Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις

.

Κάποτε πριν πολλά , πολλά χρόνια ήταν ένας απλός άνθρωπος που κουβαλώντας το σακούλι και την μαγκούρα του, προχωρούσε μέσα στους Αθηναίους και έλεγε τις σκέψεις του για ότι προφανές δεν πρόσεχαν οι άλλοι… ας πούμε ότι φιλοσοφούσε τη ζωή.
Μέσα σε όλα όσα είχε πει, ήταν και μια φράση που έφτασε ως τις μέρες μας και λέει, πως η Αρχή της Σοφίας είναι η των ονομάτων επίσκεψις…
Το όνομα δε αυτού του τότε απλού ανθρώπου ήταν Αντισθένης.

Τι να σημαίνει τούτη η ρήση;
Σκέφτηκα να πλησιάσουμε το ερώτημα, όμως όχι μια και έξω… δηλαδή μπαμ και κάτω… αλλά χωρίς βιάση, να αφήσουμε το ερώτημα λίγο μέσα μας και κατοπινά με παραδείγματα από το σήμερα μας να ψάξουμε να βρούμε την ουσία αυτής της ρήσης.

Προς το παρόν ας αναμένει ο αναγνώστης την ολοκλήρωση του άρθρου κατοπινά, σταματώντας να διαβάζει σε αυτό το σημείο, σήμερα που είναι στην Ελλάδα του εκπεσμού της σκέψης, Σάββατο 18 Μαίου του 2013.

Αν έχει κανείς κάποια γνώμη που νομίζει ότι θα ρίξει φως στο ερώτημα καλοδεχούμενη.... Αν βέβαια η φοβική αναμενόμενη σιωπή κερδίσει την έκθεση της ζωής, τότε θα συνεχίσω μόνος, όταν φυσικά μου κάνει αίσθηση η συνέχιση του θέματος αυτού.
Ο λόγος που λειτουργώ έτσι, είναι γιατί μια πληροφορία που μας δίνεται χωρίς να την αναζητήσουμε γύρω μας, δεν μπορεί  να καρπίσει στη σκέψη μας... 

-----------------------------------------------------------------------
24 Μαΐου μας γράφει : 

Ενδιαφέρον. Οι κυνικοί δεν έχουν συζητηθεί. Δύο σημεία. 1. Σήμερα η λέξη «κυνικός» δεν σημαίνει το ίδιο με τότε, μήπως αυτό είναι πρόβλημα σε κάθε «ονομάτων επίσκεψη» στα αρχαία κείμενα; 2. Οι Κυνικοί δεν ήθελαν γενικές έννοιες, πώς θα τους καταλάβουμε σήμερα που ήδη μιλάμε με γενικές ιδέες; Θέλει μελέτη, αλλά πώς;
Ι.Χρήστου

-----------------------------------------------------------------------
την ίδια μέρα :

Αγαπητέ κύριε Χρήστου,

Ευχαριστώ για τον σχολιασμό. Δεν έχω γνώση παγιωμένη, αλλά όπως σωστά έγραψες αναζητούμε οι άνθρωποι την εφ-αρμογή της σκέψης των Φιλοσόφων στο δικό μας σήμερα.
Δεν θα μιλήσω λοιπόν στεγνά όπως οι νεκρό-ανατέμνοντες τα κείμενα ως φιλόλογοι πάνω σε πληροφορίες, αποφεύγοντας να αναλύσω ότι το ίδιο μας προτρέπει και ο Παρμενίδης για να φτάσουμε στην ουσία της ζωής μας.

Θα φέρω όμως ένα παράδειγμα, πάνω στην σκέψη του Αντισθένη, που δήλωνε πως αυτό που θα μας φέρει κοντά στη γνώση είναι να αποτινάξουμε όσα κακώς μάθαμε…
Θα ρωτούσα σήμερα γι έννοια έχει η λέξη «Συμφέρον». Οι Άγγλοι χρησιμοποιούν στην γλώσσα τους το “Interest”.  Η ελληνική εκδοχή ερμηνείας της λέξης, φέρνει στο φως αυτή την κανιβαλιστική κοινωνία που βιώνουμε, ενώ η Αγγλική λέξη ταυτίζει την έννοια με τον τόκο… Θα έλεγα ότι με τις ερμηνείες τούτες, πάμε από το κακό στο χειρότερο.  Όμως αν δούμε όμως ότι επισκεπτόμενοι την ουσία των λέξεων μας παρουσιάζεται ένας άλλος κόσμος… τότε τα πράγματα αλλάζουν!
Η Ελληνική μας προτρέπει μαζί με κάποιον άλλο να φέρουμε σε πέρας το ζητούμενο μας… (συν + φέρουμε).  Ενώ η Αγγλική που είναι δάνειο από τον Ελληνοτραφή πολιτισμό των Ρωμαίων, μας προτρέπει να δούμε μεταξύ μας τι είναι … άρα και υπάρχει.  (inter + est)

Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν είχαμε άλλες ερμηνείες σε έννοιες που οδηγούν τη σκέψη μας στην καθημερινότητα;
Γιατί δεν αλλάζουμε εύκολα κατευθυνόμενοι προς ένα τέτοιο ερμηνευτικό μοντέλο του κόσμου;
Αυτά είναι φιλοσοφικά και πολιτικά ερωτήματα που είναι ο φόβος και ο τρόμος της κάθε εξουσίας που θέλει υπηκόους ομοιόμορφους και χειραγωγήσιμους κάτω από εύπεπτες λογικές θεαμάτων και απλού άρτου…

Επισυνάπτω ένα άρθρο που βρήκα στο διαδίκτυο και φωτίζει λίγο τα ερωτήματα που έθεσες αγαπητέ σχολιαστή.

https://sites.google.com/site/ellenikephilosophia/antisthenes-kai-kynikoi


-------------------------------------------------------------------------------