Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ

.

Ο μεγάλος δικτάτορας, είναι μια υπέροχη ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν που το σκηνοθετικό του ένστικτο τον οδήγησε να την υλοποιήσει το 1937 όταν η κοινή γνώμη ήταν εφησυχασμένη και δεν έβλεπε την πραγματική όψη του ναζισμού.
Τα υπέρ ρεαλιστικά στοιχεία της ταινίας, της δίνουν μια διαχρονία που μέσα από την επαναλαμβανόμενη σκέψη των επικυρίαρχων ανά την υφήλιο , μπορούμε να δούμε τον άνθρωπο στο πραγματικό του μέτρο και την αξία.

Παραβάλλω δύο σκηνές από αυτή τη μεγάλη ταινία , ώστε ο καθένας να κάνει τους απαραίτητους συνειρμούς που διαθέτει. Ο μεγάλος δημιουργός , υποδύεται δύο ρόλους. Τον επινοημένο δικτάτορα της Τομανίας, Αντενόιντ Χίνκελ που αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη αδιέξοδη αλαζονεία και τον φιλήσυχο κουρέα υπήκοο του φασιστικού κράτους που αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη ανάγκη για αγάπη και ζωή.

Η ομοιότητα της εμφάνισης των δύο ηρώων , εξυπηρετεί την πλοκή του έργου που το φιλοσοφικό της υπόβαθρο σίγουρα έχει λόγο καλλιτεχνικής ύπαρξης απέναντι στην συναισθηματική νοημοσύνη που καλούμαστε να αναπτύξουμε σήμερα .

… και δεν είναι εύκολο και απλό αυτό το αιτούμενο της εποχής μας…





Δεν υπάρχουν σχόλια: