.
Το στερεόγραμμα είναι μια εικόνα σχεδιασμένη που κατά κάποιο τρόπο ξεγελά τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το παιχνίδι του ξεγελάσματος της όρασης είναι κάπως παλιό και άρχισε κάπου το 1838 από ένα βρετανό επιστήμονα που έδωσε μια ερμηνεία στην διόφθαλμη όραση. Από τότε μέχρι σήμερα έχει εξελιχθεί αυτή η «δεξιότητα» παραίσθησης της όρασης μας και φτάσαμε σε εικόνες όπως αυτές που σας επισυνάπτω στην ανάρτηση.
Αν και στις αρχές του προηγούμενου αιώνα οι άνθρωποι έφτιαχναν κατασκευές που έδιναν με κάτοπτρα ένα βάθος πεδίου στις εικόνες στόχευαν στην ψυχαγωγία, από το 1959 άρχισε το θέμα να ενδιαφέρει ψυχολόγους, ιατρούς και ειδικούς στην όραση με ειδίκευση στην ψυχοφυσική στοχεύοντας σε μελέτες και πειράματα σχετικά με την δεξιότητα παραίσθησης της όρασης μας επάνω σε αυτά.
Αποτέλεσμα ήταν να αποδείξουν ότι η αντίληψη βάθους είναι μια νευρολογική διεργασία και να βελτιώσουν την ποιότητα παραγωγής επίπεδων επιφανειών που συγκεκριμένη απεικόνιση να παράγει τρισδιάστατη εικόνα στον γυμνό οφθαλμό.
Τώρα λοιπόν χωρίς καμία ειδικότητα επιστημονική λέω και εμείς να τα χρησιμοποιήσουμε τα στερεογράμματα για να κατανοήσουμε καλύτερα την κοινωνική μας αντίληψη για ότι κρίνουμε ότι είναι προφανές και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και τη ζωή μας για την αντίληψη – ιδέα που έχουμε στο μυαλό μας.
Στην καθημερινότητα μας, παλεύουμε να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο μέσα από μια λογική την αντίληψη της αίσθησης που έχουμε .
«Μα το είδα !» θα πει κάποιος για να συνεχίσει «είναι αλήθεια!»
Σε αυτό βάλτε ότι θεωρία , φιλοσοφία, σκέψη θέλει ο καθένας που την έχει σίγουρη και μάλιστα δεν μπορεί να την κλονίσει κανένας από το μυαλό του.
Συνήθως η ατομική γνώση του κάθε ενός αποκτά μια αξία σαν γίνεται αντικειμενική.
Αυτό σημαίνει ότι ρωτά ο ένας τον άλλο αν όντως αυτό που αντιλαμβάνεται είναι κατά τον τρόπο που το περιγράφει και αφού πάρει την αποδοχή τότε είναι που δεν κουνάει κανένας την αντίληψη ετούτη από το μυαλό του.
Οι αντιλήψεις αφορούν σε συνομολόγηση αισθήσεων ή ακόμη και αποδοχή αφηρημένων εννοιών που το σύνολο τις αποδέχεται ως υπάρχουσες ή ισχύουσες.
Μερικές αντιλήψεις είναι :
1. Ο ήλιος είναι στρογγυλός και πυρακτωμένος
2. Τα ζώα δεν έχουν λογική
3. Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό
4. Ο θεός είναι καλός
5. Οι άντρες είναι γαϊδούρια
6. Η αυτογνωσία φέρνει ευτυχία στον άνθρωπο
7. Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολιτικό σύστημα
8. Το χρήμα είναι Θεός
9. Εγώ είμαι αδύναμος και μαλάκας
Κάποια από αυτές τις αντιλήψεις ή παρόμοια όλοι μας έχουμε στο μυαλό και μας κάνει να συμπεριφερόμαστε αντίστοιχα έχοντας γύρω μας την απόδειξη ως συνομολογία από άλλους ανθρώπους ή στα προφανή (όπως ο ήλιος) εμπιστευόμαστε τις δικές μας αισθήσεις που αποδεικνύουν το αληθές της σκέψης μας ανά πάσα στιγμή.
Στο παρόν κείμενο βέβαια δεν κρίνουμε την ισχύ των παραπάνω εννέα παραδειγμάτων μια και δεν είναι τούτος ο σκοπός της γραφής. Όμως θα μπορούσαν όλα τα προαναφερθέντα ως αντιλήψεις να μην ισχύουν αν εμείς είχαμε μια άλλη πληροφορία στη σκέψη μας.
Αν κάτι λοιπόν αλλάξει στον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα αυτές οι αντιλήψεις σε μια στιγμή γίνονται καπνός και εξαφανίζονται από την οπτική της σκέψης μας. Αυτό όμως απαιτεί να κάνουμε κάτι διαφορετικό από ότι συνηθίζουμε μέσα στο μυαλό μας και να αφήσουμε ελεύθερο τον εαυτό μας σε ότι παρατηρεί γύρω μας χωρίς να δαιμονοποιούμε την διαφορετική πληροφορία που αντιστρατεύεται τις πεποιθήσεις μας.
Ας επανέλθουμε όμως στα στερεογράμματα που μέσα από την δεξιότητα παραίσθησης (παρά την αίσθηση) αφήνοντας να ανακαλύψουμε κάτι άλλο που κρύβεται μέσα τους και δεν υπάρχει περίπτωση να τον παραδεχτούμε βλέποντας τα με την κλασική ματιά που έχουμε σαν διαβάζουμε ένα κείμενο. Αν αλληθωρίσουμε και μέσα από μια προσπάθεια εστιάσουμε το βλέμμα μας σε αυτά θα ανακαλύψουμε ένα άλλο κόσμο που μέχρι λίγες στιγμές πριν δεν φανταζόμαστε ότι μπορεί να υπήρχε.
Έτσι στο πρώτο στερεόγραμμα θα μπορούσαμε να δούμε ένα τρισδιάστατο άνθος κοιτώντας το από επάνω.
Στη δεύτερη εικόνα να πετά πάνω από την φανταστική πόλη με τους πολλούς πύργους του Άιφελ ένα αεροπλάνο με διπλά φτερά.
Στο τρίτο τοπίο με τα επαναλαμβανόμενα βουνά να πετούν δύο προϊστορικά πτηνά σε ένα άγριο τοπίο
Ενώ στην τέταρτη εικόνα δεν θα δούμε τίποτε διαφορετικό με τους προηγούμενους τρόπους εστίασης των ματιών μας. Εδώ πρέπει να εστιάσουμε με την σκέψη μας σε ότι μας προσφέρουν ως δεδομένο , ως μονόδρομο, ως λογική προσέγγιση και μέσα από την διαφορετική σκέψη μας να αμφισβητήσουμε μια δοτή πραγματικότητα δηλαδή να γίνουμε ελεύθεροι Πολίτες με Ικανότητα Σκέψης.
Αν καταφέρουμε εύκολα να δούμε τις προηγούμενες εικόνες , ετούτη η εικόνα της σκέψης μας δεν είναι τόσο απλή και σίγουρα αν τη δούμε , δηλαδή κατανοήσουμε τους μηχανισμούς ελέγχου που έχουν τέτοιες εικόνες σκέψης επάνω στη ζωή μας, τότε δεν θα χαρούμε απλά , αλλά θα ευτυχίσουμε γιατί θα είμαστε Λεύτεροι.
Το μόνο μειονέκτημα σε κοινωνίες Πολιτών είναι ότι Λεύτερος δεν μπορείς να υπάρξεις μόνος αλλά μέσα από τους πολλούς…
Δεν φτάνει να καταλαβαίνουν οι λίγοι , αλλά να αντιλαμβάνονται το ίδιο και οι πολλοί. Τώρα αν αυτό δεν γίνει μέσα από τον καθένα και συναποφασιστεί με τον τρόπο που ονομάζεται αντικειμενική λογική … είναι ακόμα μια παγίδα που δεν εξελίσσει τη ζωή αλλά την κάνει να γυρίζει πάντα στην ίδια ιστορία παράγοντας πόνο και απογοητεύσεις που σίγουρα τις έχουμε διαβάσει ή ζήσει από το ιστορικό μας παρελθόν.
Δηλαδή δεν χρειάζεται να λέμε "Το κατάλαβα" ασπαζόμενοι μια θεωρία ή αντίληψη όντας μέσα στην τύφλα μας, αλλά να ρωτάμε και να μαθαίνουμε σαν το άδολο παιδί ... άμα θέλουμε να δούμε τα δύσκολα στερεογράμματα του μυαλού μας.
Βέβαια αυτό μας χαλάει λίγο την μούρη του "Ξέρεις ποιος είμαι Εγώ" και το τέντωμα στο κουστούμι του ξερόλα που φοράμε... αλλά με μια προσπάθεια θα καταλάβουμε ότι δεν το έχουμε ανάγκη μια και το σώμα μας είναι πολύ περισσότερο ερωτικό από τα σιδερωμένα κουρέλια της υψηλής ραπτικής που το φυλακίζουν.
Καλή διασκέδαση … και όχι μόνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.