.
Μια φωτογραφία δικών μου ανθρώπων, που είναι παρόμοια με τους δικούς σας ανθρώπους , που ζήσανε στο πέρασμα του χρόνου για να βρισκόμαστε όλοι τώρα εδώ.
Χαρισμένη αποκλειστικά στο Παρόν Μας , γιατί το παρελθόν και το τεράστιο μέλλον είναι πολύ σιωπηλά για να τραγουδήσουν μαζί με την υπέροχη Πρωτοψάλτη το ποίημα του Ξανθούλη μέσα από το μέλος του Σπανουδάκη.
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή… Θα πει στον πρόλογο της Ασκητικής ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ας συλλογιστούμε τι μας ενώνει αυτές τις μικρές φωτεινές στιγμές που είμαστε ικανοί να λειτουργούμε τις αισθήσεις μας… και σωστά το ονομάζουμε Ζωή.
Μια φωτογραφία δικών μου ανθρώπων, που είναι παρόμοια με τους δικούς σας ανθρώπους , που ζήσανε στο πέρασμα του χρόνου για να βρισκόμαστε όλοι τώρα εδώ.
Χαρισμένη αποκλειστικά στο Παρόν Μας , γιατί το παρελθόν και το τεράστιο μέλλον είναι πολύ σιωπηλά για να τραγουδήσουν μαζί με την υπέροχη Πρωτοψάλτη το ποίημα του Ξανθούλη μέσα από το μέλος του Σπανουδάκη.
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή… Θα πει στον πρόλογο της Ασκητικής ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ας συλλογιστούμε τι μας ενώνει αυτές τις μικρές φωτεινές στιγμές που είμαστε ικανοί να λειτουργούμε τις αισθήσεις μας… και σωστά το ονομάζουμε Ζωή.
Καλή ακρόαση αφού κάνετε κλικ στην εικόνα του Τότε …
Στίχοι: Γιάννης Ξανθούλης
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μια ευτυχισμένη Κυριακή του 33
κάναμε το αίσθημα σεμνή φωτογραφία
κι ύστερα κάτσαμε να φάμε
στο τραπέζι μας ψητό
σαλάτα, φρούτα και βανίλια παγωτό.
Ο Νίκος είχε άδεια απ' τη μονάδα
υπηρετούσε κάπου στην Ορεστιάδα
κι ο φωτογράφος μας εφώναζε σε λίγο το πουλί
απ' το φακό μου θα σας στείλει ένα φιλί.
Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία
και κρεμαστήκαμε μες την τραπεζαρία
και παν πενήντα τόσα χρόνια
απ' αυτή τη Κυριακή
και τώρα όλοι είμαστε κάτω απ' τη γη
Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Μια ευτυχισμένη Κυριακή του 33
κάναμε το αίσθημα σεμνή φωτογραφία
κι ύστερα κάτσαμε να φάμε
στο τραπέζι μας ψητό
σαλάτα, φρούτα και βανίλια παγωτό.
Ο Νίκος είχε άδεια απ' τη μονάδα
υπηρετούσε κάπου στην Ορεστιάδα
κι ο φωτογράφος μας εφώναζε σε λίγο το πουλί
απ' το φακό μου θα σας στείλει ένα φιλί.
Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία
και κρεμαστήκαμε μες την τραπεζαρία
και παν πενήντα τόσα χρόνια
απ' αυτή τη Κυριακή
και τώρα όλοι είμαστε κάτω απ' τη γη
καλησπερα...καλως σε βρηκα...πολυ ωραιο τραγουδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μας η παρέα σου, στη βόλτα αυτή του νου…