.
Ο Πίνδαρος μας αναφέρει ότι ο Διαγόρας ένας πολύ ψηλός και ανδρείος αθλητής της πυγμαχίας, είχε λαμπρό παρελθόν με νίκες τόσο στους 79ους Ολυμπιακούς αγώνες όσο και σε άλλες διοργανώσεις Πόλεων της εποχής.
Μεγάλος πια στην
83η Ολυμπιάδα το 448 , παρακολουθούσε την στέψη των ολυμπιονικών γιων του στο παγκράτιο και στην πυγμαχία.
Τρέξανε τα δύο παιδιά του, βγάλανε τα στεφάνια τους και τα φόρεσαν στο άσπρο κεφάλι του πατέρα, ενώ τον πήραν στους ώμους και έκαναν το γύρω του θριάμβου.
Λουλούδια και μακαρισμοί αντηχούσαν για την τιμή που δεχόταν ένας πατέρας από την ίδια την παιδεία των απογόνων του.
Ο Πλούταρχος μας αναφέρει , ότι ένας Σπαρτιάτης φώναξε στον Διαγόρα :
«Κάτθανε Διαγόρα ούκ είς Όλυμπον αναβήσει"
(Πέθανε Διαγόρα, δεν θα ανέβεις στον Όλυμπο)
Το μέτρο της πλήρους ανθρώπινης ευτυχίας το είχε ζήσει … και κάθε στιγμή από εκεί και πέρα δεν θα είχε την τέλεια συναίσθηση αυτού του βιώματος.
Ο Διαγόρας … άκουσε και άφησε την πνοή του επάνω σε αυτό το γύρο του θριάμβου μακάριος και πιστός σε ένα πνεύμα που αφορούσε τον τότε πολιτισμό.
Δεν θέλω να ξέρω τι θα έλεγε σήμερα ο Γιάπης θεατής του εκπεσμού των δικών μας Olympic games, γιατί η σκέψη λερώνεται και καλό είναι να την κρατάμε προστατευμένη όσο μπορούμε από την σημερινή «αλήθεια»
Ο Πίνδαρος μας αναφέρει ότι ο Διαγόρας ένας πολύ ψηλός και ανδρείος αθλητής της πυγμαχίας, είχε λαμπρό παρελθόν με νίκες τόσο στους 79ους Ολυμπιακούς αγώνες όσο και σε άλλες διοργανώσεις Πόλεων της εποχής.
Μεγάλος πια στην
83η Ολυμπιάδα το 448 , παρακολουθούσε την στέψη των ολυμπιονικών γιων του στο παγκράτιο και στην πυγμαχία.Τρέξανε τα δύο παιδιά του, βγάλανε τα στεφάνια τους και τα φόρεσαν στο άσπρο κεφάλι του πατέρα, ενώ τον πήραν στους ώμους και έκαναν το γύρω του θριάμβου.
Λουλούδια και μακαρισμοί αντηχούσαν για την τιμή που δεχόταν ένας πατέρας από την ίδια την παιδεία των απογόνων του.
Ο Πλούταρχος μας αναφέρει , ότι ένας Σπαρτιάτης φώναξε στον Διαγόρα :
«Κάτθανε Διαγόρα ούκ είς Όλυμπον αναβήσει"
(Πέθανε Διαγόρα, δεν θα ανέβεις στον Όλυμπο)
Το μέτρο της πλήρους ανθρώπινης ευτυχίας το είχε ζήσει … και κάθε στιγμή από εκεί και πέρα δεν θα είχε την τέλεια συναίσθηση αυτού του βιώματος.
Ο Διαγόρας … άκουσε και άφησε την πνοή του επάνω σε αυτό το γύρο του θριάμβου μακάριος και πιστός σε ένα πνεύμα που αφορούσε τον τότε πολιτισμό.
Δεν θέλω να ξέρω τι θα έλεγε σήμερα ο Γιάπης θεατής του εκπεσμού των δικών μας Olympic games, γιατί η σκέψη λερώνεται και καλό είναι να την κρατάμε προστατευμένη όσο μπορούμε από την σημερινή «αλήθεια»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.