ΟΙ ΔΥΟ ΛΥΚΟΙ

.


Μου ήταν γνωστή αν και λίγο θαμπή στην μνήμη, η ιστορία που έλαβα σε μήνυμα από ένα αγαπημένο μου άνθρωπο.

Θεωρώντας ότι η μάθηση είναι συνδεδεμένη με την επανάληψη, που την λειτουργούμε ώστε κάθε φορά να καταλάβουμε περισσότερα από όσα μας επιτρέπει το «φίλτρο» της ξεχωριστότητας που κουβαλά το Εγώ μας, είπα να την αναρτήσω όπως την έλαβα.




Οι δύο λύκοι.....

Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων.

Είπε:
"Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας" Ο ένας είναι το Αρνητικό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία, η αυτολύπηση, η ενοχή,η προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.

Ο άλλος είναι το Θετικό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα,
η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό.'

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του:

"Ποιος λύκος νικάει;"
Ο γέρος απάντησε απλά ...............

"Αυτός που ταΐζεις."

Δεν υπάρχουν σχόλια: