Η ΑΥΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

.

Η αυλή της θειας μας της Θωμάενας είναι έτοιμη να φιλέψει τον κάθε επισκέπτη της.

Δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να νοιώσεις τους ανθρώπους παρά μόνο η δυνατότητα να τους κοιτάς στα μάτια.

Την ξέρουν καλά αυτή την τέχνη του ζειν ο θείος ο Θωμάς και η Αλεξάνδρα (η γυναίκα του) που αρέσκεται να την αποκαλούν Θωμάενα.
Μια αυλή που και στην ηρεμία της ακόμα αντιβουίζουν οι μνήμες από συνάξεις αγαπημένων προσώπων.
Το κατώι πάντα γεμάτο με κάθε λογής πράγματα που ικανοποιούν τον επισκέπτη του αρχοντικού αυτού.

- Άλλο παιδί μ’ …
(θα σου αποκριθεί η θεια περιμένοντας να ακούσει νέα σου)

Σε μια εποχή που έχουμε μάθει να μιλάμε χωρίς να ακούμε τους άλλους , εδώ ζεις την ανατροπή.

Όλη η γνώση και οι πληροφορίες που κατοικούν στο κεφάλι μας για μια στιγμή είναι άχρηστες … το παιδικό βλέμμα της θειας πιάνει βαθειά την ρίζα της ψυχής και την τραβά στο φως.
Πώς να μην γαληνέψει η ψυχή όταν έχεις μπροστά σου αυτά τα μάτια και γύρω τους μια φύση που σου φωνάζει ότι αυτή τα έχει πλάσει να κοιτούν με αυτόν τον τρόπο.
05