν φανταζόταν.

Σήμερα το παράλογο σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πως η Άρχουσα τάξη πολεμά με λύσσα την ανατροπή της καθεστηκυίας σκέψης, μέσα από τα ιδεολογήματα της οικονομίας που κατέχει αντί για τανκ, φοβούμενη μην αλλάξει η πορεία της προς την βέβαιη καταστροφή.
Δεν μιλώ για την παροιμιώδη πλανημένη αλλαγή που σκέφτονται κάποιοι θέλοντας να γίνουν Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη... Μια και η Κεφαλαιοποίηση της εκμετάλλευσης φύσης και ανθρώπου είναι ίδια τόσο στην Σοσιαλιστική εκδοχή, όσο και στην ασύδοτη Φιλελεύθερη αγορά.
Για άλλα πράγματα μιλά στο άρθρο τούτο ο Ασήμαντος σχολιαστής...αθέατα και φοβικά για τα υπάρχοντα μυαλά που αναπαράγουν μόνο γνωστές εικόνες χωρίς φαντασία.

Όσα ατομικά καταφύγια και αν φτιάξουν οι μετρημένες στα χέρια οικογένειες που έχουν και κατέχουν, δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Και τούτο θα το αντιλαμβάνονταν, αν μπορούσαν να καταλάβουν το "Λόγο" των Τραγωδιών των Ελλήνων, που τόσο οι Ντόπιοι χασάπηδες του Κράτους όσο και οι Ξένοι που δεν τον ακούμπησαν γνωστικά, νομίζουν ότι είναι φολκλόρ για διασκέδαση.

Το λάθος είναι ότι πιστεύουν οι άνθρωποι, πως η σκέψη τους είναι ο ίδιος ο εαυτός τους… Είναι γελοίο τούτο, αλλά όμως πραγματικό μια και έχει ιστορικά γεννήσει βία, πολέμους και αθλιότητα στο διάβα των αιώνων και συνεχίζει να καταστρέφει η σκέψη τούτη με τον ίδιο ρυθμό τα πάντα γύρω της και σήμερα.

Ας ευχηθώ Καληνύχτα,
δηλώνοντας Ασήμαντος ως Κώστας Ζωγραφόπουλος στον κόσμο της φερωνυμίας ...μια και η ευχή για "Καλημέρα", προϋποθέτει αποδέκτες με σκέψη που μπορούν να σκοτώσουν τις βεβαιότητες μέσα στο μυαλό τους,  η οποία τους φωνάζει ότι είναι σίγουρη πως «Γνωρίζει!»


Πληροφορίες : 

Επιστολή Νάνου Βαλαωρίτη: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=515206
Επιστολή Αντώνη Σαμαρά :    http://www.primeminister.gov.gr/2013/05/30/12180



Η "λογική" που διαβαίνουμε πάνω στις φάσκες