ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΤΩΡΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΑΣ

.

Είναι φορές που δεν θέλουμε να ξεφύγουμε από ένα θέμα που σκεφτόμαστε γιατί μέσα σε αυτό συμπυκνώνουμε δικές μας ανάγκες που ψάχνουν να βρουν διέξοδο να πηδήσουν από το ασυνείδητο στο φως…

Αυτή η πόλη του φωτός, το Παρίσι, έχει φιλοξενήσει την Ελληνική διανόηση και κάπου μέσα του βρίσκεται η όσμωση των πολιτισμών…

Θα ήθελα να αναρτήσω ένα ορχηστρικό δημιούργημα του Μάνου που μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα του.
Μια εικόνα πέρα από τις λατρεμένες του εμφανίσεις που χάιδευε τις νότες στον αέρα και έδινε άρωμα στα όνειρά μας, μου ήρθε στο νου, να στέκει στον επίπεδο κυλιόμενο διάδρομο και να τον μεταφέρει ήρεμα μέσα στο χρώμα των Παρισινών διαφημίσεων του αεροδρομίου (στο Orly ή στο Degol δεν θυμάμαι ακριβώς).

Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχα καρφώσει διακριτικά τα μάτια μου, πλησιάζοντας από την διπλανή αντίθετα κινούμενη κυλιόμενη , θέλοντας να νοιώσω ότι σημαντικό είχα υποψιαστεί ότι κουβαλούσε αυτός ο Δημιουργός ενέργειας ζωής…

Ας είναι … αν θυμόμαστε τα έργα των Αγγέλων της νόησης, σίγουρα κάποιο φτερό τους θα μας σηκώσει ψηλότερα από την οσμηρή τάφρο…

Ας ακούσουμε το κονσέρτο από τον δίσκο το χαμόγελο της Τζοκόντας, με διάθεση χαρίσματος στους διανοητές του Παρισιού για την Ελλάδα που κράτησαν ελεύθερη από ότι ελληνικό γέννημα βρίσκεται στον Μητροπολιτικό ελληνισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: