.
Η υποκρισία των απανταχού στον κόσμο, δημοσιογράφων και ανθρώπων του πολιτικού λόγου … περισσεύει.
Διάβασα ένα ανέκδοτο και το παραθέτω αυτούσιο … βέβαια μπορείτε να το βρείτε σε πολλαπλές εκδοχές μέσα από τον φαρισαϊσμό των κονδυλοφόρων με τον φερετζέ της ουμανιστικής πένας.
Το ανέκδοτο :
«Διεθνή κατακραυγή σ’ όλο τον κόσμο προκάλεσε η χθεσινή αιματηρή ισραηλινή επέμβαση στη διεθνή νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας.»
Τώρα οι «κακομοίρηδες» ελαφρό-σκεπτόμενοι, θα περιμένουν και την δίκαια τιμωρία των υπηκόων του κυρίου Βενιαμίν Νετανιάχου, με ένα διεθνές κύμα οργής των «καλών» λαών.
Η σκέψη μας , έχει μια «συμπόνια» χωρίς ιδιαίτερο κόστος στην κατανάλωση της ζωής μας, κάτι σαν τις κυρίες με τη γούνα, που τρώνε εκφράζοντας στο μεταξύ διάστημα της κατάποσης του βλωμού με τα σάλια της ευδαιμονίας τους, σκέψεις συμπάθειας για τα αδέσποτα ζώα.
Μήπως έχει ακούσει κανένας, για μια σκέψη που έχουν εκφράσει οι σχεδιαστές του παγκόσμιου προγραμματισμού της ανθρώπινης ζωής είναι να μειωθεί σταδιακά ο πληθυσμός της γης κατά δύο τρίτα;
Αν νοιώθεις ότι ανήκεις στο ένα τρίτο (που έχει την πληροφορία και την βολεμένη με φαγητό κοιλιά), υπάρχει περίπτωση να πάρεις (έξω από τον ψευδό-χριστιανικό λόγο) ενεργή θέση και δράση για την επιβίωση των πεινασμένων απάτριδων ;
Αν όντως υποστήριζαν οι δημοκρατίες των ευαίσθητων πολιτικών και υπηκόων τους τις ενέργειες των ακτιβιστών, γιατί δεν συντάσσονται διεθνώς σε μια έμπρακτη πολεμική (έστω οικονομική) ενάντια στην αδικία;
Γιατί χρησιμοποιούν μόνο υποκριτικό λόγο ( σαν το ανέκδοτο που κατέγραψα) χωρίς να αλλάζουν τη στάση τους απέναντι στο οικοδόμημα του παγκόσμιου συστήματος ;
Άλλο ένα ερώτημα (πέρα από την ψευδό- οικονομική μιζέρια που ζει η Ελλάδα) είναι αν η πολιτική της εξουσία μαζί με την «δημοκρατική» μάζα των ψηφοφόρων είναι με το μέρος των Παλαιστινίων ή με τους Ισραηλινούς;
Έβαλα ερωτήματα που σε ομιλίες (εκ του υποκριτικού άμβωνος) , δεν θα ακούσουμε ποτέ την αλήθεια.
Άλλωστε ας ηρεμήσουν οι ωρυόμενοι ευαίσθητοι της πένας… σε λίγο θα έχουμε νέες ειδήσεις με άλλα «σοβαρά» θέματα για τον μικρόκοσμο μας … και γιατί όχι (με την προσήκουσα σοβαρότητα) θα στηλιτεύσουν την ηθική κατάπτωση της επόμενης πορνό-σταρ της καθημερινότητας του Συβαρίτικου «πολιτισμού» μας…
Αυτό που είναι δύσκολο … είναι να αποφεύγεις να χαϊδεύεις τη σκέψη σου μέσα από την συνήθεια να πηγαίνεις όπου φυσάει ο άνεμος (ΟΦΑ)… δηλαδή την κοινή συναισθηματική φόρτιση της μάζας των χορτάτων.
Πολύ αγάπη για τους καταπιεσμένους λαούς… έχουμε και εδώ σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη … αλλά μόνο σε προσευχές που δεν κουράζουν τον πισινό μας από την βολή της ραθυμίας του πνεύματος που κατοικεί μέσα του.
Άλλωστε είναι διαφορετικό να είσαι υποδουλωμένος στην Τουρκοκρατία και διαφορετικό στο ΔΝΤ… στην πρώτη περίπτωση υπάρχει ο λόγος του Σολομού και η ανάγκη της Ελευθερίας… ενώ στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει η «ανάγκη» της Επιθυμίας να είσαι δούλος στο ρέψιμο της ευμάρειας που καμιά φορά απειλείται…
Καλά μας στερνά…
Η υποκρισία των απανταχού στον κόσμο, δημοσιογράφων και ανθρώπων του πολιτικού λόγου … περισσεύει.
Διάβασα ένα ανέκδοτο και το παραθέτω αυτούσιο … βέβαια μπορείτε να το βρείτε σε πολλαπλές εκδοχές μέσα από τον φαρισαϊσμό των κονδυλοφόρων με τον φερετζέ της ουμανιστικής πένας.
Το ανέκδοτο :
«Διεθνή κατακραυγή σ’ όλο τον κόσμο προκάλεσε η χθεσινή αιματηρή ισραηλινή επέμβαση στη διεθνή νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στην αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας.»
Τώρα οι «κακομοίρηδες» ελαφρό-σκεπτόμενοι, θα περιμένουν και την δίκαια τιμωρία των υπηκόων του κυρίου Βενιαμίν Νετανιάχου, με ένα διεθνές κύμα οργής των «καλών» λαών.
Η σκέψη μας , έχει μια «συμπόνια» χωρίς ιδιαίτερο κόστος στην κατανάλωση της ζωής μας, κάτι σαν τις κυρίες με τη γούνα, που τρώνε εκφράζοντας στο μεταξύ διάστημα της κατάποσης του βλωμού με τα σάλια της ευδαιμονίας τους, σκέψεις συμπάθειας για τα αδέσποτα ζώα.
Μήπως έχει ακούσει κανένας, για μια σκέψη που έχουν εκφράσει οι σχεδιαστές του παγκόσμιου προγραμματισμού της ανθρώπινης ζωής είναι να μειωθεί σταδιακά ο πληθυσμός της γης κατά δύο τρίτα;
Αν νοιώθεις ότι ανήκεις στο ένα τρίτο (που έχει την πληροφορία και την βολεμένη με φαγητό κοιλιά), υπάρχει περίπτωση να πάρεις (έξω από τον ψευδό-χριστιανικό λόγο) ενεργή θέση και δράση για την επιβίωση των πεινασμένων απάτριδων ;
Αν όντως υποστήριζαν οι δημοκρατίες των ευαίσθητων πολιτικών και υπηκόων τους τις ενέργειες των ακτιβιστών, γιατί δεν συντάσσονται διεθνώς σε μια έμπρακτη πολεμική (έστω οικονομική) ενάντια στην αδικία;
Γιατί χρησιμοποιούν μόνο υποκριτικό λόγο ( σαν το ανέκδοτο που κατέγραψα) χωρίς να αλλάζουν τη στάση τους απέναντι στο οικοδόμημα του παγκόσμιου συστήματος ;
Άλλο ένα ερώτημα (πέρα από την ψευδό- οικονομική μιζέρια που ζει η Ελλάδα) είναι αν η πολιτική της εξουσία μαζί με την «δημοκρατική» μάζα των ψηφοφόρων είναι με το μέρος των Παλαιστινίων ή με τους Ισραηλινούς;
Έβαλα ερωτήματα που σε ομιλίες (εκ του υποκριτικού άμβωνος) , δεν θα ακούσουμε ποτέ την αλήθεια.
Άλλωστε ας ηρεμήσουν οι ωρυόμενοι ευαίσθητοι της πένας… σε λίγο θα έχουμε νέες ειδήσεις με άλλα «σοβαρά» θέματα για τον μικρόκοσμο μας … και γιατί όχι (με την προσήκουσα σοβαρότητα) θα στηλιτεύσουν την ηθική κατάπτωση της επόμενης πορνό-σταρ της καθημερινότητας του Συβαρίτικου «πολιτισμού» μας…
Αυτό που είναι δύσκολο … είναι να αποφεύγεις να χαϊδεύεις τη σκέψη σου μέσα από την συνήθεια να πηγαίνεις όπου φυσάει ο άνεμος (ΟΦΑ)… δηλαδή την κοινή συναισθηματική φόρτιση της μάζας των χορτάτων.
Πολύ αγάπη για τους καταπιεσμένους λαούς… έχουμε και εδώ σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη … αλλά μόνο σε προσευχές που δεν κουράζουν τον πισινό μας από την βολή της ραθυμίας του πνεύματος που κατοικεί μέσα του.
Άλλωστε είναι διαφορετικό να είσαι υποδουλωμένος στην Τουρκοκρατία και διαφορετικό στο ΔΝΤ… στην πρώτη περίπτωση υπάρχει ο λόγος του Σολομού και η ανάγκη της Ελευθερίας… ενώ στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει η «ανάγκη» της Επιθυμίας να είσαι δούλος στο ρέψιμο της ευμάρειας που καμιά φορά απειλείται…
Καλά μας στερνά…
Τα είπες όλα!!!!!!ΤΕΛΟΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣια
Αναστασία μου, το «κακό» είναι ότι απλά τα είπα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά έχω το μέτρο της θέασης «του ολίγου» μέσα μου σε σχέση με αυτούς που τα λένε και τα κάνουν… ως δράση ζωής.
Βέβαια η απόλυτη έκπτωση ανήκει σε κάτι κουλτουρο- κουράδες που νοιώθουν επαναστάτες και Σοφοί … επειδή ακριβώς λένε πέντε παπαριές από τον καναπέ ή την καρέκλα…ανάλογα με τη φιλοσοφική στάση που παίρνουν στη ζωή τους.
Η μεγαλύτερη ευχή είναι το «Ευ πράττειν» και θέλει κότσια ψυχής … σε αντίθεση με το «Ευ λέγειν» που είναι η καραμέλα της νάρκωσης από την ευμάρεια μας…