.
Τα τύμπανα της «επανάστασης» χτυπούν μέσα από το cd player που είναι ακουμπισμένο δίπλα στον υπολογιστή του Έλληνα επαναστάτη το 2010.
Ακόμα και το όπλο της επανάστασης του, ο διπύρηνος υπολογιστής, έχει αγοραστεί με την πιστωτική κάρτα, για να του θυμίζει ενάντια σε ποιους θα αγωνιστεί…
Ο νεοέλληνας , ξέρει
ότι του έχουν στερήσει την ραθυμία της φραπεδιάς , και την ευχάριστη κούραση στα λάγνα μπαρ, αλλά και στα πιο «in» μπουζουκομάγαζα της παλιότερης καλοπέρασης…
Είναι θυμωμένος που του στερήσανε μια θέση στο Δημόσιο , μα και το μικρό βρε αδερφέ ξεσκέπαστο αμαξάκι με το γαμάτο ηχοσύστημα που θα έπαιζε Πλούταρχο και μπιτάτες επιτυχίες.
«Γιατί τα φάγατε ΡΕ τα λεφτά μου;» σκέφτεται και θυμώνει…
Δεν μπορούσα να τα φάω μόνος μου;… είναι η βαθειά σκέψη που γυρίζει στο μυαλό του.
Ξέρει στο περίπου, να χρησιμοποιεί τις 500 λέξεις από την γλώσσα του και με αυτές νοιώθει μια αόρατη σύνδεση με το αρχαίο πνεύμα το λεγόμενο και «αθάνατο».
Έχει μάθει να φωνάζει συνθήματα στα γήπεδα πανηγυρίζοντας για την νίκη της ομάδας του, οπότε του φαντάζουν εύκολες οι συνωμοτικές διαδικασίες μιας επανάστασης (που είναι έτοιμος να κάνει τώρα), ώστε να φέρει πίσω την ευμάρεια που του κλέψανε.
Περίμενε στην ουρά να ψηφίσει τον μοναδικό υποψήφιο για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και νόμιζε ότι μετείχε δημοκρατικής δράσης… στο βαθειά «ψαγμένο» μυαλό του.
Τώρα που ο Πρόεδρος διαχειρίζεται την στέρηση της ευμάρειας του και ξεχνά να μιλήσει για τα κλεμμένα χρήματα (που ίσως τα πήρε το μάτι του)… θυμώνει ο επαναστάτης του 2010.
Ο «επαναστάτης» της νέας πραγματικότητας , δεν γνωρίζει τίποτε που να έχει να κάνει με την στόχευση σε μια παραγωγική διαδικασία στη χώρα του…
Είναι άγνωστη λέξη η «στόχευση» όσο και η «παραγωγή» … και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι το καλό κλίμα στο εθνικό δανεισμό, παρακολουθώντας με ευλάβεια στην TV τους δείκτες των επιτοκίων…
Αν έλεγες του «επαναστάτη» με τις 500 λέξεις … θα σου δώσω μια χώρα «μαύρων» για αποικία … είχε έτοιμο το μαστίγιο της εξασφάλισης του προσωπικού του πλούτου.
Θα νομίσει κάποιος ότι είναι όλα αυτά υπερβολικά … και τραβηγμένα…όμως η αλήθεια είναι ότι το σινάφι των ηγετών της «Μπανανίας» έφτιαξαν ένα εκρηκτικό μίγμα από μια τεράστια μάζα απαίδευτους και βολεμένους πολίτες με ποδοσφαιρικές κραυγές στην πολιτική τους σκέψη.
Ήξεραν τι έκαναν οι εκλεγμένοι της «Μπανανίας» …μιλώ για την εποχή που τους είχαν ως πρόβατα να νομίζουν ότι μετέχουν στον «λαϊκό καπιταλισμό» παίζοντας από κινητά τηλέφωνα χρηματιστήριο στις παραλίες..
Φυσικά ο τότε εκσυγχρονισμός με τα Golden boys των offshore εταιρειών, ήθελαν να φάνε του «ηλίθιου» τα χρήματα που του είχαν δώσει πριν χρόνια … με την διευκόλυνση της μεσαίας τάξης (για άλλους πολιτικούς λόγους) …και το κατάφεραν τέλεια με τις χρηματιστηριακές «φούσκες»…
Το μόνο λάθος , είναι ότι στην στελέχωση των δύο μεγάλων κομμάτων εναλλαγής της εξουσίας, αφήσανε να μπουν άτομα που και αυτά μιλούν γύρω στις 500 λέξεις…και έφτιαξαν τις αντίστοιχες ομάδες ποδοσφαίρου στη Βουλή … με τον εκπτωτικό λόγο.
Εδώ θα παραδεχτούμε την αρμονία εξουσίας και μιας μεγάλης μερίδας του συνόλου εξουσιαζόμενων…
Στις διεθνείς σχέσεις μιας χώρας, σημαντικό είναι το μέγεθος της αξίας των πολιτικών που την εκπροσωπούν και φυσικά αντικατοπτρίζουν το επίπεδο των πολιτών της χώρας τους.
Οι δικοί μας πολιτικοί εκπρόσωποι, ήταν του ζεϊμπέκικου , της κουμπαριάς και άλλων συναφών ποιοτήτων «ηγετικής» παρουσίας.
Λαός που ψηφίζει και φωνάζει « Γεια σου Μεγάλε» τον πολιτικό του όταν είναι ντυμένος «Ζορό», είναι άξιος της μοίρας του.
Στο δια ταύτα όμως….
Η πιο σημαντική επανάσταση που μπορεί να γίνει, είναι να αποκτήσουμε κάποια στιγμή «μέτρο» και «κρίση» μέσα από την Παιδεία μας.
Ως τότε , θα περάσουμε «πείνες» και χρόνια «ομηρίας» … που εμείς οι ίδιοι επιτρέψαμε να μας επιβληθούν.
Όμως … τα Κλεμμένα … μην ξεχνάμε να τα ζητάμε από τους επίορκους…. Όσο ψηλά και αν στέκονται !
Αν ακούμε το «Πάμε καλά ..» και ξεχνάμε την απαίτηση να βγουν στο φως τα ζητήματα της διαπλοκής της εξουσίας, είμαστε άξιοι της μοίρας μας … να υποστούμε το επόμενο «κόλπο»
Ας κυβερνήσουν επιτέλους (βρε αδερφέ) και άλλοι αυτόν τον τόπο…έχουμε μάθει τα πρόσωπα που εναλλάσσονται … σαν τους ήρωες του παραδοσιακού Καραγκιόζη.
Τέλος άλλο ένα που το ξεχάσαμε, όταν μας πετάγανε τα κομμάτια της ευμάρειας , είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ … και η αξιοπρέπεια του κάθε λαού , στην «υποτιθέμενη» αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, βρίσκεται σε απόδειξη όταν αυτός ο ΛΑΟΣ καλείται να ψηφίσει.
Υ.Γ
Εύχομαι να πλουτίσουν γρήγορα το λεξιλόγιο τους οι επαναστάτες των 500 λέξεων… για να νικήσουμε την ΜΟΙΡΑ μας… κάνω και εγώ φροντιστήριο να πλουτίσω τις 510 λέξεις της κρίσης μου σε περισσότερες... βάλτε όλοι ένα χέρι ρε παιδιά !
Τα τύμπανα της «επανάστασης» χτυπούν μέσα από το cd player που είναι ακουμπισμένο δίπλα στον υπολογιστή του Έλληνα επαναστάτη το 2010.
Ακόμα και το όπλο της επανάστασης του, ο διπύρηνος υπολογιστής, έχει αγοραστεί με την πιστωτική κάρτα, για να του θυμίζει ενάντια σε ποιους θα αγωνιστεί…
Ο νεοέλληνας , ξέρει
ότι του έχουν στερήσει την ραθυμία της φραπεδιάς , και την ευχάριστη κούραση στα λάγνα μπαρ, αλλά και στα πιο «in» μπουζουκομάγαζα της παλιότερης καλοπέρασης…Είναι θυμωμένος που του στερήσανε μια θέση στο Δημόσιο , μα και το μικρό βρε αδερφέ ξεσκέπαστο αμαξάκι με το γαμάτο ηχοσύστημα που θα έπαιζε Πλούταρχο και μπιτάτες επιτυχίες.
«Γιατί τα φάγατε ΡΕ τα λεφτά μου;» σκέφτεται και θυμώνει…
Δεν μπορούσα να τα φάω μόνος μου;… είναι η βαθειά σκέψη που γυρίζει στο μυαλό του.
Ξέρει στο περίπου, να χρησιμοποιεί τις 500 λέξεις από την γλώσσα του και με αυτές νοιώθει μια αόρατη σύνδεση με το αρχαίο πνεύμα το λεγόμενο και «αθάνατο».
Έχει μάθει να φωνάζει συνθήματα στα γήπεδα πανηγυρίζοντας για την νίκη της ομάδας του, οπότε του φαντάζουν εύκολες οι συνωμοτικές διαδικασίες μιας επανάστασης (που είναι έτοιμος να κάνει τώρα), ώστε να φέρει πίσω την ευμάρεια που του κλέψανε.
Περίμενε στην ουρά να ψηφίσει τον μοναδικό υποψήφιο για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και νόμιζε ότι μετείχε δημοκρατικής δράσης… στο βαθειά «ψαγμένο» μυαλό του.
Τώρα που ο Πρόεδρος διαχειρίζεται την στέρηση της ευμάρειας του και ξεχνά να μιλήσει για τα κλεμμένα χρήματα (που ίσως τα πήρε το μάτι του)… θυμώνει ο επαναστάτης του 2010.
Ο «επαναστάτης» της νέας πραγματικότητας , δεν γνωρίζει τίποτε που να έχει να κάνει με την στόχευση σε μια παραγωγική διαδικασία στη χώρα του…
Είναι άγνωστη λέξη η «στόχευση» όσο και η «παραγωγή» … και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι το καλό κλίμα στο εθνικό δανεισμό, παρακολουθώντας με ευλάβεια στην TV τους δείκτες των επιτοκίων…
Αν έλεγες του «επαναστάτη» με τις 500 λέξεις … θα σου δώσω μια χώρα «μαύρων» για αποικία … είχε έτοιμο το μαστίγιο της εξασφάλισης του προσωπικού του πλούτου.
Θα νομίσει κάποιος ότι είναι όλα αυτά υπερβολικά … και τραβηγμένα…όμως η αλήθεια είναι ότι το σινάφι των ηγετών της «Μπανανίας» έφτιαξαν ένα εκρηκτικό μίγμα από μια τεράστια μάζα απαίδευτους και βολεμένους πολίτες με ποδοσφαιρικές κραυγές στην πολιτική τους σκέψη.
Ήξεραν τι έκαναν οι εκλεγμένοι της «Μπανανίας» …μιλώ για την εποχή που τους είχαν ως πρόβατα να νομίζουν ότι μετέχουν στον «λαϊκό καπιταλισμό» παίζοντας από κινητά τηλέφωνα χρηματιστήριο στις παραλίες..
Φυσικά ο τότε εκσυγχρονισμός με τα Golden boys των offshore εταιρειών, ήθελαν να φάνε του «ηλίθιου» τα χρήματα που του είχαν δώσει πριν χρόνια … με την διευκόλυνση της μεσαίας τάξης (για άλλους πολιτικούς λόγους) …και το κατάφεραν τέλεια με τις χρηματιστηριακές «φούσκες»…
Το μόνο λάθος , είναι ότι στην στελέχωση των δύο μεγάλων κομμάτων εναλλαγής της εξουσίας, αφήσανε να μπουν άτομα που και αυτά μιλούν γύρω στις 500 λέξεις…και έφτιαξαν τις αντίστοιχες ομάδες ποδοσφαίρου στη Βουλή … με τον εκπτωτικό λόγο.
Εδώ θα παραδεχτούμε την αρμονία εξουσίας και μιας μεγάλης μερίδας του συνόλου εξουσιαζόμενων…
Στις διεθνείς σχέσεις μιας χώρας, σημαντικό είναι το μέγεθος της αξίας των πολιτικών που την εκπροσωπούν και φυσικά αντικατοπτρίζουν το επίπεδο των πολιτών της χώρας τους.
Οι δικοί μας πολιτικοί εκπρόσωποι, ήταν του ζεϊμπέκικου , της κουμπαριάς και άλλων συναφών ποιοτήτων «ηγετικής» παρουσίας.
Λαός που ψηφίζει και φωνάζει « Γεια σου Μεγάλε» τον πολιτικό του όταν είναι ντυμένος «Ζορό», είναι άξιος της μοίρας του.
Στο δια ταύτα όμως….
Η πιο σημαντική επανάσταση που μπορεί να γίνει, είναι να αποκτήσουμε κάποια στιγμή «μέτρο» και «κρίση» μέσα από την Παιδεία μας.
Ως τότε , θα περάσουμε «πείνες» και χρόνια «ομηρίας» … που εμείς οι ίδιοι επιτρέψαμε να μας επιβληθούν.
Όμως … τα Κλεμμένα … μην ξεχνάμε να τα ζητάμε από τους επίορκους…. Όσο ψηλά και αν στέκονται !
Αν ακούμε το «Πάμε καλά ..» και ξεχνάμε την απαίτηση να βγουν στο φως τα ζητήματα της διαπλοκής της εξουσίας, είμαστε άξιοι της μοίρας μας … να υποστούμε το επόμενο «κόλπο»
Ας κυβερνήσουν επιτέλους (βρε αδερφέ) και άλλοι αυτόν τον τόπο…έχουμε μάθει τα πρόσωπα που εναλλάσσονται … σαν τους ήρωες του παραδοσιακού Καραγκιόζη.
Τέλος άλλο ένα που το ξεχάσαμε, όταν μας πετάγανε τα κομμάτια της ευμάρειας , είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ … και η αξιοπρέπεια του κάθε λαού , στην «υποτιθέμενη» αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, βρίσκεται σε απόδειξη όταν αυτός ο ΛΑΟΣ καλείται να ψηφίσει.
Υ.Γ
Εύχομαι να πλουτίσουν γρήγορα το λεξιλόγιο τους οι επαναστάτες των 500 λέξεων… για να νικήσουμε την ΜΟΙΡΑ μας… κάνω και εγώ φροντιστήριο να πλουτίσω τις 510 λέξεις της κρίσης μου σε περισσότερες... βάλτε όλοι ένα χέρι ρε παιδιά !
Πολιτεία είναι αυτή που είναι, γιατί οι πολίτες της είναι αυτοί που είναι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την κατάθεση του "Πιστεύω" σου αγαπητέ ανώνυμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα χαιρόμουν αν διάβασα και το φιλοσοφικό περιεχόμενο της αντίληψης αυτής και τι σημαίνει για την ίδια τη ζωή...
Είμαι σίγουρος ότι κάπου στη σκέψη σου έχεις χρήσιμα στοιχεία αν επιλέξεις να τα οργανώσεις σε μια τοποθέτηση που θα δώσει την δημιουργική αντίθεση στο "λόγο" της ζωής.
Διαφορετικά είναι σεβαστή η άποψη, όμως στερείται βάσης πειθούς για να μπολιάσει την σκέψη των άλλων.
Αγαπητε κ.Ζωγραφοπουλε,
ΑπάντησηΔιαγραφήνομιζω οτι η αναλυση της παραπανω προτασης, βρισκεται στο ιδιο κειμενο σας, που με βρισκει απολυτως συμφωνο.
Αυτο που λειπει απο την σημερινη εποχη μας, που ευτυχως λογω ηλικειας εγω το εζησα, ειναι το "βαλς των χαμενων ονειρων"!!! εκει θα πρεπει να ξαναγυρισει ο Ελληνας.
ευχαριστω
Σε ευχαριστώ και εγώ αγαπητέ σχολιαστή για την δεύτερη παρέμβαση σου να εξηγήσεις τη θέση σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άποψη μου είναι ότι ο κόσμος αλλάζει σύμφωνα με το ποιο λύκο θα αποφασίσουμε να ταΐσουμε μέσα μας...(ινδιάνικη ιστορία) οπότε μου φάνηκε ως άποψη σταθερότητας και αποδοχής ενός τέλματος η διατύπωση που διάβασα.
Δεν κατανοώ εύκολα στη ζωή μου και αυτή την δυσκολία μου την περνώ μέσα από τον διάλογο και τις ερωτήσεις πάντα με σεβασμό σε ότι δεν κατανοώ... που είναι η ευκαιρία να μάθω.