ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ «ΘΟΥΠΑ»

.

Το παιδικό μπολ ήταν μπροστά στην τετράχρονη κόρη μου που έτρωγε με πολύ κέφι την ριζόσουπα της. Είχα τελειώσει το δικό μου πιάτο και την ρωτούσα σκόρπια θέματα που αφορούσαν την άμεση καθημερινότητα της.
Σε κάποια στιγμή είχε μια δυσκολία να πιάσει από τον πάτο του σκεύους το υπόλοιπο της σούπας και αξιοποιώντας το ως πρόφαση για να εισπράξει τρυφερότητα μου είπε με όλο νάζι «Θα μου την ταΐσεις;» Μετακίνησα την καρέκλα μου πιο κοντά της και αρχίσαμε να παίζουμε τρώγοντας δίνοντας στο κουτάλι διάφορους ήχους σαν έφτανε στο στόμα της. Έγινε τραίνο, αεροπλάνο , πουλί, μέλισσα, γάιδαρος και ότι άλλο μπορεί να έχει μια παιδική φαντασία που ζει μέσα από το παιχνίδι, φροντίζοντας να υλοποιώ με άμεση ανταπόκριση την επιθυμία της για μεταμόρφωση του κουταλιού με τον κατάλληλο ήχο που διάλεγε την ώρα που έπαιρνε το δρόμο από το πιάτο ίσια στο στόμα της. Σε μια στιγμή σταμάτησα τις ηχητικές μεταμορφώσεις του κουταλιού και ρώτησα με σοβαρότητα «Τι τρως;» για να πάρω την σίγουρη απάντηση «Θούπα».

Ο ΝΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ


Σήμερα σκέφτηκα να αναλάβω την ευθύνη έκθεσης ενός από τα κείμενα που έμεναν κρυμμένα στα ηλεκτρονικά κλειδώματα της εικονικής πραγματικότητας. 
Κάποτε και ενώ συζητούσαμε για τον τρόπο που μπορούμε να προσφέρουμε τις σκέψεις μας μέσα από λέξεις σε ένα κείμενο, μου έβαλε μια πρόκληση μια αξιόλογη φίλη να σκαρώσω ένα μικρό κείμενο χρησιμοποιώντας στο θέμα μου τρεις λέξεις που στην αρχή μου φάνηκαν εντελώς διαφορετικές. Σκέψου μου είπε τις λέξεις “ Πρόφαση, αρπαγή , Νόστος” και γράψε κάτι που να αφορά τη ζωή γύρω μας.
Δεν υπάρχει λέξη σαν την χρησιμοποιούμε που δεν συναντά τις βαθύτερες εμπειρίες και τα αρώματα της ψυχής μας.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ

.

Το βράδυ κατά τις «αργάμιση» η ώρα είχε στο νου πως θα έβγαινε βόλτα σε κανένα παραλιακό μαγαζί με την παρέα, ευελπιστώντας να είναι μαζί και η Ελένη.
Δεν ήξερε αν ήθελε να βάλει το «του» δίπλα στο όνομα της μια και ακόμη δεν την είχε ρίξει με την γοητεία του. Θα διάλεγε ως πρόταση αυτό δίπλα στην παραλία με τους φοίνικες εκεί που συχνάζουν «ιν» άτομα και θα ήταν ευχαριστημένος με τη σκέψη να μπορούσε να την έπιανε σφιχτά από τη μέση τραβώντας την με αποφασιστικό τρόπο λίγο παράμερα για ένα δημόσιο υγρό φιλί.
Την γούσταρε πολύ γιατί ήταν πιο όμορφη από όλες που είχε μέχρι τώρα νταραβεριστεί. Σαν την πρωτοείδε να έχει αυτό τον θηλυκό τουπέ στην παρέα της καφετέριας (σαν νεοφερμένη στα μέρη του) είπε σχεδόν φωναχτά ψελλίζοντας με τα χείλη του

ΚΑΛΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ


Την χρονιά που η Ελλάδα έγινε το δέκατο ισότιμο μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, οι νεοσύλλεκτοι της κληρωτής Ναυτικής εκπαίδευσης μάθαιναν τα παραγγέλματα επιδείξεων με τα απαρχαιωμένα όπλα που είχαν ακόμη κόκορα για τον οπλισμό τους.
Εκείνη την εποχή στις αρχές του Απριλίου έκανα την θητεία μου στο Ελληνικό μας Ναυτικό και κλήθηκα ως εγγράμματος να συμμετάσχω στην Εθνική μας Απογραφή. Ένα στρατιωτικό φορτηγό φιλοξένησε στην καρότσα του εμένα μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια των εγγράμματων ναυτών και μας οδήγησαν σε μια αγροτική περιοχή της Σαλαμίνας δίνοντας την οδηγία μέχρι το βράδυ να έχουμε απογράψει τα άτομα που έμεναν στα σκόρπια σπίτια της περιοχής.
Στην κυβέρνηση τότε ήταν ο Γεώργιος Ράλλης που επέδειξε μια πολιτική αξιοπρέπεια λίγους μήνες αργότερα δηλώνοντας

Η Ελλάδα κινδυνεύει από τους Έλληνες

 .

Αυτό τον καιρό είμαι απασχολημένος με διάφορα όμορφα ζητήματα που προωθούν τη ζωή μου και απέχω από τις όμορφες κουβέντες που είχαμε τον προηγούμενο χρόνο με τον αγαπητό Σωτήρη, βρισκόμενοι σε παρέες χαλαρές που φιλοσοφούσαμε ότι η ανθρώπινη φοβία τα θεωρεί αδιαπραγμάτευτα. Με χαρά έλαβα ένα e-mail του που είναι ένα μικρό κομμάτι από την συγγραφική δουλειά που κάνει ετούτο τον καιρό και εκείνος κλεισμένος στις προσωπικές του εξισώσεις “ζωής” που τις λύνει υπομονετικά με τη σκέψη του. Διαβάζοντας το κείμενο που έλαβα σκέφτηκα πως δεν ξέρω που βρίσκεται το χαμόγελο και που το κλάμα σαν πορεύτηκα τη σκέψη του, που αναπτύσσει ένα λόγο μέσα από συμπυκνωμένες ιστορικές αναφορές. Για όποιον κυκλοφορεί στον κόσμο κρατώντας ένα μικρό καθρέπτη ώστε να βλέπει τις αντιδράσεις του μέσα από τις πεποιθήσεις που έχει και καμαρώνει, είναι ένα σοκ η αποκάλυψη της ανάπηρης σκέψης (μας) που θέλουμε να πιστεύουμε πως έχει σπουδαία καταγωγή και μέλλον. Γεμίσαμε ηλιθίους με άποψη και το χειρότερο είναι πως βρίσκονται και σε θέσεις που υλοποιούν την ζωή της πολύπαθης πόρνης που στις μέρες μας λέγεται και “Πολιτική”. Ας αφήσουμε όμως τον αγαπητό Σωτήρη να μας τα πει με την πέννα του σύντομα και περιεκτικά, όπως ξέρει να το κάνει και στον προφορικό του λόγο μέσα στη φύση παρέα με λίγους ανθρώπους που γνωρίζουν κυρίως να ακούν σε αντίθεση με τις μάζες που μιλούν για ότι δεν ξέρουν.



Η Ελλάδα κινδυνεύει από τους Έλληνες 
(μερικές πικρές αλήθειες Νο 2)



του Σωτήρη Γλυκοφρύδη 

Στην Ελλάδα λείπει η λογική. Γι’ αυτό το σύμβολο της Αθηνάς ήταν η κουκουβάγια. Διότι είναι νυκτόβιο πουλί, κρώζει τα δεινά και ανοίγει τα φτερά του βράδυ. Αν υπήρχε η λογική, τότε σύμβολο θα ήταν το αηδόνι. 

Ο “ΚΑΚΟΣ” ΟΣΑΜΑ ΚΑΙ Ο “ΚΑΛΟΣ” ΟΜΠΑΜΑ


Με χαρά υποδέχθηκε ο μέσος Aμερικανός πολίτης το γεγονός της θανάτωσης του πρώτου τη τάξη διεθνούς τρομοκράτη Οσάμα Μπιλ Λάντεν, αν και αρκετοί Aμερικανοί διατηρούν επιφυλάξεις για το αν η τρομοκρατία σε παγκόσμια κλίμακα θα ακολουθήσει μια ύφεση. Στις μικρότερες χώρες ανά τον κόσμο που τα τοπικά προβλήματα των προσωπικών αναγκών των κατοίκων έχουν την δική τους αξία, κάνουν αυτό το γεγονός να έρχεται σε δεύτερη μοίρα δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος μια και φαντάζει ένα μακρινό γεγονός.

Στην διεθνή πολιτική σκηνή συνήθως ανοίγονται και κλείνουν διάφοροι κύκλοι οικονομικών και πολεμικών παρεμβάσεων που στόχο έχουν να πετύχουν κλιμακωτά την προώθηση των συμφερόντων ομάδων και κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο.