.
Πριν από κάποιο χρονικό διάστημα έγινα μέλος στο face book προσκαλώντας με αγαπημένα άτομα της ίδιας καταγωγής, επί τη ευκαιρία της θεματολογίας του Blog που έχω φτιάξει. Παρατήρησα μια λειτουργία στην οποία είναι βασισμένο αυτό το σύστημα επικοινωνίας ( το face book) και θα ήθελα να σας την αναλύσω.
Όταν ήμασταν μικροί, τουλάχιστον στην δική μου γενιά, μια προσφιλής έκφραση με ότι άδολο και παιδικό μπορούσε να κουβαλά στην επικοινωνία της … ήταν: «θέλεις να γίνουμε φίλοι;»
Έτσι μου είπε (ο τότε) Μπάμπης, που τον συνάντησα σε ένα στενό της περιοχής που μεγάλωσα και παίζαμε στη συνέχεια τα αυτοκινητάκια μας στην μάντρα της Κυρά- Κίτσας…
Μεγαλώνοντας και αποκτώντας λόγο και επιρροή στα άτομα γύρω μας, όλοι θέλαμε να έχουμε τις παρέες μας και αν είναι δυνατόν να είναι αρκετά μεγάλες για να δηλώνουμε την αξία που είχαμε μέσα σε αυτές. Κάποιοι από μας , γίνανε οπαδοί των ομάδων, στις οποίες με ευκολία λέει ο ταλαίπωρος άνεργος σε ένα άλλο άτομο αντίθετης ομάδας … «σας γαμήσαμε !»
Κάποτε ρώτησα
ένα φίλο, σε τι φαντάζεται ότι εξυπηρετεί αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια να προσελκύσουν ή να ζητήσουν τη λεγόμενη «φιλία» τα άτομα μέσα από το face book.
Θεώρησα λογική την εξήγηση του για την προσωπική προβολή ορισμένων που επιζητούν την επαγγελματική γνωριμία τους με το σύνολο των εν δυνάμει πελατών της δραστηριότητας τους…
Όμως αυτό δεν μου ήταν αρκετό για να δω πίσω από την λογική σκέψη …
Τις απαντήσεις πλέον των κοινωνικών συμπεριφορών , δεν τις ψάχνω μέσα από τη λογική, αλλά πίσω από αυτήν, δηλαδή στο 95 % του κρυμμένου υποσυνείδητου.
Κάπως έτσι, οι οπαδοί ή επί το ευγενικότερο οι φίλοι που προανέφερα, , χτίζουμε με την κοινωνική μας δικτύωση, την αγωνία του Εγώ που φωνάζει μέσα μας :
«Προσέξτε με ! … Έχω Αξία ! … Μπράβο μου !»
Από την άλλη ο αιτών τη φιλία , έχει στο μυαλό του την ανταπόδοση της δύναμης ανακλαστικά από αυτόν που την αποδέχεται με τον ίδιο παρονομαστή στην προσωπική του χαρά :
«Προσέξτε με ! … Έχω Αξία ! … Μπράβο μου !» Το αστείο είναι ότι αυτό το σύστημα επικοινωνίας των ανθρώπων που λέγεται face book , δεν προσφέρει χώρο και μέσα για καμία απολύτως ουσιαστική επικοινωνία.
Στις νεώτερες ηλικίες α
λλά και στις ανικανοποίητες όψιμες, μεγάλο ρόλο παίζει και η αναζήτηση ερωτικού παρτενέρ.
Εδώ στη φύση... ολόκληρος ιπτάμενος στόλος από κηφήνες χτυπιούνται αφιονισμένοι να φτάσουν την βασίλισσα που προπορεύεται … και δεν θα δηλώσουν αίτημα φιλίας οι επίδοξοι εραστές και οι αειφόρες νύφες;
Ο κόσμος δεν αλλάζει στις ανάγκες του… απλά τα μέσα διαφοροποιούν την ταυτότητα της συμπεριφοράς του ανά εποχή …
Παλαιότερα, ο Αυνάν (το κεφαλαίο αφορά στην αξία του) είχε μια πιο προσωπική σχέση με το φανταστικό ποθούμενο … από την εποχή των φωτογραφιών και κατόπιν της εικονικής πραγματικότητας , ο Αυνάν έχασε την προσωπικότητα του και δυστυχώς είναι πλέον απλά μαλάκας….
Συνθήματα και ομάδες με ένα σλόγκαν , μαζεύουν από πίσω τους τον πληθυσμό που καλείται να πει τρεις λέξεις για να πάρει την αυτοϊκανοποίηση ότι υπάρχει…
Σίγουρα είναι μια εξέλιξη της ανάγκης του μουγκού τηλεθεατή … σε ένα άλλο κανάλι επικοινωνίας που λέγεται διαδραστικό… Θα έλεγα ότι είναι ελεγχόμενα διαδραστικό που τον καλεί το μέσο (το face book) σε μια συμμετοχή του τύπου : «πες μια μαλακία και κάτσε στον καναπέ σου…»
Πάντως κλείνοντας αυτή την κάπως ανορθόδοξη και αντιεπιστημονική ανάλυση … θα ήθελα να πω ότι το μεγαλύτερο θεριό που μπορεί να τα βάλει ο άνθρωπος είναι το δικό του Εγώ , που συνήθως το κατακρίνει όταν το βλέπει στους άλλους… Για να κάνουμε σαφές τι σημαίνει Εγώ… ας το εκλαϊκεύσουμε σε κάτι γνώριμο... «Ξέρεις , ποιος είμαι Εγώ ρε Μαλάκα;»
Υ.Γ. Μη με ρωτήσετε ποιός είμαι εγώ κατά την εκλαϊκευμένη έκφραση… έχω αποφασίσει να έχω φερώνυμη γραφή μέσα στην μαρμίτα που περιλαμβάνει την αστοχία ως διαδικασία ζωής... δηλαδή την γενικότερη μαλακία που υφιστάμεθα ως εξελισσόμενοι ...χε χε
O tempora O mores «Κικέρων»
Μετάφραση «Ω καιροί ! Ω ήθη!»
Πριν από κάποιο χρονικό διάστημα έγινα μέλος στο face book προσκαλώντας με αγαπημένα άτομα της ίδιας καταγωγής, επί τη ευκαιρία της θεματολογίας του Blog που έχω φτιάξει. Παρατήρησα μια λειτουργία στην οποία είναι βασισμένο αυτό το σύστημα επικοινωνίας ( το face book) και θα ήθελα να σας την αναλύσω.
Όταν ήμασταν μικροί, τουλάχιστον στην δική μου γενιά, μια προσφιλής έκφραση με ότι άδολο και παιδικό μπορούσε να κουβαλά στην επικοινωνία της … ήταν: «θέλεις να γίνουμε φίλοι;»
Έτσι μου είπε (ο τότε) Μπάμπης, που τον συνάντησα σε ένα στενό της περιοχής που μεγάλωσα και παίζαμε στη συνέχεια τα αυτοκινητάκια μας στην μάντρα της Κυρά- Κίτσας…
Μεγαλώνοντας και αποκτώντας λόγο και επιρροή στα άτομα γύρω μας, όλοι θέλαμε να έχουμε τις παρέες μας και αν είναι δυνατόν να είναι αρκετά μεγάλες για να δηλώνουμε την αξία που είχαμε μέσα σε αυτές. Κάποιοι από μας , γίνανε οπαδοί των ομάδων, στις οποίες με ευκολία λέει ο ταλαίπωρος άνεργος σε ένα άλλο άτομο αντίθετης ομάδας … «σας γαμήσαμε !»
Κάποτε ρώτησα
ένα φίλο, σε τι φαντάζεται ότι εξυπηρετεί αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια να προσελκύσουν ή να ζητήσουν τη λεγόμενη «φιλία» τα άτομα μέσα από το face book.Θεώρησα λογική την εξήγηση του για την προσωπική προβολή ορισμένων που επιζητούν την επαγγελματική γνωριμία τους με το σύνολο των εν δυνάμει πελατών της δραστηριότητας τους…
Όμως αυτό δεν μου ήταν αρκετό για να δω πίσω από την λογική σκέψη …
Τις απαντήσεις πλέον των κοινωνικών συμπεριφορών , δεν τις ψάχνω μέσα από τη λογική, αλλά πίσω από αυτήν, δηλαδή στο 95 % του κρυμμένου υποσυνείδητου.
Κάπως έτσι, οι οπαδοί ή επί το ευγενικότερο οι φίλοι που προανέφερα, , χτίζουμε με την κοινωνική μας δικτύωση, την αγωνία του Εγώ που φωνάζει μέσα μας :
«Προσέξτε με ! … Έχω Αξία ! … Μπράβο μου !»
Από την άλλη ο αιτών τη φιλία , έχει στο μυαλό του την ανταπόδοση της δύναμης ανακλαστικά από αυτόν που την αποδέχεται με τον ίδιο παρονομαστή στην προσωπική του χαρά :
«Προσέξτε με ! … Έχω Αξία ! … Μπράβο μου !» Το αστείο είναι ότι αυτό το σύστημα επικοινωνίας των ανθρώπων που λέγεται face book , δεν προσφέρει χώρο και μέσα για καμία απολύτως ουσιαστική επικοινωνία.
Στις νεώτερες ηλικίες α
λλά και στις ανικανοποίητες όψιμες, μεγάλο ρόλο παίζει και η αναζήτηση ερωτικού παρτενέρ.Εδώ στη φύση... ολόκληρος ιπτάμενος στόλος από κηφήνες χτυπιούνται αφιονισμένοι να φτάσουν την βασίλισσα που προπορεύεται … και δεν θα δηλώσουν αίτημα φιλίας οι επίδοξοι εραστές και οι αειφόρες νύφες;
Ο κόσμος δεν αλλάζει στις ανάγκες του… απλά τα μέσα διαφοροποιούν την ταυτότητα της συμπεριφοράς του ανά εποχή …
Παλαιότερα, ο Αυνάν (το κεφαλαίο αφορά στην αξία του) είχε μια πιο προσωπική σχέση με το φανταστικό ποθούμενο … από την εποχή των φωτογραφιών και κατόπιν της εικονικής πραγματικότητας , ο Αυνάν έχασε την προσωπικότητα του και δυστυχώς είναι πλέον απλά μαλάκας….
Συνθήματα και ομάδες με ένα σλόγκαν , μαζεύουν από πίσω τους τον πληθυσμό που καλείται να πει τρεις λέξεις για να πάρει την αυτοϊκανοποίηση ότι υπάρχει…
Σίγουρα είναι μια εξέλιξη της ανάγκης του μουγκού τηλεθεατή … σε ένα άλλο κανάλι επικοινωνίας που λέγεται διαδραστικό… Θα έλεγα ότι είναι ελεγχόμενα διαδραστικό που τον καλεί το μέσο (το face book) σε μια συμμετοχή του τύπου : «πες μια μαλακία και κάτσε στον καναπέ σου…»
Πάντως κλείνοντας αυτή την κάπως ανορθόδοξη και αντιεπιστημονική ανάλυση … θα ήθελα να πω ότι το μεγαλύτερο θεριό που μπορεί να τα βάλει ο άνθρωπος είναι το δικό του Εγώ , που συνήθως το κατακρίνει όταν το βλέπει στους άλλους… Για να κάνουμε σαφές τι σημαίνει Εγώ… ας το εκλαϊκεύσουμε σε κάτι γνώριμο... «Ξέρεις , ποιος είμαι Εγώ ρε Μαλάκα;»
Υ.Γ. Μη με ρωτήσετε ποιός είμαι εγώ κατά την εκλαϊκευμένη έκφραση… έχω αποφασίσει να έχω φερώνυμη γραφή μέσα στην μαρμίτα που περιλαμβάνει την αστοχία ως διαδικασία ζωής... δηλαδή την γενικότερη μαλακία που υφιστάμεθα ως εξελισσόμενοι ...χε χε
O tempora O mores «Κικέρων»
Μετάφραση «Ω καιροί ! Ω ήθη!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.