ΤΟ «ΣΥΝ» ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ

.

Θα ήθελα να σας μιλήσω για μια μικρή πρόθεση το «συν». Αυτοί που μας την κληροδότησαν άφησαν μέσα της ένα κωδικό σκέψης για να γνωρίσουμε καλύτερα ο καθένας τον εαυτό του.

Ας ξεκινήσω όμως αυτή τη σκέψη του άρθρου με το ρήμα και το ρόλο του στη ζωή μας. Χρησιμοποιώντας ένα ρήμα στο πρώτο πρόσωπο, πάντα μιλώ για τον εαυτό μου δηλώνοντας μια ενέργεια. Ταυτόχρονα την κατανοώ ως μια «εικόνα» στη σκέψη μου που σημαίνει «εγώ κάνω»… όπως σημαίνουν τα ρήματα συνθέτω , συντρίβω κλπ.
Τα πάντα όμως έχουν ένα τέλος …και έτσι όταν η ενέργεια (αυτή) φύγει από το παρόν μου και την αξιολογήσω, τότε χαίρομαι ή λυπάμαι και την ονομάζω ουσιαστικό…
Όταν συνθέσουμε μια μουσική , δείχνουμε μετά την σύνθεση μας… ή αν συντρίψουμε ένα αντίπαλο , δηλώνουμε μετά τη συντριβή του… Αν κατανοήσουμε όμως την αξία του «συν» μέσα στο ρήμα, τότε παίρνει άλλο νόημα το ουσιαστικό που γεννά η δράση μας.
Ας πούμε ότι όταν συνθέτω κάτι … και κατανοήσω ότι αυτό που κάνω είναι αποτέλεσμα τόσων άλλων ανθρώπων γύρω μου, αποφεύγω να είμαι αλαζόνας και ψωνάρα στην ματαιοδοξία μου.
Όταν ακόμη καταλαβαίνω ότι καθώς συντρίβω κάποιον έχω μερίδιο της «τριβής» άρα και πληγές και εγώ ο ίδιος, θα έχει μεγαλύτερη βάσανο σκέψης η επιλογή μου να επιτίθεμαι σε αυτή τη ζωή… ή να γνωρίζω και να αναλαμβάνω το κόστος της φθοράς μου.
Θα έλεγα ως ένας μικρός αποδέκτης απόγονος ενός πλούτου που μας κληρονόμησαν οι Σοφοί από το παρελθόν, ότι σκεπτόμενος τη γλώσσα μου, ψηλώνει η σκέψη μου.
Ψηλώνοντας η σκέψη μου, κατανοώ όσα συμβαίνουν γύρω μου και λειτουργώ με αξία προσωπική μέσα σε αυτά.
Λειτουργώντας με αξία τη ζωή μου, συμβαίνουν πανέμορφα γεγονότα που με φέρνουν κοντά στην ευτυχία της επίγνωσης….

Εντελώς ωφελιμιστικά … θα σας πω ότι βλέποντας τη σκέψη μου μέσα από τη γλώσσα μου … κερδίζω ζωή και απόλαυση στο παρόν μου.
Κάντε ένα πείραμα … στον εαυτό σας , όπως για παράδειγμα στη λέξη «συναναστρέφομαι» και θα δείτε ότι δεν είναι στατική και άχρωμη… δηλώνει ότι μαζί με κάποιον άλλο κάνω αναστροφή στη ζωή μου…. Γιατί μόνο τα βόδια (της σκέψης) πηγαίνουν ίσια και νομίζουν ότι συναναστρέφονται … αλλά αυτά είναι κοπάδια…
Σας θυμίζει κάτι από την ζωή μας; Ας πούμε τις σταθερές απόψεις και την άκριτη ομαδοποίηση της δράσης μας;
Έχει άπειρες προεκτάσεις αυτή η παρατήρηση της σκέψης της γλώσσας μας.
Αν νομίζεται ότι δεν αφαιρεί χρόνο αυτή η σκέψη από τον προγραμματισμό που μάθαμε να έχουμε στη ζωή μας, πάρτε ένα μολύβι ή το πληκτρολόγιο και γράψτε δυο λέξεις που αρχίζουν από «συν».
Για να αρχίσω πρώτος , θα σας πω ότι χρόνια προσπαθούσα να καταλάβω τι σημαίνει «Συχωρώ» (συν χωρώ) … άκουσα γι αυτή τη λέξη λόγιους με σφιχτή γραβάτα, χρυσοποίκιλτους «πνευματικούς» από άμβωνος και κάθε λογής σκέψη που ήθελε να με «Πείσει».
Θα αποφύγω να σας πω τι μπορεί να σημαίνει για μένα, μια και θα γίνει (περισσότερο) δικό σας σαν το ανακαλύψετε μέσα στη «γυμνή» σοφία της απλής λέξης…

Υ.Γ.
Θα χαιρόμουν να διάβαζα και άλλες λέξεις με «συν» στους σχολιασμούς ... μια και η γοητεία της συν-ύπαρξης , έχει ως προϋπόθεση να δεχόμαστε την συν(μ)βουλή της ελεύθερης σκέψης του άλλου.