.
Ποιος σας είπε ότι δεν
υπάρχει Σαβουάρ Βίβρ που καθορίζει την καλή μας συμπεριφορά με τις αρκούδες;
Οι κάτοικοι των περιοχών μας το γνωρίζουν αλλά καλό είναι να το καταγράψουμε προς ενημέρωση και όσων νοιώθουν αγάπη , αλλά δεν γνωρίζουν πως αυτή μπορεί να εκφραστεί…
Έτσι λοιπόν
1.Κρατάμε την ψυχραιμία μας.
2.Μένουμε ακίνητοι.
3.Δεν παίρνουμε «απειλητικά» αντικείμενα όπως πέτρες και κλαδιά.
4.Προσπαθούμε να οπισθοχωρήσουμε σταδιακά αναγνωρίζοντας την «κυριαρχία» της αρκούδας στο χώρο.
5.Σε άμεση θέα προς την αρκούδα, προσπαθούμε να φανούμε μεγαλύτεροι.
6.Δεν τρέχουμε.
7.Σε περίπτωση στενών χώρων δημιουργούμε χώρο διαφυγής για την αρκούδα και δεν της «κόβουμε» το δρόμο.
Το πιο πιθανό είναι ότι μέχρι να τα σκεφθούμε όλα τα παραπάνω η αρκούδα θα έχει φύγει.
Εφόσον η αρκούδα επισκέπτεται τακτικά μια κατοικημένη περιοχή :
Φροντίστε να κάνετε συνεχώς θόρυβο εφόσον βρίσκεστε σε εξωτερικό χώρο ή να μιλάτε διαρκώς.
Πάντως σε σχέση με την αντίληψη ότι αν πατήσει κάποιος περιττώματα στην περιδιάβαση του στην πόλη αυτό είναι τύχη, κάπως έτσι αναφέρει και η παράδοση ότι μια συνάντηση με την αρκούδα δημιουργεί καλοτυχία.
Τώρα αν προκύψουν και δικά σας περιττώματα σε αυτή την συνάντηση … φροντίστε να τα πατήσετε γιατί θα είναι η τύχη διπλή !
Πηγή των πληροφοριών από αυτόν τον τόπο.
Η σκωπτική διάθεση προέκυψε... γιατί άλλο να τα λέμε... και άλλο να τα ζούμε !
Ποιος σας είπε ότι δεν
υπάρχει Σαβουάρ Βίβρ που καθορίζει την καλή μας συμπεριφορά με τις αρκούδες;
Οι κάτοικοι των περιοχών μας το γνωρίζουν αλλά καλό είναι να το καταγράψουμε προς ενημέρωση και όσων νοιώθουν αγάπη , αλλά δεν γνωρίζουν πως αυτή μπορεί να εκφραστεί…
Έτσι λοιπόν
1.Κρατάμε την ψυχραιμία μας.
2.Μένουμε ακίνητοι.
3.Δεν παίρνουμε «απειλητικά» αντικείμενα όπως πέτρες και κλαδιά.
4.Προσπαθούμε να οπισθοχωρήσουμε σταδιακά αναγνωρίζοντας την «κυριαρχία» της αρκούδας στο χώρο.
5.Σε άμεση θέα προς την αρκούδα, προσπαθούμε να φανούμε μεγαλύτεροι.
6.Δεν τρέχουμε.
7.Σε περίπτωση στενών χώρων δημιουργούμε χώρο διαφυγής για την αρκούδα και δεν της «κόβουμε» το δρόμο.
Το πιο πιθανό είναι ότι μέχρι να τα σκεφθούμε όλα τα παραπάνω η αρκούδα θα έχει φύγει.
Εφόσον η αρκούδα επισκέπτεται τακτικά μια κατοικημένη περιοχή :
Φροντίστε να κάνετε συνεχώς θόρυβο εφόσον βρίσκεστε σε εξωτερικό χώρο ή να μιλάτε διαρκώς.
Πάντως σε σχέση με την αντίληψη ότι αν πατήσει κάποιος περιττώματα στην περιδιάβαση του στην πόλη αυτό είναι τύχη, κάπως έτσι αναφέρει και η παράδοση ότι μια συνάντηση με την αρκούδα δημιουργεί καλοτυχία.
Τώρα αν προκύψουν και δικά σας περιττώματα σε αυτή την συνάντηση … φροντίστε να τα πατήσετε γιατί θα είναι η τύχη διπλή !
Πηγή των πληροφοριών από αυτόν τον τόπο.
Η σκωπτική διάθεση προέκυψε... γιατί άλλο να τα λέμε... και άλλο να τα ζούμε !
ΟΛΑ ΚΑΛΑ Κ ΟΡΘΑ ΑΛΛΑ ΑΡΚΟΥΔΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σαβουαρ βιβρ που μας προτείνατε εδώ βασίζεται στην φυσιολογία της φίλης αρκούδας, στο τι «μπορεί» δηλαδή η ίδια να καταλάβει, και αποτελείται από ένα σύνολο δικών μας συμπεριφορών που «δεν θα την φοβίσουν». Αυτό συνδυαζόμενο με αφιλόξενες συνήθειες, όχι τροφικά μεζεδάκια στην αυλή μας, αυξάνει τις πιθανότητες η συνάντηση να γίνει και στο σωστό μέρος. Σωστός τρόπος και σωστός τόπος θα κάνει επιτυχημένη την συνάντηση και θα επικυρώσει την παραδοσιακή δοξασία περί υγείας και καλοτυχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώντας σας για τις πολύτιμες συμβουλές τις οποίες και θα υιοθετήσω σαν-βουάρ σε μια τέτοια συνάντηση, θα ήθελα να σας αναφέρω ότι η σαβουαρ-βιβρ-ική πρότασή σας με προβλημάτισε… γενικότερα:
«Σεβασμός σε αυτό που μπορεί ο άλλος, απουσία πρόκλησης για αυτό που δεν μπορεί, και αποφυγή δημιουργίας συνθηκών πρόσκλησης»
Μιλάμε άραγε (και μόνο) για ένα «ειδικό» σαβουάρ βιβρ ανθρώπου προς ζώο;
+παν
Αγαπητέ σχολιαστή εύστοχη η ατάκα σου… σε συνέχεια αυτής θα έλεγα ΑΝΘΡΩΠΟΣ σε ΑΡΚΟΥΔΑ ευτυχώς δεν έχει υπάρξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και η νοηματική (αυθαίρετη) πολυσημία της σκέψης του ανθρώπου, έχει οδηγηθεί σε μια Βαβέλ κυριαρχίας της μη αρμονίας … δηλαδή της ξεχωριστότητας από τη φύση.
Αγαπητέ συγγραφέα +ΠΑΝ σωστή η προβληματική του σχολίου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως η “αναγέννηση” που ψευδώς επικαλούμαστε για τον αυτιστικό πολιτισμό μας, να έχει τις αξίες και τις δομικές σκέψεις της μέσα στην αμόλυντη διαχείριση της συμπεριφοράς που ισχύει στη φύση.
Η μόνη δυσκολία είναι ότι επιμένουμε να προσδιοριζόμαστε ως Εμείς και τα ζώα …δηλαδή Εγώ και οι άλλοι . Ενδεχομένως όπου μπαίνει η θεωρία εξήγησης του κόσμου κρυμμένη πίσω από ένα αθέατο “Εγώ”, να συντηρεί την αναβαθμισμένη τύφλωση μας…
Η μόνη σκέψη που μου έρχεται στο νου για αυτή τη συνήθεια της σκέψης ως συμπεριφορά , είναι η χαριτωμένη λαϊκή ρήση : “Χέσε μέσα Πολυχρόνη”
Εμείς και τα Ζώα, Εμείς και οι Άλλοι, Εμείς και ο Εαυτός μας. Θέσεις θέασης του άλλου, του διαφορετικού, από "απέναντι".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διαφορετική οπτική θα μας τοποθετούσε "δίπλα" και "μαζί", σε θέση σεβασμού για αυτό που ο καθένας "μπορεί" και "θέλει".
Η αρκούδα υπάρχει αν την προσκαλέσεις, αν την προκαλέσεις και αν την φοβίσεις...
+παν