ΦΤΙΑΞΕ ΚΑΙ ΣΥ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ … ΜΠΟΡΕΙΣ

.
Αυτό που σιχαίνομαι ως διαδικασία ζωής είναι να έχω προβλέψιμη σκέψη.
Συνήθως η σοβαρότητα είναι ταυτισμένη με μια αυτοπροστασία της ανόητης εικόνας που έχουμε για τον εαυτό μας και μέσα από αυτήν συσπειρώνουμε γνωστούς, φίλους ,θαυμαστές και εραστές που επιλέγουν την δεδομένη μας στάση ως προσόν.

Η δύναμη η οικονομική ή και το κοινωνικό στάτους κάνουν τους ανθρώπους να δηλώνουν πιο εύκολα την έκφραση «ξέρω ποιος-α είμαι» με συνέπεια να χτίζουν το προφίλ της απάτης για το γελοίον του πράγματος που κουβαλούμε και λέγεται αλλιώς «Η ζωή μου»

Σαν διάλειμμα στην προσωπική μας θεώρηση για τη ζωή … σκέφτηκα να αναρτήσω ορισμένες φωτογραφίες που μέσα από αυτές ο καθένας μπορεί να φτιάξει την δική του ιστορία που θα την πει εκεί που νοιώθει άνετα.
Συνήθως ούτε με τα άντερά μας δεν νοιώθουμε άνετα … οπότε δεν φτιάχνουμε δικές μας ιστορίες για να μην από-δομηθεί η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας. Αν φτιάξουμε κάποια στιγμή επιλέγουμε να είναι γλυκανάλατες και λόγιες που βρίσκονται μακριά από το βαθύ "κράτος" του  μυαλού μας που ξέρει να κρύβεται.

Εγώ βέβαια θα βάλω τις φωτογραφίες στο μικρό κουίζ που το τιτλοφορώ «Φτιάξε και συ μια ιστορία … Μπορείς»
Δεν είναι απαραίτητο να είναι μια σοβαρή ιστορία… μια και το «σοβαρό» ενίοτε είναι και επικίνδυνο στη ζωή μας γιατί αφορά σε ιδέες και οι απόψεις που έχουμε για τις Αλήθειες μας.

Αυτές οι απόψεις και οι Αλήθειες, δημιουργούν συνήθως , ιερείς ανήθικους, καλοπροαίρετους δικτάτορες, ερωτευμένους βασανιστές και σκεπτόμενες πόρνες… δηλαδή τη ζωή μας.

Άντε λοιπόν να παίξουμε … ο καθένας μόνος του -κρυφά- στο προσωπικό του Homework.


Οι γνωστοί θεατές του Muppet show όταν  αυτοσαρκάζονται


Αριστοτέλης Ωνάσης ως αντίληψη του "αγοράζω" επιθυμίες


Το μυστήριο στην υπηρεσία του ερωτισμού
(Προσοχή για τους ευαιρέθιστους ερωτικά πληροφορώ ότι είναι κούκλα βιτρίνας)



Έκφραση θαυμασμού και απορίας όταν συμβαίνει στη ζωή μας



Ο γνωστός ιατρός και πολιτικός  Θάνος Ασκητής 



Γιόγκα από γάτα δεκτική στην μάθηση

5 σχόλια:

  1. Η ανάγκη για εξωτερίκευση των σκέψεων που στροβιλίζονται στο μυαλό, προσκρούει στην ύπαρξη της ειλικρίνειας, όταν οι σκέψεις αυτές αφορούν τον εαυτό μας.
    Κύρια πηγή αντίστασης στην ειλικρίνεια που απαιτείται, για να φαινόμαστε αλλά και να είμαστε πράγματι ειλικρινείς εν γένει, είναι οι διαρκείς συμβιβασμοί που κάνουμε στην καθημερινότητά μας και σε πολλά πεδία.

    Πόσες φορές, αλήθεια, έχουμε πει...δεν τα λέω για να τα ακούσεις εσύ, αλλά εγώ.
    Ή πόσες φορές έχουμε ανεβάσει τον τόνο της φωνής μας, όχι για να δώσουμε έμφαση στα λεγόμενα, αλλά για να σπάσουμε το φράγμα της δικής μας ακοής;
    Προσωπικά, ουκ ολίγες.
    Και ναι η σοβαρότητα που θέλουμε να δείχνουμε, προσελκύοντας με αυτόν τον τρόπο τον θαυμασμό των άλλων, δεν είναι κάτι άλλο παρά η ανάγκη αποδοχής που είτε μας έχει στερηθεί παλαιότερα, είτε προέρχεται από ματαιοδοξία, είτε επειδή είναι έμφυτη στον άνθρωπο που δεν έχει καταφέρει να αποδεχθεί πλήρως τον εαυτό του.
    Δεν θα ξεχάσω, ένα υπέροχο σχόλιο που μου έγινε σε μία ανάρτηση, και που αμέσως με οδήγησε σε μεγαλοστομία.
    Μετάνιωσα, και προσπάθησα να το μπαλώσω, αλλά αυτό έμεινε εκεί να με κοιτάει και να με νουθετεί.
    Θα τα καταφέρει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με ότι σχολίασες αγαπητέ φίλε.
    Θα προσθέσω ως έπαινο ότι στο σχόλιο υπήρχε ο εαυτός σου, γεγονός που σαν λείπει από την έκφραση της ζωής... μας κάνει ξύλινο το λόγο και άκαμπτους εμάς στην κίνηση της εξέλιξης μας….
    Ότι γράφω σε αυτό το χώρο αφορά δικά μου βήματα κατανόησης όσων γνωρίζω.
    Γιατί –θεωρώ- άλλο τι «γνωρίζουμε» και άλλο τι κατανοούμε ως εμπεδωμένη γνώση.
    Είχα ακούσει κάποτε να λέγεται, ότι διδάσκουν οι άνθρωποι ότι θέλουν να μάθουν… και νομίζω ότι είναι σωστό.
    Χάρηκα για τις σκέψεις που μοιράστηκες σε αυτό το μικρό χωριουδάκι του διαδικτύου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ χαίρομαι που βρήκα αυτό το μικρό αλλά ζωντανό χωριουδάκι του διαδικτύου, διότι με βοηθάει να επανέρχομαι μετά από απλωτές σε άγρια νερά.
    Είναι μία νησίδα, όπου μπορείς να αναπαυθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος28/11/10

    Ο καθένας για τον εαυτό του ξέρει ότι συνεχώς αλλάζει. Την προβλεψιμοτητα άρα και την σταθερότητα την αναζητάμε στους άλλους γιατί αυτοί είναι το περιβάλλον μας και το περιβάλλον μας θέλουμε να είναι ασφαλές.
    Τις δικές μας τις αλλαγές όχι μόνο δεν τις φοβόμαστε αλλά τις μετράμε και σαν προσωπική εξέλιξη όταν συμβούν. Τις αλλαγές των άλλων είναι που δεν θέλουμε γιατί μας χαλάνε τις περιβαλλοντικές μας σταθερές.

    Προσωπικά ενδιαφέρομαι αφάνταστα για το βαθύ κράτος του μυαλού μου. Αυτό που για να με εξασφαλίσει από τους φόβους μου χτίζει ανώγεια και κατώγεια όμορφων λογικών συλλογισμών. Αυτό που για να μην απειληθεί ένας φόβος του, φτάνει να κάνει επιθέσεις άμυνας. Αυτό που το ασυνείδητο κεντά τα όνειρα και η λογική τα σκεπάζει. Αυτό που φοβάται να ζήσει για να μην πληγωθεί. Αυτό που δεν θέλει φιλιες με τα συναισθήματα και ξεγελά την ψυχή με εκλογικεύσεις...

    Μακάρι να μπορούσαν οι ιστοριες που θα έφτιαχνα -με την δική σας αφορμή- να ήταν γλυκές σαν ζάχαρη και όμορφες σαν παραμύθι. Και μακάρι να είχα το θάρρος να μην το κάνω κατ΄ιδίαν αλλά μπροστά σας, όχι για να γίνω για 5' λεπτά διάσημος, αλλά για να μπορέσω να με παρουσιάσω έτσι όπως είμαι - και ίσως δεν αντέχω να με δω.

    +παν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα σέβη μου στην έκφραση σας αγαπητέ σχολιαστή +παν.
    Η τελευταία παράγραφος σας νομίζω ότι ισχύει για όλους μας και όντως δεν αντέχουμε να «μας δούμε» έξω από τα ρούχα μας…
    Βέβαια υπάρχουν και οι «απατεώνες» όπως τους λέω χαριτωμένα με εκτίμηση, που σπάνε αυτή τη σύμβαση με ένα τρόπο που δεν είναι εμφανής. Αυτοί είναι οι πραγματικοί καλλιτέχνες που περνούν τον πόνο και τη γύμνια τους μέσα στο κάθε έργο της ψυχής τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή