Θεσμός ή Τρόϊκα;





Γράφοντας αυτά τα λόγια, είναι Κυριακή απόγευμα μια βδομάδα πριν από το δημοψήφισμα που πέρασε πλειοψηφικά από το σώμα της Βουλής και το οποίο θα διενεργηθεί στις 5 Ιουλίου 2015.
Από όλους τους δημοσιογράφους και τους πολιτικά ενασχολούμενους, ακούω συνεχώς για την αντίδραση της Ελληνικής Κυβέρνησης απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των Θεσμών.
Η δουλεία ενός λαού ξεκινά από τη γλώσσα του.
Αν βγει κάποιος στον δρόμο και ρωτήσει τους απλούς φοβισμένους ανθρώπους τι σημαίνει θεσμός, θα διαπιστώσει μια εκφραστική αμηχανία στο πρόσωπό τους.
Φοβούνται «κάτι» που δεν έχουν την ικανότητα να ερμηνεύσουν την ουσία σύστασής του.
Το έθιμο, το έθος, το ήθος, η παράδοση δεν μπορεί να είναι το ίδιο πράγμα με μια «εταιρεία» συμφερόντων.
Όλοι αναπαράγουν την λέξη θεσμοί, εννοώντας κατά την Ρωσική γλώσσα το έλκηθρο, δηλαδή την άμαξα, που μέσα από αυτή την παρομοίωση εννοούν το πολιτικό μόρφωμα της Τρόϊκα.

Τι είναι η Τρόϊκα;
Μια συνεργασία τριών οικονομικών και πολιτικών μορφωμάτων, που ως όργανα έχουν αυτό-αναγορευτεί σε «θεσμικά». Δηλαδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που αλλιώς την ακούμε ως Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό ταμείο.

Ποιος διευθύνει αυτά τα τρία μορφώματα που στην συντεταγμένη συνεργασία τους ονομάζονται Τρόϊκα;
Ο Θεσμός, δεν έχει πίσω του ατομικά συμφέροντα, μια και είναι μια συλλογική έκφραση ενός πολιτισμικού γίγνεσθαι.
Αντίθετα η Τρόϊκα, έχει μέσα στη σύστασή της στοχεύσεις, πρόσωπα και πολιτικές επιλογές που συντάσσονται εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα.

Όταν δίνουμε νοηματική ασάφεια σε έννοιες, είναι σίγουρο ότι δεν μπορούμε να τις αναλύσουμε, δηλαδή να τις αποδυναμώσουμε και τελικά να τις κατανοήσουμε.
Κατανοώντας πάντα δεν φοβάται ο άνθρωπος, άρα είναι κυρίαρχος.
Η κατανόηση της δομής σε ότι αντιλαμβανόμαστε, είναι Νίκη.
Αυτή είναι η ουσία του πολιτισμού που έχει μέσα της η Ελληνίδα γλώσσα.

Καλό είναι να μη φτιάχνουμε με τη γλώσσα μας «σκιές» που μας φοβίζουν και νομίζουμε ότι είναι ο θεόρατος Διάβολος που θα μας τιμωρήσει αν δεν τον υπηρετήσουμε…

Ας θυμηθούμε τον Αντισθένη, μια και δεν έχω πρόχειρους εν ζωή  ανθρώπους που να στοχάζονται σοβαρά, που μας είπε κάποτε:
Αρχή Σοφίας  η των ονομάτων επίσκεψις.