.
Νανούρισμα…
Ένα τραγούδι που αντικαθιστάται από την επίπλαστη γνώση που θάβει κάτω από το “πρέπει” αυτή την τρυφερή σχέση του σημαντικότερου ανθρώπου που ευθύνεται για το ότι αναπνέουμε αυτή τη στιγμή.
Νανούρισμα…
Το πρώτο συμφωνικό έργο με ένα όργανο , αυτό της ψυχής της μάνας, που σίγουρα είναι και το τελευταίο της θύμησης πριν από τον ρόγχο του θανάτου.
Νανούρισμα…
Η επανάσταση της ζωής με ότι καθαρό κρύβεται μέσα μας, απέναντι σε ότι νομίζουμε ότι είμαστε στον καθρέφτη των φόβων μας.
Νανούρισμα…
Ότι ξεχάσαμε και ενώνει τους ανθρώπους σε ένα Έρωτα προσφοράς χωρίς προσδοκία σε κάθε τραγουδιστή στροφή του.
Ένα τέτοιο νανούρισμα που βρήκα, το αφιερώνω ως χρωστούμενο δάνειο εδώ και πολλά χρόνια, στην πιο σημαντική γυναίκα της ζωής μου.
Αυτή η αφιέρωση περνά αυτόματα σαν κρίκος της αλυσίδας του σπέρματος ζωής στους απογόνους, σαν μια έκταση αγάπης της δύναμης που είναι η καρδιά ενός νανουρίσματος.
Όποιος έχει την δύναμη να κλείσει τα μάτια και να το ακούσει αφιερώνοντας το στην δική του σημαντική γυναίκα , έχει περιθώρια να “δει” τον κύκλο του …
Τότε θα πει χωρίς να νοιώθει μικρότερος από τα φοβισμένα ζόμπι γύρω του… "Το αφιερώνω στη μαμά μου".
Νανούρισμα…
Ένα τραγούδι που αντικαθιστάται από την επίπλαστη γνώση που θάβει κάτω από το “πρέπει” αυτή την τρυφερή σχέση του σημαντικότερου ανθρώπου που ευθύνεται για το ότι αναπνέουμε αυτή τη στιγμή.
Νανούρισμα…
Το πρώτο συμφωνικό έργο με ένα όργανο , αυτό της ψυχής της μάνας, που σίγουρα είναι και το τελευταίο της θύμησης πριν από τον ρόγχο του θανάτου.
Νανούρισμα…
Η επανάσταση της ζωής με ότι καθαρό κρύβεται μέσα μας, απέναντι σε ότι νομίζουμε ότι είμαστε στον καθρέφτη των φόβων μας.
Νανούρισμα…
Ότι ξεχάσαμε και ενώνει τους ανθρώπους σε ένα Έρωτα προσφοράς χωρίς προσδοκία σε κάθε τραγουδιστή στροφή του.
Ένα τέτοιο νανούρισμα που βρήκα, το αφιερώνω ως χρωστούμενο δάνειο εδώ και πολλά χρόνια, στην πιο σημαντική γυναίκα της ζωής μου.
Αυτή η αφιέρωση περνά αυτόματα σαν κρίκος της αλυσίδας του σπέρματος ζωής στους απογόνους, σαν μια έκταση αγάπης της δύναμης που είναι η καρδιά ενός νανουρίσματος.
Όποιος έχει την δύναμη να κλείσει τα μάτια και να το ακούσει αφιερώνοντας το στην δική του σημαντική γυναίκα , έχει περιθώρια να “δει” τον κύκλο του …
Τότε θα πει χωρίς να νοιώθει μικρότερος από τα φοβισμένα ζόμπι γύρω του… "Το αφιερώνω στη μαμά μου".
τα δάκρυα δεν αφήνουν τα ματια να μένουν κλειστα Κωστή μου. Ενα νανούρισμα μνημόσυνο για τη μανούλα....με μετέφερε στη δική της αγγαλιά....σευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασια
Πάντα τα μάτια Αναστασία μου γίνονται πιο όμορφα σαν υγραίνουν... τα δεν δικά σου σίγουρα θα λάμπουν με αυτό το σπάνιο χρώμα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες πως είναι μέσα τους και η αγάπη που σε έφερε στον κόσμο... αυτή είναι η συνέχεια ... και την λατρεύω στη ζωή.