.
Μέσα Απρίλη και η καρυδιά και έβγαλε το ιδιόμορφο άνθος της κόντρα στις αναποδιές του καιρού.
Αν μια αναποδιά από μια πάχνη περάσει πάνω από τα άνθη της θα χαθούν … αλλά η καρυδιά το ρισκάρει.
Το ρίσκο στην ανθρώπινη σκέψη έχει γίνει απαγορευτική σκέψη … αλλά για αυτό δεν ανθίζουν ούτε στον έρωτα ακόμη και οι νέοι ,που κουβαλούν μέσα τους τις ορμόνες της αιώνιας ανατροπής…
Υπολογίζει η λογική… και δεν ζει ο εαυτός μας…
Υπολογίζει η προσδοκία … και δεν ζει ο εαυτός μας.
Υπολογίζει ο φόβος … και δεν ζει ο εαυτός μας.
Λες να έχουν πολιτική σκέψη τα τολμήματα ενός δέντρου στην δική μας ζωή;
Λες η πολιτική σκέψη , να έχει αξίες που ξεκινούν από την παρατήρηση της φύσης;
Τέλος αναρωτιέμαι , λες να είμαστε τελείως μαλάκες με την αρρωστημένη σκέψη μας και να ετοιμαζόμαστε να αποβληθούμε από την ίδια τη φύση;
Γιατί δεν είμαστε Εμείς και η φύση... αλλά η Φύση και εμείς ... !
Μέσα Απρίλη και η καρυδιά και έβγαλε το ιδιόμορφο άνθος της κόντρα στις αναποδιές του καιρού.
Αν μια αναποδιά από μια πάχνη περάσει πάνω από τα άνθη της θα χαθούν … αλλά η καρυδιά το ρισκάρει.
Το ρίσκο στην ανθρώπινη σκέψη έχει γίνει απαγορευτική σκέψη … αλλά για αυτό δεν ανθίζουν ούτε στον έρωτα ακόμη και οι νέοι ,που κουβαλούν μέσα τους τις ορμόνες της αιώνιας ανατροπής…
Υπολογίζει η λογική… και δεν ζει ο εαυτός μας…
Υπολογίζει η προσδοκία … και δεν ζει ο εαυτός μας.
Υπολογίζει ο φόβος … και δεν ζει ο εαυτός μας.
Λες να έχουν πολιτική σκέψη τα τολμήματα ενός δέντρου στην δική μας ζωή;
Λες η πολιτική σκέψη , να έχει αξίες που ξεκινούν από την παρατήρηση της φύσης;
Τέλος αναρωτιέμαι , λες να είμαστε τελείως μαλάκες με την αρρωστημένη σκέψη μας και να ετοιμαζόμαστε να αποβληθούμε από την ίδια τη φύση;
Γιατί δεν είμαστε Εμείς και η φύση... αλλά η Φύση και εμείς ... !
Τώρα είμαι σίγουρη ...γιατί χάνω τα λουλούδια μου πριν γίνουν καρποί... καλησπέρα φιλαράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία Π
Καλησπέρα Αναστασία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις μπήκα στο καμίνι της Αθήνας ... και είδα ότι όλα τα λουλούδια εδώ δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που είχα δίπλα μου τόσες μέρες...
Μη σε απασχολεί... δεν φταις εσύ, αλλά αυτά που διάλεξαν να φυτρώσουν στην Αθήνα του σήμερα ... χε χε
Νομίζω ότι η αλαζονεία να βλέπουμε τον εαυτό μας ξεχωριστό από τη φύση, είτε τον βάζουμε πρώτο είτε δεύτερο, είναι η ανικανότητα κατανόησης μας της θέσης μας στη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κλειδί αγαπητή Χριστιάνα σε αυτό που λες ... είναι η φράση "είτε τον βάζουμε πρώτο είτε δεύτερο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι είναι μια τομή στη σκέψη και συμπληρώνει την θέαση... δίνοντας το όλο...
Η κριτική μας κάνει την ξεχωριστότητα δηλαδή το αλώνισμα του Εγώ ... αλλά γαμώ το κέρατο μου ώρες- ώρες βλέποντας(ατελώς) γύρω μου, το το έχω ανάγκη απέναντι στον υπνωτισμό που εισπράττω ...
Να είσαι καλά