.
Λέω να πάω και φέτος μια βόλτα από το κέντρο της Αθήνας και να περπατήσω σιωπηλός στο χώρο του Πολυτεχνείου αποφεύγοντας τους άμοιρους μετανάστες που πουλούν λουλούδια και συναφή εμπορεύματα στο συναίσθημα των επισκεπτών, πουλώντας μια ιδέα για λόγους επιβίωσης…
Όχι δεν τους κατηγορώ γιατί είναι ορκισμένοι στον εαυτό τους να ζήσουν και κανένας δεν θα ήθελα να τους αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα, αντίθετα με τους τότε «αγωνιστές» που εξαργύρωσαν τις ιδέες τους όχι στην ανάγκη της ζωής αλλά της ευζωίας… με κότερα και βίλες που ανήκουν στις offshore εταιρείες τους.
Είχα κρατήσει σε ένα θύλακα το Πολυτεχνείο στο μυαλό μου, που απέφευγα την μόλυνση του από τη σύγχρονη σκέψη της ιδιωτείας. Ήθελα να πιστεύω ότι κάπου ζει το τότε όραμα των νέων απέναντι σε ότι τους στερούσε τα «Θέλω» τους . Σήμερα θέλω ακόμη να το βλέπω έτσι, έστω και αν η αντίληψη μου κατανοεί το σχήμα των στρατευμένων νεολαιών χωρίς νέες προτάσεις στην εποχής μας και βλέποντας παράλληλα την αδιαφορία μιας μερίδας φοιτητών που το τριήμερο του Πολυτεχνείου είναι αφορμή για εκδρομή με τους συμφοιτητές τους έστω και αν μοιράζονται τη γνώση μέσα σε αυτά τα κτήρια που δονούνται από την ιστορία.
Είναι τραγικό να εμφορούνται νέοι από δανεικές «επαναστατικές ιδέες» που έχουν στο μυαλό τους (ως ζόμπι) οι καθοδηγητές κομματικοί παππούδες … ή αντίστοιχα να ηδονίζονται κάποιοι νέοι από την ραθυμία της ιδιωτείας των βολεμένων γονιών τους.
Όμως κανένας μας δεν έμαθε στους νέους να βλέπουν με ηρεμία την ιστορία και να αποδέχονται με αμεροληψία τα γεγονότα που συνέβησαν… κάποιοι παθιάζονται αφορίζοντας καταστάσεις και γεγονότα, ενώ παράλληλα μια άλλη μερίδα δεν μπαίνει στον κόπο να γυρίσει το βλέμμα της μόλις τριάντα επτά χρόνια πίσω για να συγκρίνει το παρόν της…
Έχω ακούσει τη θλιβερή έκφραση «εγώ δεν είχα γεννηθεί τότε» από νέους που φοιτούν σε τέτοιους χώρους με ζωντανή την ιστορία καθημερινά στα μάτια τους, αποφεύγοντας να χαρίσουν λίγη σκέψη εκτός από τους ατομικούς τους στόχους στο ουσιαστικό πολιτικό ερώτημα «Από πού έρχομαι;»
Σαν δεν γνωρίζεις από πού έρχεσαι … σίγουρα δεν ξέρεις και που θέλεις να πας…
Άνθρωπος που δεν έχει δημιουργήσει "οραματικό" κοινό στόχο πέρα από την ατομική του ανάγκη, για να τον κυνηγά στη ζωή του, σίγουρα είναι έγκλειστος στην καταναλωτική ασυδοσία που του προσφέρει η νέα φυλακή της εποχής μας.
Δεν είναι τυχαίο που έχουν αυξηθεί οι μέσω δυτικού φίλτρου ανατολικές φιλοσοφίες που αφορούν στην ΑΥΤΟ βελτίωση , γνώση, αίσθηση κλπ. Σήμερα κυριαρχεί το «ΑΥΤΟ» ως πρόθεμα στάσης ζωής των ανθρώπων … έστω και αν είναι κρυμμένο στις καλύτερες θεωρητικές προθέσεις.
Θα γίνει αυτός ο νέος λοιπόν αργότερα, ένα προβεβλημένο πιόνι του συστήματος που θα «χτίσει» χωρίς όραμα την επόμενη εκδοχή ζωής των συνανθρώπων του (ως φοιτητής π.χ. του Μετσόβιου) σύμφωνα με τις επιταγές των μεγαλο-εργολάβων και των επενδυτικών οικονομικών μηχανισμών που είναι τα ουσιαστικά αφεντικά του.Ότι ακριβώς έκαναν δηλαδή και οι γονείς του .. που άφησαν τις ιδέες μαζί με τις διακρίσεις του αγώνα τους σε ένα μπαούλο μνήμης, για να πίνουν την γρανίτα επάνω στο υπενδεδυμένο με ακριβό ξύλο κατάστρωμα του κότερου τους… έχοντας κάνει όλες τις βαθμίδες της ΑΥΤΟ γνώσης … εξωραΐζοντας το αυτόκλητο δικαίωμα τους στην απόλαυση…
Αυτό που με θλίβει όμως , είναι η σιωπή αυτών που δεν εξαργύρωσαν τους αγώνες τους με την ευμάρεια ως προϊόν της πολιτικής αλητείας και βρίσκονται κάπου ανάμεσα μας χωρίς να μπορούν να τους αναγνωρίσουν οι άνθρωποι που τους ψάχνουν…
Άλλο ένα που με θλίβει επίσης , είναι ότι οι λίγοι νέοι που έχουν μέσα τους το μέτρο και την αντίληψη για το ερώτημα «από πού έρχομαι», δεν πρόκειται να δημιουργήσουν εύκολα δρόμους για τα όνειρα τους, μια και οι δουλειές κλείνονται στο κότερο του μπαμπά ή της μαμάς όσων είναι αυτό το τριήμερο εκδρομή. Εύχομαι να κάνω λάθος και θα το χαρώ πολύ να είναι άδικες οι σκέψεις μου …
Όμως η γιορτή θα γίνει όπως κάθε φορά και το «σχήμα» θα κρατήσει ζωντανό το άλλοθι όσων θέλουν να κρύβονται πίσω από μια παραχαραγμένη ιστορία της ζωής τους… όμως η αλήθεια είναι ότι 17η Νοέμβρη του ’73 … πέρασε ανεπιστρεπτί για όλους όσους την εξαργύρωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.