- Μασμανίδης ! που είσαι ρε παλικάρι ;
- Εδώ , απάντησε στο βροντερό κάλεσμα της φωνής μου μέσα από την αυλή του σπιτιού του ο Σάκης , άντρας της πρώτης μου ξαδέρφης.
Τον βρήκα να προσπαθεί να βγάλει τη σκουριά από παλιά εργαλεία ,που με ζήλο τα περιποιείται, για να φτιάξει υλικό για το λαογραφικό (και όχι μόνο) μουσείο της Δραγασιάς.
Που είναι η συλλογή σου με τα έντομα του αποκρίθηκα (που τα προορίζει και αυτά για το μουσείο) και έσπευσε με καμάρι να μου δείξει το τελευταίο του απόκτημα την φτερωτή αγελάδα όπως μου είπε .
Ακόμη και τα έντομα που μαζεύει φροντίζει να τα βρίσκει σε αδυναμία να συνεχίσουν τη ζωή τους γιατί όπως μου είπε,
- Κρίμα είναι να τα σκοτώνουμε μερικά είναι σπάνια…
Κάπως έτσι έπιασε και την φτερωτή του αγελάδα που το θεώρησε πιο δίκαιη λύση από να την φάνε τα μυρμήγκια.
Το χαμόγελο του Σάκη φωτεινό μέσα στην ενασχόληση του και το προσωπικό του χρέος στο στόχο του ... σε πλήρη λειτουργία.
Σήκωσα τα μάτια μου από την όμορφη αυλή και τα άφησα να τρέξουν γύρω στα αιώνια βράχια.
Είναι περίεργη αυτή η χαρά που νοιώθω όποτε η ανάσα μου γεύεται τον αέρα του τοπίου.
Νοιώθω το παρόν μέσα από μια χαρμολύπη για ότι υπήρξε και ότι θα σταματήσει να υπάρχει.
Βλέπω τους ανθρώπους ως παρελθόν , παρόν και μέλλον που δεν έχει σημασία η παρουσία τους αλλά η μνήμη.
Είναι τόσο περίεργη η αίσθηση , που δεν είμαι σίγουρος αν βρίσκομαι και εγώ εκείνη τη στιγμή εκεί.
Ο Σάκης όμως δουλεύει και θα φτιάξει το μουσείο της Δραγασιάς … ταυτόχρονα με το πότισμα του μικρο
ύ κήπου στην αυλή του σπιτιού του, που έχει την ίδια αξία…Μεγαλύτερη αξία έχουν οι στιγμές που τρίβουν τα επιδέξια χέρια του με αγάπη τα αντικείμενα παρά τα ίδια ως εκθέματα που θα στέκουν πάνω στις προθήκες άοσμα και άγευστα για τον επισκέπτη χωρίς εμπειρία…
Δεν του το λέω όμως γιατί για μένα αυτός είναι πιο σημαντικός σαν ύπαρξη από χίλια μουσεία και απλά δεν το ξέρει.
Το ότι δεν το ξέρει είναι η δύναμη του… και δεν είναι απλό να ζει κανείς με την καρδιά του !
05 03
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.