Η περιοχή του χωριού έχει αρκετές διαδρομές που μπορεί να επιλέξει ο κάθε φυσιολάτρης περιηγητής μόνος ή με την παρέα του. Κάθε μία με δυσκολίες και χάρες που σε κάνουν να θέλεις να την επαναλάβεις. Η ανάβαση από το παλιό μονοπάτι μέχρι τη Γητιά είναι μια καλή γυμναστική τόσο στο σώμα όσο και στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης στις δυνατότητες μας. Ακολουθεί ο επισκέπτης τον παλιό πέτρινο δρόμο που χρησιμοποιούσαν οι χωριανοί με τα ζώα καθημερινά για το οροπέδιο των Οντρίων.
Κάθε τόσο αξίζει να σταματά κανείς και να γυρίζει το βλέμμα του προς το χωριό. Σε κάθε στάση ο περιπατητής ενθουσιάζεται διαπιστώνοντας ότι κάθε φορά έχει ανέβει σε ύψος που θαυμάζει τον ορίζοντα καλύτερα. Μπορεί να συναντήσει ο περιηγητής μερικά ανέμελα βοοειδή να τον κοιτούν φροντίζοντας να κρατούν απόσταση ασφαλείας από τον ενοχλητικό επισκέπτη τους.
Το κρύο νερό από την πηγή της Γητιάς τον αποζημιώνει και σίγουρα οι περισσότεροι μπαίνουν στον πειρασμό να μετρήσουν το χρόνο που μπορούν να κρατήσουν το χέρι τους κάτω από το παγωμένο νερό του καλοκαιριού. Πολύ κοντά είναι τα ίχνη του παλιού Τούρκικου μοναστηριού του Τεκέ, που θα τον βοηθήσουν να ιχνηλατήσει μέσα στην οργιώδη βλάστηση την είσοδο της σπηλιάς του Αϊ Μηνά.
Η δροσιά των βράχων σίγουρα θα κρατήσει τον επισκέπτη λίγο χρόνο να ξεκουραστεί.
Θα θελήσει να ανέβει την μικρή πέτρινη σκάλα στον πάνω όροφο της σπηλιάς και αφού ξαφνιάσει λίγο τις νυχτερίδες ,θα ρίξει μια ματιά στον απέραντο ορίζοντα από την πάνω θέα του ανοίγματος στο βράχο.
Η διαδρομή μπορεί να συνεχιστεί κατά μήκος των βράχων επάνω στο οροπέδιο ακριβώς δίπλα στην προϊστορική παραλία των ψηλών βράχων.
Τα φαγωμένα από τα κύματα βράχια γεμάτα τρύπες από τον παφλασμό του προϊστορικού ωκεανού, θα τον κάνουν να αισθανθεί ότι περπατά πάνω σε βράχια παραλίας. Το περπάτημα θέλει προσοχή και σκέψη για να μην αναγκάζεται να οδηγείται σε δύσκολους βηματισμούς.
Το βλέμμα του δεν θα ξέρει κάθε φορά που να το στρέψει.
Την μία θα το αφήνει να αιωρηθεί στον ορίζοντα και την άλλη θα το στρέφει στο οροπέδιο ψάχνοντας την αρχή του πυκνού δάσους της οξιάς.
Αν σταθεί τυχερός και ο ουρανός είναι καθαρός θα μπορέσει να διακρίνει το βουνό των Θεών των προγόνων του , τον Όλυμπο.
Το κατέβασμα μπορεί να το κάνει από την Φαρδιά τη σκάλα δίπλα σε μικρές πηγές φέρνοντας σε κάθε βήμα του πιο κοντά τα σπίτια του χωριού στον εαυτό του. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο εκδρομέας να έχει μαζί του τον παραδοσιακό ντορβά γεμάτο με μπάτζο (σκληρό αλμυρό τυρί), ντομάτα του μπαχτσέ και μπόλικο ψωμί, και σίγουρα ένα ραβδί που θα του δίνει την ασφάλεια να παίξει με τις δυνατότητες που έχει το σώμα του στη φύση. Το νερό της Γητιάς και η δροσιά του αέρα στο οροπέδιο έχουν αποδείξει ότι κανένας ντορβάς δεν γυρίζει πίσω γεμάτος…
Η παρέα με αγαπημένα πρόσωπα στο μικρό αυτό οδοιπορικό θα του χαρίσουν την αίσθηση του μοιράσματος κάθε εμπειρίας.
Το σίγουρο είναι ότι σε κάθε σημείο που θα επιλέγουν να πηγαίνουν … το αετίσιο βλέμα των χωριανών θα τους εντοπίζει. Αμέσως μόλις επιστρέψουν θα τους πουν που τους είδαν και θα τους πειράξουν.
Σε αυτά τα βουνά αν το ζητάς , μπορείς να νοιώσεις την αίσθηση του βιώματος μόνος στη φύση , αλλά ποτέ δεν θα νοιώσεις την μοναξιά…
01
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.