.
Ανεβαίνοντας την ανηφορική πλαγιά του χωριού μας, λίγα μέτρα πριν δρασκελίσεις τα απόκρημνα βράχια που στέκουν ακρίτες του οροπεδίου των Οντρίων, θα συναντήσουμε την κρύα πηγή της Γητιάς.
Πολλοί έχουν κάνει αριστερά το ξεχασμένο μονοπάτι για να επισκεφτούν με περιηγητική δυσκολία την αθέατη πλέον σπηλιά του Αι Μηνά.
Ενδιάμεσα , θα πρέπει να είναι κανείς πληροφορημένος για να προσέξει τα ίχνη από τον ερειπωμένο τεκέ που υπήρχε κατά την Οθωμανική κυριαρχία στην περιοχή μας. Κανείς δεν μπόρεσε να μου περιγράψει το πώς ήταν αυτό το κτίσμα , αν και (όπως πληροφορήθηκα) γκρεμίστηκε σχεδόν πρόσφατα με την ανταλλαγή των πληθυσμών κατά την συνθήκη των Μουδανιών μεταξύ του Κεμάλ και του Ελ Βενιζέλου. Τα υλικά του αξιοποιήθηκαν από τους κατοίκους του χωριού για να φτιάξουν τα δικά τους σπίτια.
Δεν έμεινε τίποτα … τρεις πέτρες αφημένες στο πρανές πλάτωμα της απέραντης θέας του τοπίου.
Αν ρωτήσεις … θα σου πουν ότι ήταν Τούρκικο μοναστήρι, αλλά μέχρι εκεί.
Η ιστορία αποτελείται από ένα σύμπλεγμα λήθης και επιλεκτικής καταγραφής των νικητών σε ότι θέλουν να λένε ότι έζησαν. Οι άνθρωποι, πιο εύκολα εξαφανίζουν την ταυτότητα του άλλου παρά φτιάχνουν την δική τους. Η εποχή που η συγκρότηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου σεβόταν τον πολιτισμό των λαών που κατακτούσε, πέρασε και ελπίζω να μην είναι ανεπιστρεπτί.
Δεν είναι τυχαίος ο φανατισμός των βορείων γειτόνων μας που ψάχνουν αγωνιωδώς ταυτότητα μέσα από το Ελληνικό DNA των Μακεδόνων και καταγράφουν την δική τους εκδοχή της ιστορίας.
Όμως να επιστρέψουμε στον ερειπωμένο Τεκέ της Δραγασιάς.
Αν ξέραμε σήμερα , ότι σε αυτό το μοναστήρι κατοικούσαν οι Δερβίσηδες , θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το ποιοι ήσαν; Τεράστια η φιλοσοφία τους και με καμία σχέση δεν θα μπορούσε κανείς να την κατατάξει σε ένα άρμα δεμένο με την πολιτειακή λειτουργία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι Οθωμανοί δεν είχαν κορωνίδα της αυτοκρατορίας τους το θρήσκευμα τους , αλλά το Δοβλέτι.
Το Δοβλέτι ήταν το δικό τους σύνταγμα (άρα η πολιτική τους εξουσία) Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς μέσα σε όλη την θρησκευτική πανσπερμία της γεωγραφικής της επικράτειας. Απόδειξη είναι ότι η ορθόδοξη εκκλησία διατήρησε σε όλη την διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τα προνόμια και την περιουσία της.
Το 13ο αιώνα λοιπόν εμφανίστηκε στον ιδεολογικό και θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ ένας ποιητής - μύστης που του έδωσαν το όνομα «Ο Δάσκαλος μας». Ήταν ο Τζελαλεντίν Ρουμί που γεννήθηκε κάπου στο Αφγανιστάν και πέθανε στο Ικόνιο. Η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας.
Όταν πέθανε σε ηλικία 66 ετών, την νυκτερινή εκφορά του παρακολούθησαν και τίμησαν πιστοί από πέντε θρησκείες και κράτησαν αυτή τη γιορτή ως «Νύχτα της ένωσης».
Πέφτοντας τα ντουβάρια από το ίχνος μιας ιστορίας , χάνεται μαζί και η δυνατότητα να πλησιάσουμε τη γνώση πέρα από την επιλεκτική καταγραφή των νικητών. Ο Ηρόστρατος ήταν Έλληνας , όταν θέλησε να μείνει το όνομα του για πάντα στην ιστορία και έκαψε τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
Έμεινε ως επαίσχυντος εμπρηστής … αλλά η μνήμη ενός από τα επτά θαύματα χάθηκε.
Εύκολα βγάζουμε από τη βάση τους αγάλματα , ή αλλάζουμε ονόματα σε δρόμους…
Αυτός ο λαός που εύκολα θέλει να σβήσει την ιστορία των άλλων , σίγουρα θα σβηστεί και η δική του μετά από την εφήμερη κατανάλωση της ζωής του.
Πως μπορεί να σε πάει η σκέψη μέσα από τρεις πέτρες που ορίζουν το ίχνος ενός παλιού τεκέ σκέφτηκα…
Δεν θα περιγράψω την φιλοσοφία των Δερβίσηδων παρά θα βάλω μερικές αναφορές στο διαδίκτυο για όσους θέλουν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν κυρίαρχα ζώα στον πλανήτη γη και οι ίδιοι είναι υπέροχοι , διαφορετικοί και σίγουρα με μεγάλη αξία μπροστά σε ότι θέλουν να μάθουν.
Δερβίσηδες και Μοναστικά Τάγματα της Ανατολής
Χορός Δερβίσηδων
Ανεβαίνοντας την ανηφορική πλαγιά του χωριού μας, λίγα μέτρα πριν δρασκελίσεις τα απόκρημνα βράχια που στέκουν ακρίτες του οροπεδίου των Οντρίων, θα συναντήσουμε την κρύα πηγή της Γητιάς.
Πολλοί έχουν κάνει αριστερά το ξεχασμένο μονοπάτι για να επισκεφτούν με περιηγητική δυσκολία την αθέατη πλέον σπηλιά του Αι Μηνά.
Ενδιάμεσα , θα πρέπει να είναι κανείς πληροφορημένος για να προσέξει τα ίχνη από τον ερειπωμένο τεκέ που υπήρχε κατά την Οθωμανική κυριαρχία στην περιοχή μας. Κανείς δεν μπόρεσε να μου περιγράψει το πώς ήταν αυτό το κτίσμα , αν και (όπως πληροφορήθηκα) γκρεμίστηκε σχεδόν πρόσφατα με την ανταλλαγή των πληθυσμών κατά την συνθήκη των Μουδανιών μεταξύ του Κεμάλ και του Ελ Βενιζέλου. Τα υλικά του αξιοποιήθηκαν από τους κατοίκους του χωριού για να φτιάξουν τα δικά τους σπίτια.
Δεν έμεινε τίποτα … τρεις πέτρες αφημένες στο πρανές πλάτωμα της απέραντης θέας του τοπίου.
Αν ρωτήσεις … θα σου πουν ότι ήταν Τούρκικο μοναστήρι, αλλά μέχρι εκεί.
Η ιστορία αποτελείται από ένα σύμπλεγμα λήθης και επιλεκτικής καταγραφής των νικητών σε ότι θέλουν να λένε ότι έζησαν. Οι άνθρωποι, πιο εύκολα εξαφανίζουν την ταυτότητα του άλλου παρά φτιάχνουν την δική τους. Η εποχή που η συγκρότηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου σεβόταν τον πολιτισμό των λαών που κατακτούσε, πέρασε και ελπίζω να μην είναι ανεπιστρεπτί.
Δεν είναι τυχαίος ο φανατισμός των βορείων γειτόνων μας που ψάχνουν αγωνιωδώς ταυτότητα μέσα από το Ελληνικό DNA των Μακεδόνων και καταγράφουν την δική τους εκδοχή της ιστορίας.
Όμως να επιστρέψουμε στον ερειπωμένο Τεκέ της Δραγασιάς.
Αν ξέραμε σήμερα , ότι σε αυτό το μοναστήρι κατοικούσαν οι Δερβίσηδες , θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε το ποιοι ήσαν; Τεράστια η φιλοσοφία τους και με καμία σχέση δεν θα μπορούσε κανείς να την κατατάξει σε ένα άρμα δεμένο με την πολιτειακή λειτουργία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Οι Οθωμανοί δεν είχαν κορωνίδα της αυτοκρατορίας τους το θρήσκευμα τους , αλλά το Δοβλέτι.
Το Δοβλέτι ήταν το δικό τους σύνταγμα (άρα η πολιτική τους εξουσία) Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς μέσα σε όλη την θρησκευτική πανσπερμία της γεωγραφικής της επικράτειας. Απόδειξη είναι ότι η ορθόδοξη εκκλησία διατήρησε σε όλη την διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τα προνόμια και την περιουσία της.
Το 13ο αιώνα λοιπόν εμφανίστηκε στον ιδεολογικό και θρησκευτικό χώρο του Ισλάμ ένας ποιητής - μύστης που του έδωσαν το όνομα «Ο Δάσκαλος μας». Ήταν ο Τζελαλεντίν Ρουμί που γεννήθηκε κάπου στο Αφγανιστάν και πέθανε στο Ικόνιο. Η διδασκαλία του καλούσε ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη, θεωρώντας ότι ο Θεός Μουσουλμάνων, Χριστιανών και Εβραίων είναι ένας.
Όταν πέθανε σε ηλικία 66 ετών, την νυκτερινή εκφορά του παρακολούθησαν και τίμησαν πιστοί από πέντε θρησκείες και κράτησαν αυτή τη γιορτή ως «Νύχτα της ένωσης».
Πέφτοντας τα ντουβάρια από το ίχνος μιας ιστορίας , χάνεται μαζί και η δυνατότητα να πλησιάσουμε τη γνώση πέρα από την επιλεκτική καταγραφή των νικητών. Ο Ηρόστρατος ήταν Έλληνας , όταν θέλησε να μείνει το όνομα του για πάντα στην ιστορία και έκαψε τον ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο.
Έμεινε ως επαίσχυντος εμπρηστής … αλλά η μνήμη ενός από τα επτά θαύματα χάθηκε.
Εύκολα βγάζουμε από τη βάση τους αγάλματα , ή αλλάζουμε ονόματα σε δρόμους…
Αυτός ο λαός που εύκολα θέλει να σβήσει την ιστορία των άλλων , σίγουρα θα σβηστεί και η δική του μετά από την εφήμερη κατανάλωση της ζωής του.
Πως μπορεί να σε πάει η σκέψη μέσα από τρεις πέτρες που ορίζουν το ίχνος ενός παλιού τεκέ σκέφτηκα…
Δεν θα περιγράψω την φιλοσοφία των Δερβίσηδων παρά θα βάλω μερικές αναφορές στο διαδίκτυο για όσους θέλουν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν κυρίαρχα ζώα στον πλανήτη γη και οι ίδιοι είναι υπέροχοι , διαφορετικοί και σίγουρα με μεγάλη αξία μπροστά σε ότι θέλουν να μάθουν.
Δερβίσηδες και Μοναστικά Τάγματα της Ανατολής
Χορός Δερβίσηδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.