ΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΡΥ ΚΛΛΥΝ

.

Σε πείσμα της σοβαροφάνειας κάθε γραφής που νομίζει ότι αξία έχει μόνο ο «μουτρωμένος» και «κουστουμάτος» λόγος, σκέφτηκα να ανεβάσω μερικά βίντεο που έλκουν την δημιουργία τους από το παρελθόν, όμως παρουσιάζουν μια διαχρονία της ανατρεπτικής τους σκέψης ακόμα και σήμερα.

Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικά σύντομα βίντεο του σατυρικού δημιουργού Χάρρυ Κλυνν (Βασίλη Τριανταφυλλίδη) που με μοναδικό τρόπο άφησε το στίγμα του στην τότε ανατρεπτική προσέγγιση της επικαιρότητας και σίγουρα έχει βρει αρκετούς μιμητές μέχρι σήμερα.
Γεννήθηκε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940, από οικογένεια προσφύγων με ποντιακή καταγωγή. Εκείνη την εποχή τρεις μέρες μετά την γέννηση του θα αναλάβει πρωθυπουργός της Αγγλίας ο Ουινστον Τσώρτσιλ ταυτόχρονα με την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία και το Βέλγιο ξεκινώντας το οδοιπορικό αίματος του Β Παγκοσμίου πολέμου. Οι δύσκολες συνθήκες για την επιβίωση των ανθρώπων τότε τον οδήγησαν από μικρή ηλικία να εργάζεται χωρίς να διακόψει την φοίτηση του όλα εκείνα τα χρόνια της κατοχής αλλά και του εμφυλίου πολέμου.
Τα χρόνια της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70 μεσουρανούσε την τότε ΕΙΡ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) ο κομφερασιέ Γιώργος Οικονομίδης που μέσα από την εκπομπή του «Χαρούμενα Ταλέντα» ανέδειξε μαζί με άλλους γνωστούς μας καλλιτέχνες και τον τότε Βασίλη Τριανταφυλλίδη. Σπούδασε σε δραματική σχολή και στη συνέχεια εμφανιζόταν σε κέντρα και θέατρα της εποχής ως νουμερίστας.
Το 1964 την χρονιά που πεθαίνει ο Σοφοκλής Βενιζέλος, η Βουγιουκλάκη μεσουρανεί γυρίζοντας την ταινία της «Η σοφερίνα» ενώ ο νέος καλλιτέχνης τότε Βασίλης Τριανταφυλλίδης, αποφασίζει να πάει για μερικές εμφανίσεις στην Αμερική. Αυτές οι εμφανίσεις θα τον κάνουν  να μείνει στο εξωτερικό δέκα ολόκληρα χρόνια όπου θα δουλέψει και θα εξελίξει το ταλέντο του στην Αμερικανική Ήπειρο ταξιδεύοντας και σπουδάζοντας την πράξη την σατυρική τέχνη.
Αποφασίζει να γυρίσει στην Ελλάδα το 1974 σε μια δύσκολη χρονιά που η Χούντα των Συνταγματαρχών διαχειρίζεται την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και αμέσως μετά διαδέχεται την πτώση της η εξουσία του επαναπατρισθέντα Κωνσταντίνου Καραμανλή. Την ίδια χρονιά δημιουργείται με την διακήρυξη της 3 Σεπτέμβρη το ΠΑΣΟΚ και ο Χάρρυ Κλλυν πλέον έχει όλο το υλικό δικό του να σατυρίζει μια πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα που οι ακροατές της εποχής την γνωρίζουν για πρώτη φορά.
Παρουσιάζει μια πλούσια δισκογραφία και αργότερα θα περάσει και στην κινηματογραφική παραγωγή.  Η ικανότητα του να συγγράφει θεατρικά έργα καθώς και τα κείμενα των σατυρικών κομματιών του δίνει μια ολοκληρωμένη ταυτότητα στην ιδιαίτερη πολιτική ματιά για ότι τον απασχολεί.

Η διαφορά του Χάρρυ από τους μεταγενέστερους, είναι ότι μέσα στα δημιουργήματα του έχει λεπτές προσεγγίσεις (όχι πάντα εμφανείς) που μιλούν για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα πέρα από την απλή αναφορά σε ένα αστείο.
Αναλογιζόμενοι την πληθώρα των απομιμήσεων στην μετέπειτα εποχή θα πούμε ότι το πρωτότυπο πάντα είναι ισχυρότερο από την κάθε κόπια στη ζωή μας.

Τα μικρά βίντεο που επέλεξα από το μεγάλο έργο του μπορούν να σατιρίζουν την τότε (γιατί όχι και τη σήμερα) πραγματικότητα.
Για την εποχή του τολμά θα θίξει θέματα που είναι ταμπού ακόμη και σήμερα.
Αγαπήθηκε και ενσωματώθηκε στα αστεία των τότε νεολαίων φτιάχνοντας ένα κώδικα ανατροπής των καταστάσεων της εποχής.
Θα έλεγα ότι γενικά υπάρχουν σοβαρές εκφράσεις με αστείο λόγο και ακριβώς το αντίθετο.
Αυτό το αντίθετο επέλεξε στο λόγο του ο Χάρρυ Κλλυν για να αφήσει το ιστορικό καλλιτεχνικό του στίγμα.
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι η σοβαρότητα με «πόζα» , έχει (προς δυστυχία μας) απίθανο γέλιο σε όσους «μπορούν» να μας βλέπουν και βέβαια μακροπρόθεσμα, βλάπτει μέσα από τη «στάση» την πνευματική μας υγεία.
Θα  μου πείτε υπάρχουν και τα θαύματα που κάνει στους γονυπετείς προσκυνητές της η Παναγιά της Τήνου, αλλά είναι ανάγκη να σακατευτούμε πνευματικά και να περιμένουμε το θάμα;  










Δεν υπάρχουν σχόλια: