.
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή ήταν μια ωραία κουβέντα που είχαμε σε μια επίσκεψη χθες στο σπίτι ενός αδελφού φίλου.
Με αρχή την συζήτηση που είχαν τα παιδιά μας, συμμετείχαμε και εμείς οι μεγαλύτεροι, προσπαθώντας να ορίσουμε τους προβληματισμούς της σκέψης μας.
Τελείως (συμπτωματικά ;) κάποια διλήμματα που είχαν αφετηρία την συζήτηση αυτή, επανελήφθησαν και την επομένη με διαφορετικό δικό μου άτομο για άλλο θέμα.
Θεώρησα χρήσιμο να ανεβάσω ένα βίντεο που κάθισα να δω, για να φωτίσω μικρά τμήματα σε ότι εγώ προσπαθώ να ερμηνεύσω στην καθημερινότητα μου.
Σκόπιμα δεν ανέφερα το θέμα της συζήτησης , γιατί αυτό που κρίνω σημαντικότερο στους ανθρώπους είναι να δημιουργούν ο καθένας μόνος τα ερωτήματα που αντιλαμβάνεται… μόλις γίνει το ερώτημα που έχει ως ανάγκη, τότε σίγουρα θα έρθουν και οι πληροφορίες…
Συνήθως εμείς οι άνθρωποι, κάτι που συναντάμε και μας φαίνεται ότι δεν αφορά την καθημερινότητα μας… ξεκινά απλά από την ικανότητα μας να προσλαμβάνουμε τις πληροφορίες που μας έρχονται…
Η άχρηστη πληροφορία ή η χρήσιμη, είναι μια εντελώς υποκειμενική αξιολόγηση που είναι σεβαστή για τον κάθε «χρήστη» της συνειδητότητας του…
Η ομιλία της ανάρτησης, αφορά σε διάλεξη με ερωτήσεις προς φοιτητές και όχι μόνο, του Μάνου Δανέζη, καθηγητού Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν από την σειρά εκπομπών που παρουσιάζει στην ΕΤ3 με τίτλο «Το σύμπαν που αγάπησα» μαζί με τον επίσης καθηγητή Αστροφυσικής, Στράτο Θεοδοσίου.
Σημειώνω ότι οι προσδιορισμοί που αναφέρονται σε ορισμένους καθηγητές ως «επίκουροι» μου είναι αδύνατον να τους κατανοήσω και δεν τους χρησιμοποιώ, γιατί στην γνώση έχω σταματήσει χρόνια τώρα να βάζω γαλόνια…τύπου ανθυποπλοίαρχος…
Σκέφτομαι το "τιμόνι" … «το πας»… ή δεν το κατέχεις … άρα δεν στέκεσαι μπροστά του και απλά ακούς.
Πολύ σημαντικό να μάθουμε να ακούμε… αυτό έκαναν άλλωστε και οι Πυθαγόρειοι.
Πατήστε στην εικόνα αν το επιλέξετε να γνωρίσετε πληροφορίες
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή ήταν μια ωραία κουβέντα που είχαμε σε μια επίσκεψη χθες στο σπίτι ενός αδελφού φίλου.
Με αρχή την συζήτηση που είχαν τα παιδιά μας, συμμετείχαμε και εμείς οι μεγαλύτεροι, προσπαθώντας να ορίσουμε τους προβληματισμούς της σκέψης μας.
Τελείως (συμπτωματικά ;) κάποια διλήμματα που είχαν αφετηρία την συζήτηση αυτή, επανελήφθησαν και την επομένη με διαφορετικό δικό μου άτομο για άλλο θέμα.
Θεώρησα χρήσιμο να ανεβάσω ένα βίντεο που κάθισα να δω, για να φωτίσω μικρά τμήματα σε ότι εγώ προσπαθώ να ερμηνεύσω στην καθημερινότητα μου.
Σκόπιμα δεν ανέφερα το θέμα της συζήτησης , γιατί αυτό που κρίνω σημαντικότερο στους ανθρώπους είναι να δημιουργούν ο καθένας μόνος τα ερωτήματα που αντιλαμβάνεται… μόλις γίνει το ερώτημα που έχει ως ανάγκη, τότε σίγουρα θα έρθουν και οι πληροφορίες…
Συνήθως εμείς οι άνθρωποι, κάτι που συναντάμε και μας φαίνεται ότι δεν αφορά την καθημερινότητα μας… ξεκινά απλά από την ικανότητα μας να προσλαμβάνουμε τις πληροφορίες που μας έρχονται…
Η άχρηστη πληροφορία ή η χρήσιμη, είναι μια εντελώς υποκειμενική αξιολόγηση που είναι σεβαστή για τον κάθε «χρήστη» της συνειδητότητας του…
Η ομιλία της ανάρτησης, αφορά σε διάλεξη με ερωτήσεις προς φοιτητές και όχι μόνο, του Μάνου Δανέζη, καθηγητού Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν από την σειρά εκπομπών που παρουσιάζει στην ΕΤ3 με τίτλο «Το σύμπαν που αγάπησα» μαζί με τον επίσης καθηγητή Αστροφυσικής, Στράτο Θεοδοσίου.
Σημειώνω ότι οι προσδιορισμοί που αναφέρονται σε ορισμένους καθηγητές ως «επίκουροι» μου είναι αδύνατον να τους κατανοήσω και δεν τους χρησιμοποιώ, γιατί στην γνώση έχω σταματήσει χρόνια τώρα να βάζω γαλόνια…τύπου ανθυποπλοίαρχος…Σκέφτομαι το "τιμόνι" … «το πας»… ή δεν το κατέχεις … άρα δεν στέκεσαι μπροστά του και απλά ακούς.
Πολύ σημαντικό να μάθουμε να ακούμε… αυτό έκαναν άλλωστε και οι Πυθαγόρειοι.
Πατήστε στην εικόνα αν το επιλέξετε να γνωρίσετε πληροφορίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.