.
Στο διαδίκτυο, σαν «σερφάρω» άβρεχτος τις στιγμές που αφήνω τις σκέψεις μου, χαίρομαι όταν βρίσκω αναρτήσεις με τραγούδια από τους χρήστες του.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε τραγούδι αντιπροσωπεύει το προφίλ σκέψης του κάθε γνωστού ή άγνωστου χρήστη.
Γράφοντας αυτή την ανάρτηση, (την τρίτη για σήμερα λόγω ασθένειας) γέλασα μια και φανερώθηκε μια σκέψη στο μυαλό μου από την εποχή που μεσουρανούσε ο Χάρυ κλυν λέγοντας μου για τις αναρτήσεις των σκέψεων μου : «Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα»
Ήθελα αρχικά να μιλήσω (σε αυτό το άρθρο) για την ανάγκη της «έμμεσης» επικοινωνίας των αισθημάτων και των απόψεων των ανθρώπων , μια και αποφεύγουμε ως συμπεριφορά την έκθεση των αντιλήψεων μας σε πρώτο πρόσωπο.
Αλλά επειδή με παρέσυρε το πνεύμα της χαλαρότητας στο ήδη κουρασμένο μυαλό μου, λέω να ανεβάσω κάτι όμορφο που για μένα έχει μεγάλη αξία σαν νοιώθω ότι έχω μέσα μου ζωντανή τη σύνδεση με ότι πιο παιδικό μπορώ να διακρίνω στη ζωή.
Άλλωστε χορτάσαμε από μουσικές σαν το requiem του Mozart στην καθημερινότητα μας…καιρός είναι να κουνήσουμε την τρελή μας διάθεση σε ότι η καρδιά μας αναγνωρίζει ως βίωμα χαράς.
Το βασικό που θα έστελνα ως ευχή σε όσους παρακολουθήσουν την μουσική επιλογή μου, θα ήταν ένα μικρό σύνθημα που μου ήρθε τώρα στο μυαλό :
Στο διαδίκτυο, σαν «σερφάρω» άβρεχτος τις στιγμές που αφήνω τις σκέψεις μου, χαίρομαι όταν βρίσκω αναρτήσεις με τραγούδια από τους χρήστες του.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε τραγούδι αντιπροσωπεύει το προφίλ σκέψης του κάθε γνωστού ή άγνωστου χρήστη.
Γράφοντας αυτή την ανάρτηση, (την τρίτη για σήμερα λόγω ασθένειας) γέλασα μια και φανερώθηκε μια σκέψη στο μυαλό μου από την εποχή που μεσουρανούσε ο Χάρυ κλυν λέγοντας μου για τις αναρτήσεις των σκέψεων μου : «Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα»
Ήθελα αρχικά να μιλήσω (σε αυτό το άρθρο) για την ανάγκη της «έμμεσης» επικοινωνίας των αισθημάτων και των απόψεων των ανθρώπων , μια και αποφεύγουμε ως συμπεριφορά την έκθεση των αντιλήψεων μας σε πρώτο πρόσωπο.
Αλλά επειδή με παρέσυρε το πνεύμα της χαλαρότητας στο ήδη κουρασμένο μυαλό μου, λέω να ανεβάσω κάτι όμορφο που για μένα έχει μεγάλη αξία σαν νοιώθω ότι έχω μέσα μου ζωντανή τη σύνδεση με ότι πιο παιδικό μπορώ να διακρίνω στη ζωή.
Άλλωστε χορτάσαμε από μουσικές σαν το requiem του Mozart στην καθημερινότητα μας…καιρός είναι να κουνήσουμε την τρελή μας διάθεση σε ότι η καρδιά μας αναγνωρίζει ως βίωμα χαράς.
Το βασικό που θα έστελνα ως ευχή σε όσους παρακολουθήσουν την μουσική επιλογή μου, θα ήταν ένα μικρό σύνθημα που μου ήρθε τώρα στο μυαλό :
«Ερωτευθείτε στη ζωή…. Κι ας είν’ και λάθος!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.