Προς εξυπηρέτηση ατόμων που στερούνται την όραση.
Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας !
Για περάστε να δείτε το τέρας με τα δύο κεφάλια που το λένε Παιδεία της Ελλάδας.
Έτσι θα μπορούσε να διαλαλεί την πραμάτεια της Ελληνικής παιδείας ο κήρυκας, για να πουλήσουμε σήμερα ως παράδειγμα προς αποφυγή το μόρφωμα της παιδείας που κατέστρεψε ένα λαό.
Το μυστικό στην αγορά είναι να μπορείς να βγάζεις χρήματα και από τα κουσούρια σου, γεγονός που ξέρουν να το κάνουν καλά οι απανταχού της γης επαίτες σαν επιδεικνύουν τα ανάπηρα μέλη τους για να προσποριστούν τον επιούσιο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια όμως και έτσι διάλεξα να αναρτήσω μια έκθεση που βρήκα από την εποχή της ακμάζουσας χούντας στην Ελλάδα. Την μεγαλύτερη αξία στο ντοκουμέντο τούτο, πέρα από την εκφραστική αφασία του μαθητή έχει η δίγραμμη οδηγία του ανεκδιήγητου καθηγητή που η σχέση του με την παιδεία είναι ανύπαρκτη. Μερικοί θα νομίσουν ότι η φαιδρότητα αποτελεί ένα ιστορικό παρελθόν και θα φορτώσουν στην τότε εποχή αυτές στις αντιλήψεις.
Η πραγματικότητα της φαιδρότητας όμως είναι πολύ διαφορετική.
Ακόμη και σήμερα έχουμε μεταλλαγμένους ράθυμους εκπαιδευτικούς και σαφώς αντίστοιχη με την τότε, ζαβλακωμένη κοινωνία που συνεχίζει να υπάρχει ως ανάπηρη με δημοκρατικές ταυτότητες κάτω από ένα χυδαίο πολιτικό κατεστημένο που αδυνατεί να το αντιληφθεί.
Απόδειξη είναι η ισχύουσα διαπλοκή της πάμπλουτης εκκλησιαστικής κάστας με την εκπαίδευση και γενικώς με το κράτος που γεννά σκάνδαλα τύπου Βατοπεδίου.
Όλοι γνωρίζουμε το φλερτ των πολιτικών με την εκκλησία και σαφώς την αδυναμία εξέλιξης ενός συστήματος παιδείας πέρα από τους τύπους και τα οργανογράμματα της αποστεωμένης δημοσιοϋπαλληλικής σχεδίασης. Οι όποιες δημιουργικές φωνές έχουν μπροστά τους ένα θεσμικό σιγαστήρα που τις κάνει να ακούγονται αδύναμες και έτσι όλα επιτρέπονται σαν σκέψεις, αλλά τίποτε δεν αλλάζει σε τούτο το τσίρκο που περιφέρεται στο χρόνο και λέγεται Ελλάς!
Για περάστε λοιπόν … δεν είναι βόας δεν είναι κροταλίας… είναι το παρελθόν, παρόν και δυστυχώς το μέλλον στο διαχρονικό τσίρκο μας!
Η παιδεία μπορεί να γίνει μια επικίνδυνη “έκθεσις” εις πνευματικούς κινδύνους του εκάστοτε μαθητού με ανίατες και μόνιμες βλάβες. Λέτε ο συγκεκριμένος μαθητής να γλύτωσε τις πνευματικές βλάβες; Κομμάτι δύσκολο μου φαίνεται έστω και αν νομίζει ο δόλιος το αντίθετο!
Έκθεσις 3η
“Ο εκκλησιασμός του σχολείου μου”
Κωνσταντίνος Ζωγραφόπουλος
Εν Πειραιεί τη 13/11/69
Κάθε Τετάρτη, πρώτη ώρα, έχουμε εκκλησιασμόν εις τον Άγιο Δημήτριο. Θα σας περιγράψω την μετάβαση μου εις τον ιερόν ναό. Ήταν η ώρα οκτώ με οκτώ και τέταρτο, όταν ηκούσθη η φυρίκτρα. Δείγμα να πάμε επάνω να αφήσωμε τις τσάντες και να ξανακατεβούμε για σύνταξιν.
Η τάξις μου ονομάζεται Α1 και επειδή είναι πρώτη τάξις θα πάη πρώτη, αλλά επειδή είμεθα και το 1ον τμήμα προπορευόμεθα όλων των τάξεων. Λοιπόν, όλη η ταραχή του σχολείου, ξεκινά από εμάς !... Άλλος πατά το παπούτσι του άλλου διότι τον επάτησε και εκείνος κατά λάθος. Και όταν τους ρωτήσει ο κύριος γιατί μαλώνουν , κάνουν και οι δύο τις παναγίες και απαντούν : “Τίποτα κύριε, τίποτα, δεν μαλώνουμε εμείς”. Δηλαδή και εγώ δεν είμαι καλύτερος, αλλά λέει μια παροιμία ότι “ο άνθρωπος των άλλων τα κακά βλέπει , τα δικά του τα έχει στην πλάτη του”.
Ας επανέλθωμεν στο θέμα μας.
Προχωρήσαμε ακόμη λίγο και βλέπουμε μπροστά τον Άγιο Δημήτριον. Μπαίνομεν πρώτοι μέσα και καθόμαστε στην αριστερά μεριά όπως βλέπουμε το ιερόν. Ορισμένα παιδιά όπως και εγώ πάμε και ανάβουμε κανένα κεράκι, φυλάμε τις εικόνες και κατόπι επανερχόμεθα στην σειρά μας.
Κανένα τέταρτο δεν ακούς τίποτε και λες: μα τι τάξις είναι αυτή;… Χαράς τα παιδιά και την υπομονήν των. Έπειτα αρχίζει η μουρμούρα όχι ότι μας μάτιαξε κανείς αλλά από την πλήξιν που μας κυριεύει. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και συζητάμε. Τα σκοινιά που υπάρχουν εμπρός στο ιερό αλλάσουν θέσιν διότι τα μετακινούμε εμείς.
Τέλος πάντων με τα πολλά περνά η ώρα και σε λίγο βγαίνουμε έξω δια σύνταξιν. Άλλα παιδιά τρέχουν αριστερά, άλλα δεξιά και τέλος συντασσόμεθα με κάποια ευχαρίστησιν που η ψυχή μας αλάφρυνε από τις αμαρτίες. Και να που ξαναγυρνούμε στο σχολείο να συνεχίσουμε ξεκούραστοι τα μαθήματα μας.
Η εκκλησία είναι μια αρετή στον άνθρωπο, ή καλλίτερα μια κιβωτός που , όπως έσωσε τον Νώε από τον κατακλυσμό, έτσι σώζει καθημερινώς και τον άνθρωπο από τον κατακλυσμό των αμαρτιών.
Η εκπαιδευτική οδηγία του καθηγητού:
Ποτέ ο άνθρωπος Χριστιανός δεν νοιώθει πλήξιν εις τον οίκο του Θεού!
Πρόσεξε!! Δίνεις την εντύπωσιν ότι είσαι άθεος!
Βοήθεια μας … και καλές σκέψεις στο παρόν μας.
XAXAXAXA....πεθανα να γελαω Κωστα............
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεσούσης της Χούντας και εγραφες τετοια εκθεση???
Χριστόφορε μου το κλίμα ήταν (εξ από) ανέκαθεν στραβό... μετά το έφαγε ο γάιδαρος.. χε χε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε πεθύμησα μια και έχουμε να βρεθούμε αρκετό καιρό.
Στέλνω την αγάπη μου στην οικογένεια και σε σένα.