.
Σήμερα «άκουσα» πολλά αρνητικά …
Σήμερα βίωσα τον αρνητισμό των φοβισμένων που μετατρέπονται σε θύτες επάνω σε ανθρώπους που επιλέγουν το ρόλο του θύματος.
Σήμερα άκουσα για την βία της εξουσίας ανθρώπων, που νομίζουν ότι είναι κάποιοι λόγο θέσης…
Σήμερα παρατήρησα το Εγώ των ανθρώπων να θυμώνει και να το παίζει Σοφός μέσα από μια σιωπή «πόζας» απέναντι σε συνανθρώπους του.
Σήμερα θύμωσα για ότι με ενοχλούσε… και λυπήθηκα.
Σκέφτηκα ότι αυτό που έζησα ήταν κομμάτια που υπάρχουν ακόμη μέσα μου, που τα αναγνώρισα σε ανθρώπους γύρω μου.
Σήμερα όμως έζησα…
Σήμερα έζησα όχι γιατί είδα και αντιλήφθηκα όλα αυτά, αλλά γιατί ένοιωσα να φεύγει ο θυμός μου , όταν έπεφτε το σούρουπο και μύρισα το γιασεμί να νικά με την ευωδιά του , το φως που λιγόστευε …
Σήμερα έζησα, και το οφείλω μόνο σε αυτή την εικόνα του βιώματος μέσα μου.
Οι υπόλοιπες σκέψεις είχαν μέσα τους τον θάνατο… την κριτική και την σύγκριση που την έχω μάθει καλά.
Η κρίση , για την κρίση … ότι κάνουν δηλαδή οι ψευδό- διανοούμενοι … που είναι και η παγίδα βαθειά μέσα μου… το ξέρω καλά το παραμύθι της ενισχυμένης Αυτό-εικόνας…
Ακόμη, σήμερα σκέφτηκα να ανεβάσω ένα τραγούδι που μου ταίριαζε στο πάζλ που «είδε» η σκέψη μου.
Ένα ταξίδι στην Πατρίδα της ψυχής μας … που το ερμηνεύει ο Γιάννης Κότσιρας.
Σήμερα «άκουσα» πολλά αρνητικά …
Σήμερα βίωσα τον αρνητισμό των φοβισμένων που μετατρέπονται σε θύτες επάνω σε ανθρώπους που επιλέγουν το ρόλο του θύματος.
Σήμερα άκουσα για την βία της εξουσίας ανθρώπων, που νομίζουν ότι είναι κάποιοι λόγο θέσης…
Σήμερα παρατήρησα το Εγώ των ανθρώπων να θυμώνει και να το παίζει Σοφός μέσα από μια σιωπή «πόζας» απέναντι σε συνανθρώπους του.
Σήμερα θύμωσα για ότι με ενοχλούσε… και λυπήθηκα.
Σκέφτηκα ότι αυτό που έζησα ήταν κομμάτια που υπάρχουν ακόμη μέσα μου, που τα αναγνώρισα σε ανθρώπους γύρω μου.
Σήμερα όμως έζησα…
Σήμερα έζησα όχι γιατί είδα και αντιλήφθηκα όλα αυτά, αλλά γιατί ένοιωσα να φεύγει ο θυμός μου , όταν έπεφτε το σούρουπο και μύρισα το γιασεμί να νικά με την ευωδιά του , το φως που λιγόστευε …
Σήμερα έζησα, και το οφείλω μόνο σε αυτή την εικόνα του βιώματος μέσα μου.
Οι υπόλοιπες σκέψεις είχαν μέσα τους τον θάνατο… την κριτική και την σύγκριση που την έχω μάθει καλά.
Η κρίση , για την κρίση … ότι κάνουν δηλαδή οι ψευδό- διανοούμενοι … που είναι και η παγίδα βαθειά μέσα μου… το ξέρω καλά το παραμύθι της ενισχυμένης Αυτό-εικόνας…
Ακόμη, σήμερα σκέφτηκα να ανεβάσω ένα τραγούδι που μου ταίριαζε στο πάζλ που «είδε» η σκέψη μου.
Ένα ταξίδι στην Πατρίδα της ψυχής μας … που το ερμηνεύει ο Γιάννης Κότσιρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.