Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΑΡΚΑ

.

Τώρα που όλοι κρυφό-φλερτάρουν με τα γενετήσια τους… (λόγω του θέρους),
θα έλεγα , ότι για όλα φταίει ο κακός «απογαλακτισμός» των παιδιών από τους γονείς…

Όμως μέσα στον Άνθρωπο , υπάρχουν ορμέμφυτα που αντιδρούν έξω και πέρα από την λογική του…. Αυτό είναι κάτι σαν «μοίρα», που τον οδηγεί σε ερωτικά έπη με ήττες και νίκες που σαν δεν παίζεις στο έργο… κρίνεις …ότι έχουν γέλιο.

Είναι αυτό που λέμε (δυστυχώς πλέον σπανιότερα)… δεν ελέγχω το κάτω κεφάλι…

Τα αρσενικά που απογαλακτίστηκαν με προβληματικό τρόπο, αναπτύσσουν θεωρίες για να αντιμετωπίσουν τη ζωή … και να νοιώσουν την ασφάλεια της αξίας τους μέσα στις σκέψεις τους…






Ενίοτε , αυτή η επιβεβαίωση της αξίας, έχει κωμικοτραγικές ατάκες που λίγο πολύ , όλοι τις έχουν εκφράσει ή τις έχουν σταματήσει (τελευταία στιγμή) μέσα από τα δόντια τους …στη ζωή τους.




Οι γυναίκες πάλι … παίρνουν επιβεβαίωση από την εικόνα του αρσενικού τους… (παίζοντας τις μαμάδες) και έχουν αυτόν τον πειθαναγκασμό την πραγματικότητα των «πρέπει» του μυαλού τους…





Όταν πάλι οι γυναίκες … θέλουν να αποκτήσουν κοινωνική επιβεβαίωση της αξίας τους, αντί για την ρώμη του σώματος και του πνεύματος (των αρσενικών), προτάσσουν το κάλος της θηλυκότητας τους … προς τα άλλα αρσενικά (πάντα καλυμμένο με πνεύμα) να τα κάνουν «φίλους»… καλύπτοντας την δική τους ορμέμφυτη ανάγκη...

Αυτό δυσχεραίνει λίγο τις αρχετυπικές καταβολές του αρσενικού … μέχρι στιγμής… γιατί στο μέλλον η ορμονική όσμωση των δύο φύλων θα κάνει το αρσενικό «κούκλα» απλά με «αντρικά» σκουλαρίκια…





Φυσικό είναι με τέτοιες καταστάσεις να δημιουργείται στο αρσενικό, μια φοβία γενικώς για το ερωτικό δόσιμο… κάνοντας τον επιφυλακτικό σε κάθε νέα εμπειρία… φοβούμενος το «πλήγωμα» με κάθε εκδοχή του.




Κάποια στιγμή φτάνουν ο άντρας και η γυναίκα … να πιστεύουν ότι δεν έχουν κοινά στοιχεία σε ένα «όνειρο» αν και διαφορετικοί μεταξύ τους… και κλείνονται στις επαναλήψεις των καταστάσεων της ζωής που τις ονομάζουν «φυσιολογικές» …
Αυτό βέβαια ως αδυναμία ζωής που βιώνεται… εμφανίζεται πάντα στον έρωτα…
Πάντως το marketing έχει θαυματουργές εφαρμογές στα υποκατάστατα…






Το σπουδαιότερο όμως που μας έμαθε ο μεγάλος Δημιουργός Αρκάς, είναι ότι σαν οι ζωές χωριστούν από ένα κοινό όνειρο… ο κλαυσίγελος είναι σίγουρος ... όπως διδακτικά παρουσιάζεται μέσα από την αλήθεια της πέννας του….
Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί όλοι εμείς την «πάρτη» μας στο υποτιθέμενο μοίρασμα του έρωτα;
Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στον (διανοητικά) μαλάκα μην τολμήσει και πει «Όχι Εγώ!» στο προηγούμενο ρητορικό ερώτημα… ή μήπως δεν την πρόλαβα τη σκέψη του;
Το γέλιο … γίνεται πιο δυνατό (σαν φάρμακο), όταν έχει την αμφιθυμία στα χείλη … που χωρίς να πεις κάτι… σημαίνει «καταλαβαίνω»…
Με άλλα λόγια... αν δεν υπάρξω ανόητος , δεν θα γίνω ποτέ νοήμων…
Ο αυτοσαρκασμός με χαρμολύπη, είναι η Αγάπη προς τον εαυτό μας….

ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ , ΔΙΑΔΙΔΕΤΕ ΤΟΝ ΑΡΚΑ…

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ "ΚΟΛΛΥΡΙΟ" ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΣΙΜΠΛΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ

.