.
Τα blogs πέρα από εκτονωτικά προσωπικά σημειωματάρια φοβισμένων ψυχάκιδων, είναι και ιδεοδρόμια συνάντησης μιας ζωής που συμβαίνει.
Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν πρόσωπο, χαμόγελο και όνομα σε δράσεις στη ζωή τους , για τις οποίες ΔΕΝ είναι εκ των προτέρων σιγουρεμένοι για το αποτέλεσμα που αφορά στην ασφάλεια της εικόνας τους.
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι ο αντίποδας αυτών που κρύβονται πίσω από αυτό-ηδονικές κορώνες έκφρασης και με ασφαλή ασπίδα την ηλεκτρονική τους επιλεγμένη ψευδωνυμία.
Η παθολογία αυτή της κοινωνικής συμπεριφοράς δεν είναι καινούργια, απλώς τώρα πια έχει αλλάξει (σε πιο λάιτ) το μέσον με το οποίο διαχειρίζονται την αδυναμία τους.
Οι κουκούλες στην ιερά εξέταση, η Ku Klux Klan, ή ακόμη και ο λιθοβολισμός μέσα από τον όχλο είναι πάρα πολύ συγγενείς πράξεις με την θυμωμένη πέννα ανθρώπων που ουσιαστικά πονούν για τον εαυτό τους , αλλά δεν τολμούν να περάσουν στην δράση της συνύπαρξης μέσα από την αγάπη της ζωής.
Μην ξεχνάμε, ότι μέσα από τις «καλύτερες προθέσεις» γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα….
Όμως αρκετά με την ασθένεια…
Στόχος αυτής της ανάρτησης , είναι να σας γνωρίσω την δράση ανθρώπων που κάνουν επαφές με σπουδαίες με ανθρώπους των γραμμάτων και της έρευνας χωρίς να έχουν κάποια ενεργή επαγγελματική σχέση με τους χώρους αυτούς.
«Τι δουλειά έχω εγώ με
τα ερευνητικά κέντρα ιστορίας από το εξωτερικό» … θα σκεφτεί ο δέκατος «Μήτσος» (του Λαζόπουλου) , όταν φοβισμένος θα πατήσει το κουμπί για να απολαύσει την προβεβλημένη φοβία των παρουσιαστών της τηλεόρασης. (Τον εαυτό του επιτυχημένο οικονομικά δηλαδή…)
Άλλη μια σύγχρονη σκέψη της εποχής μας , είναι «εγώ τι θα κονομήσω από αυτό..» που ως επιβιοτική ζωώδης μηχανή (το άτομο) μπορεί να καταστρέψει τα πάντα για να απολαύσει το πρόσκαιρο όφελος της ανάγκης του.
Επισυνάπτω ένα μικρό άρθρο που παρουσιάζει μια δράση ζωής πολιτών και αφορά στην ξενάγηση ξένων επιστημόνων από απλούς κατοίκους της Ακαδημίας του Πλάτωνα, καθώς και την τιμητική αλληλογραφία επιστημόνων προς την δράση των πολιτών.
Ως κατακλείδα , το άρθρο της ευαίσθητης σε δράση κοινωνική Αναστασίας, περιλαμβάνει και ένα όμορφο απρόοπτο που καταδεικνύει την ΙΔΙΩΤΕΙΑ των ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν την ίαση που υφίστανται επάνω στην δυσμορφία της καρκινικής ζωής τους …
Παραπομπή στο άρθρο: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ)
Αυτή είναι η ζωή … και επιλέγουμε τον τρόπο που θέλουμε να την ερμηνεύσουμε…
Με κάθε «μαθηματικό» μοντέλο ανάλυσης .. παίρνουμε και διαφορετικά αποτελέσματα για την δική μας πορεία μέχρι τον προσωπικό μας θάνατο.
Τόσο απλά … τόσο ουσιαστικά μπορούμε να κάνουμε το «τίποτα» …σε «κάτι» στη ζωή μας … και το «κάτι» σε « Υπέροχο βίωμα»
Τα blogs πέρα από εκτονωτικά προσωπικά σημειωματάρια φοβισμένων ψυχάκιδων, είναι και ιδεοδρόμια συνάντησης μιας ζωής που συμβαίνει.
Λατρεύω τους ανθρώπους που έχουν πρόσωπο, χαμόγελο και όνομα σε δράσεις στη ζωή τους , για τις οποίες ΔΕΝ είναι εκ των προτέρων σιγουρεμένοι για το αποτέλεσμα που αφορά στην ασφάλεια της εικόνας τους.
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι ο αντίποδας αυτών που κρύβονται πίσω από αυτό-ηδονικές κορώνες έκφρασης και με ασφαλή ασπίδα την ηλεκτρονική τους επιλεγμένη ψευδωνυμία.
Η παθολογία αυτή της κοινωνικής συμπεριφοράς δεν είναι καινούργια, απλώς τώρα πια έχει αλλάξει (σε πιο λάιτ) το μέσον με το οποίο διαχειρίζονται την αδυναμία τους.
Οι κουκούλες στην ιερά εξέταση, η Ku Klux Klan, ή ακόμη και ο λιθοβολισμός μέσα από τον όχλο είναι πάρα πολύ συγγενείς πράξεις με την θυμωμένη πέννα ανθρώπων που ουσιαστικά πονούν για τον εαυτό τους , αλλά δεν τολμούν να περάσουν στην δράση της συνύπαρξης μέσα από την αγάπη της ζωής.
Μην ξεχνάμε, ότι μέσα από τις «καλύτερες προθέσεις» γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα….
Όμως αρκετά με την ασθένεια…
Στόχος αυτής της ανάρτησης , είναι να σας γνωρίσω την δράση ανθρώπων που κάνουν επαφές με σπουδαίες με ανθρώπους των γραμμάτων και της έρευνας χωρίς να έχουν κάποια ενεργή επαγγελματική σχέση με τους χώρους αυτούς.
«Τι δουλειά έχω εγώ με
τα ερευνητικά κέντρα ιστορίας από το εξωτερικό» … θα σκεφτεί ο δέκατος «Μήτσος» (του Λαζόπουλου) , όταν φοβισμένος θα πατήσει το κουμπί για να απολαύσει την προβεβλημένη φοβία των παρουσιαστών της τηλεόρασης. (Τον εαυτό του επιτυχημένο οικονομικά δηλαδή…)Άλλη μια σύγχρονη σκέψη της εποχής μας , είναι «εγώ τι θα κονομήσω από αυτό..» που ως επιβιοτική ζωώδης μηχανή (το άτομο) μπορεί να καταστρέψει τα πάντα για να απολαύσει το πρόσκαιρο όφελος της ανάγκης του.
Επισυνάπτω ένα μικρό άρθρο που παρουσιάζει μια δράση ζωής πολιτών και αφορά στην ξενάγηση ξένων επιστημόνων από απλούς κατοίκους της Ακαδημίας του Πλάτωνα, καθώς και την τιμητική αλληλογραφία επιστημόνων προς την δράση των πολιτών.
Ως κατακλείδα , το άρθρο της ευαίσθητης σε δράση κοινωνική Αναστασίας, περιλαμβάνει και ένα όμορφο απρόοπτο που καταδεικνύει την ΙΔΙΩΤΕΙΑ των ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν την ίαση που υφίστανται επάνω στην δυσμορφία της καρκινικής ζωής τους …
Παραπομπή στο άρθρο: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ)
Αυτή είναι η ζωή … και επιλέγουμε τον τρόπο που θέλουμε να την ερμηνεύσουμε…
Με κάθε «μαθηματικό» μοντέλο ανάλυσης .. παίρνουμε και διαφορετικά αποτελέσματα για την δική μας πορεία μέχρι τον προσωπικό μας θάνατο.
Τόσο απλά … τόσο ουσιαστικά μπορούμε να κάνουμε το «τίποτα» …σε «κάτι» στη ζωή μας … και το «κάτι» σε « Υπέροχο βίωμα»
Τόσο απλά … τόσο ουσιαστικά μπορούμε να κάνουμε το «τίποτα» …σε «κάτι» στη ζωή μας … και το «κάτι» σε « Υπέροχο βίωμα»
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα μπορούσα κα διαβασω καλυτερη ανάλυση από τη δική σου αγαπημενε μου φίλε..
Απ όλα έχει ο μπαξες, ακομη και τσουκνίδες και πρεπει να τις αγαπάμε γιατι η "προσφορά" τους έχει την δική της αξία. Αρκει να το δούμε από την σωστή οπτική γωνία.
φιλακια
Αναστασια