.
Ας υποθέσουμε ότι περνάμε στην Μεσόγειο μια δύσκολη πολιτική μεταβατική κατάσταση, που βασίζεται στην (αντίληψη-δόγμα) αποσταθεροποίησης της περιοχής λόγω κοιτασμάτων πετρελαίου, για αποθέματα που υπολογίζονται ότι είναι μεγαλύτερα από αυτά της Σαουδικής Αραβίας.
Διεθνώς,(αν παρατηρήσουμε την πολιτική γεωγραφία) δεν υπάρχει αγωγός πετρελαίου χωρίς κρατίδιο και αντίστοιχα πετρελαιοπηγή άνευ κράτους μπανανίας. Οι δυο εξαιρέσεις διεθνώς (της Βενεζουέλας και του Ιράν) που βρίσκονται στο στόχαστρο, επιβεβαιώνουν τον κανόνα της δύσκολης θέσης αυτού που έχει το κοίτασμα. Ας πούμε το να έχεις αυτό το δώρο της φύσης γίνεται μειονέκτημα της εθνικής σου κυριαρχίας και σίγουρα το μεγάλο ζώο πάντα θα επιβάλει τη θέληση της αδηφάγας ανάγκης του στο ιθαγενές μικρό.
Όταν κάπου λοιπόν βρεθεί σύγχρονο κοίτασμα ενέργειας, υπάρχουν δυο λύσεις. Ή αυτός που το έχει εντάσσεται στο σύστημα να γίνει δορυφόρος ή το σύστημα του επιτίθεται για να τον γονατίσει.
Το «Σύστημα» σε αυτή την περίπτωση βασίζεται σε πρωτεύουσα βιολογική ανάγκη, επομένως μπορεί να θεωρηθεί και ανώτερο του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρωπισμός και οι διπλωματικές συζητήσεις δεν αφορούν την βία που δημιουργεί η επιθυμία «κτήσης» σε ένα κυρίαρχο «Σύστημα». Όσο και να ήθελαν να πείσουν οι φουκαράδες κάτοικοι της Μήλου ότι επέλεγαν ουδετερότητα μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, δεν στάθηκε ικανός λόγος να αποτρέψει τον σφαγιασμό τους και την ισοπέδωση του νησιού τους από την κυριαρχούσα δύναμη του «Συστήματος» των Αθηνών.
Ο Μουμπάρακ που προχώρησε σε άντληση των κοιτασμάτων πετρελαίου στην Ερυθρά, τώρα κλονίζεται. Η Τουρκία αν συνεχίσει να κάνει διεθνή τσαμπουκά μπορεί να διαμελιστεί. Εμείς αν είμαστε «καλά παιδιά» θα χάσουμε την αξιοπρέπεια αλλά θα γίνουμε Ντουμπάι, αντίθετα αν είμαστε «κακά παιδιά» θα έχουμε αξιοπρέπεια αλλά θα γίνουμε Βενεζουέλα.
Βοηθήστε με την απάντηση σας στην σύνταξη ενός ολόκληρου σκεπτικού που με παρακάλεσε να αναρτήσω φίλος που ετοιμάζει ένα άρθρο- μελέτη και σίγουρα θα βοηθήσει στην κατανόηση την αθέατης αλήθειας των πραγμάτων στον ορίζοντα της πατρίδας μας.
Ας υποθέσουμε ότι περνάμε στην Μεσόγειο μια δύσκολη πολιτική μεταβατική κατάσταση, που βασίζεται στην (αντίληψη-δόγμα) αποσταθεροποίησης της περιοχής λόγω κοιτασμάτων πετρελαίου, για αποθέματα που υπολογίζονται ότι είναι μεγαλύτερα από αυτά της Σαουδικής Αραβίας. Διεθνώς,(αν παρατηρήσουμε την πολιτική γεωγραφία) δεν υπάρχει αγωγός πετρελαίου χωρίς κρατίδιο και αντίστοιχα πετρελαιοπηγή άνευ κράτους μπανανίας. Οι δυο εξαιρέσεις διεθνώς (της Βενεζουέλας και του Ιράν) που βρίσκονται στο στόχαστρο, επιβεβαιώνουν τον κανόνα της δύσκολης θέσης αυτού που έχει το κοίτασμα. Ας πούμε το να έχεις αυτό το δώρο της φύσης γίνεται μειονέκτημα της εθνικής σου κυριαρχίας και σίγουρα το μεγάλο ζώο πάντα θα επιβάλει τη θέληση της αδηφάγας ανάγκης του στο ιθαγενές μικρό.
Όταν κάπου λοιπόν βρεθεί σύγχρονο κοίτασμα ενέργειας, υπάρχουν δυο λύσεις. Ή αυτός που το έχει εντάσσεται στο σύστημα να γίνει δορυφόρος ή το σύστημα του επιτίθεται για να τον γονατίσει.
Το «Σύστημα» σε αυτή την περίπτωση βασίζεται σε πρωτεύουσα βιολογική ανάγκη, επομένως μπορεί να θεωρηθεί και ανώτερο του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρωπισμός και οι διπλωματικές συζητήσεις δεν αφορούν την βία που δημιουργεί η επιθυμία «κτήσης» σε ένα κυρίαρχο «Σύστημα». Όσο και να ήθελαν να πείσουν οι φουκαράδες κάτοικοι της Μήλου ότι επέλεγαν ουδετερότητα μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης, δεν στάθηκε ικανός λόγος να αποτρέψει τον σφαγιασμό τους και την ισοπέδωση του νησιού τους από την κυριαρχούσα δύναμη του «Συστήματος» των Αθηνών.
Ο Μουμπάρακ που προχώρησε σε άντληση των κοιτασμάτων πετρελαίου στην Ερυθρά, τώρα κλονίζεται. Η Τουρκία αν συνεχίσει να κάνει διεθνή τσαμπουκά μπορεί να διαμελιστεί. Εμείς αν είμαστε «καλά παιδιά» θα χάσουμε την αξιοπρέπεια αλλά θα γίνουμε Ντουμπάι, αντίθετα αν είμαστε «κακά παιδιά» θα έχουμε αξιοπρέπεια αλλά θα γίνουμε Βενεζουέλα.
Βοηθήστε με την απάντηση σας στην σύνταξη ενός ολόκληρου σκεπτικού που με παρακάλεσε να αναρτήσω φίλος που ετοιμάζει ένα άρθρο- μελέτη και σίγουρα θα βοηθήσει στην κατανόηση την αθέατης αλήθειας των πραγμάτων στον ορίζοντα της πατρίδας μας.
Αριστερά της ανάρτησης βρίσκεται το ερωτηματολόγιο της ψηφοφορίας που θα παραμείνει ενεργή ως τις 11 Φεβρουαρίου και ώρα 11 πμ.
Σημειώνω ότι το λειτουργικό σύστημα έχει μια εντολή μετά την ψηφοφορία που επιτρέπει την αλλαγή της ψήφου. Αυτό αφορά σε μια λογική που δημιουργεί πολίτες ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος) και καλό θα ήταν να μην ακολουθεί κάποιος αυτή την αντίληψη εκπεσμού της σοβαρότητας του ψηφίζειν. Θέλει πολλή προσπάθεια να μην είμαστε ψηφοφόροι εκπομπών τηλεθέασης ... κουράγιο.
Σημείωση μετά από μία εβδομάδα ακριβώς.
Επί συνόλω 52 αναγνώσεων του θέματος την επιλογή της συμμετοχής στην ψήφο είχαν έξι άτομα. Οι πέντε ψήφοι που αντιπροσωπεύουν το 83% επιλέγουν την εκδοχή μιας κοινωνίας όπως αυτή του Ντουμπάι έναντι της μιας ψήφου που αντιπροσωπεύει το 16% και τάσσεται υπέρ μιας αντίληψης όπως αυτή που ακολουθεί η Βενεζουέλα.
Μικρό το δείγμα και σίγουρα δεν τεκμαίρεται κανένα στατιστικό αποτέλεσμα , αλλά δίνεται μια αίσθηση γεύσης για το τι είμαστε διατεθειμένοι ως κοινωνία να ακολουθήσουμε.
Ελπίζω να έχει κάποια σημασία στην κρίση σου αγαπητέ Σωτήρη αυτή η συμμετοχή των αναγνωστών που τους ευχαριστώ για την κατάθεση της αντίληψης τους.
Σημείωση μετά από μία εβδομάδα ακριβώς.
Μικρό το δείγμα και σίγουρα δεν τεκμαίρεται κανένα στατιστικό αποτέλεσμα , αλλά δίνεται μια αίσθηση γεύσης για το τι είμαστε διατεθειμένοι ως κοινωνία να ακολουθήσουμε.
Ελπίζω να έχει κάποια σημασία στην κρίση σου αγαπητέ Σωτήρη αυτή η συμμετοχή των αναγνωστών που τους ευχαριστώ για την κατάθεση της αντίληψης τους.
Για το εάν οι κάτοικοι της Βενεζουέλα ζούν αξιοπρεπώς, θα πρέπει να κάνουμε ξεχωριστή συζήτηση και ψηφοφορία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρό το θέμα της ατομικής αξιοπρέπειας των υπηκόων σε όλα τα καθεστώτα αγαπητέ ανώνυμε. Το ερώτημα που μπήκε και σίγουρα δεν είχε και μια τρίτη κατηγορία του τύπου (άλλη άποψη), είναι γιατί σε αυτό καλούμαστε να απαντήσουμε στην συγκεκριμένη συγκυρία. Καλώς ή κακώς όταν επιλέγεις να ζήσεις ή όχι με τον σύντροφο σου δεν υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή. Μένεις ή φεύγεις… Κάπως έτσι είναι και η πολιτική απόφαση για τα δεδομένα που προκύπτουν. Η "αξιοπρέπεια" αφορά την θυμική αντίληψη του τώρα στην πολιτική μας στάση. Το μετά… είναι μια ολόκληρη κουβέντα που σίγουρα η σκέψη σου το εντόπισε και σαφώς θα συμφωνήσω ότι έχει τεράστια ανάπτυξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ "ρίψασπις" έχει περισσότερες από μια εκδοχές αξιολόγησης στην φιλοσοφική του προσέγγιση. Υπάρχει η αντίληψη της Ιωνίας, όπως και αυτή των Λακεδαιμόνιων. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος αλλά μόνο το φιλοσοφικό πλαίσιο που εξυπηρετεί τις ανάγκες της εκάστοτε πολιτικής - συλλογικής σκέψης.
Ευχαριστώ για την ουσία που εντόπισες.
Κώστα μου δεν ξέρω αν έβαλες ή οχι τυχαία την εικόνα με τα ανθρωπάκια που ψηφίζουν με τον ιδιο τρόπο... Ομως νομίζω πως μας οδηγούν σε εκλογές... θελουν την ψήφο εμπιστοσύνης μας για να συνεχισουν για 10 χρόνια εξαθλίωσης...θα δούμε πολλά οσο τους δείχνουμε πως αντέχουμε κι άλλα... το έργο είναι στημένο και στα μέτρα τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία Παπαγεωργίου
Δεν είμαι σίγουρος Αναστασία για την δεκάχρονη εξαθλίωση. Το "παιχνίδι" είναι γρήγορο και σίγουρα είναι στα μέτρα πάντα του ισχυρού. Δεν είναι τόσο τυχαία η ψηφοφορία που μπήκε σε αυτό το άρθρο. Φυσικά Βενεζουέλα δεν γινόμαστε , αλλά να ξέρουμε τους όρους της πώλησης των τομαριών μας. Αν ήταν ο αείμνηστος Καλογήρου θα έλεγε την ατάκα του ..."Είναι πολλά τα λεφτά Άρη" φυσικά πάντα για τον πλούτο που διαπραγματεύονται να μοιραστούν από τη χώρα του Ποσειδώνα και της Περσεφόνης. Είμαστε λαός που τελευταία μάθαμε να τα πουλάμε όλα για λίγη ευζωία , αλλά το θέμα είναι αν είμαστε τελικά ψιλικατζήδες ή της προκοπής ξεπουλημένοι ...
ΑπάντησηΔιαγραφή