.
Χτες Κυριακή 16 του Δεκέμβρη, είχα την τύχη να περάσω καλά με μια όμορφη παρέα συζητητών που με τίμησε η παρουσία τους ως εισηγητή.
Η συζήτηση έγινε στον νέο χώρο σκέψης και πολιτισμού «Πολιτεία» που βρίσκεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα στην γωνία των οδών Μοναστηρίου και Θηναίας.
Το θέμα της συζήτησης ήταν φαινομενικά δύσκολο μια και πραγματευόταν έννοιες που σπάνια τίθενται σε συζητήσεις. Οι βεβαιότητες με τον Ωφελιμισμό των ανθρώπων μπήκαν στο τραπέζι της κουβέντας για να μας οδηγήσουν σε ένα κοινό ζητούμενο που δεν είναι άλλο από το να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.
Συνήθως επιδιώκουμε μικρές "ανακαινίσεις" στη ζωή μας, όσων δηλαδή μας ενοχλούν για να αισθανθούμε καλύτερα. Στην όμορφη παρέα όμως της Κυριακής δεν σταθήκαμε στο ορατό οικοδόμημα της σκέψης μας και των κακώς κειμένων, δείχνοντας με το δάκτυλο τους υπεύθυνους για τα προβλήματα μας, αλλά πήγαμε στα θεμέλια και εξετάσαμε τις έννοιες που οικοδομούν τη σκέψη μας σε όλα τα επίπεδα.
Η κοινωνική κρίση δεν έχει καμία διαφορά από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις μια και τα πάντα υπόκεινται στις βεβαιότητες και τον ωφελιμισμό που διατρέχουν τα κύτταρα της σκέψης μας.
Όλα τα πλησιάσαμε χωρίς ακαδημαϊκές κορώνες με την απλότητα που οφείλει να έχει η ζωή και σαφώς η φιλοσοφία της.
Η παθογένεια της σκέψης μας, θέλει να ερμηνεύει τα αφηρημένα προβλήματα που θέτουμε με άλλα εξίσου αφηρημένα. Εμείς πήγαμε τα ζητήματα που μας ενδιαφέρουν από φυσικά μονοπάτια ψάχνοντας το αίτιο και το αιτιατό των φαινομένων που παρατηρούμε.
Τα ερωτήματα και οι τοποθετήσεις που έθεσαν οι αξιόλογοι παρευρισκόμενοι με έκαναν χαρούμενο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αποτελεί μειονότητα η δυνατότητα του σκέπτεσθαι σήμερα στον κόσμο. Όσο λίγοι και αν είναι όμως δεν παύει να είναι μια ζωντανή φλόγα που ποτέ δεν ξέρουμε το χρόνο που θα γίνει πυρά και θα φωτίσει τα κρύα σκοτάδια του φόβου των ελεγχόμενων βεβαιοτήτων.
Κατά την εκδήλωση μοιράστηκε ένα έντυπο που περιείχε μέσα του στοιχεία χρήσιμα που φωτίζουν την προηγούμενη διαδρομή σκέψης του εισηγητή, με στόχο να κρατήσουν ζωντανή την κουβέντα μέσα στο μυαλό των συζητητών σε ένα μελλοντικό χρόνο. Χρέος μας είναι να πορεύουμε τη ζωή μας σε καλύτερα φιλοσοφημένα βιώματα, και τούτη την ικανότητα την είχαν ανεξαιρέτως όλοι οι παρευρισκόμενοι.
Το κείμενο του εντύπου μπορείτε να το βρείτε σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση, για κάθε επισκέπτη του άρθρου που θα θελήσει να πάρει πληροφορίες πάνω στο θέμα που μας απασχόλησε.
Ίσως κάποια στιγμή υπάρξει ανάρτηση με λόγο και εικόνα από την συζήτηση μας, μια και μαγνητοσκοπήθηκε η εκδήλωση.
Η προσωπική μου διάθεση βρίσκεται περισσότερο στο «Θέλω να υπάρξω με ανθρώπους» παρά να καταγράφω αυτιστικά τις θέσεις και τις σκέψεις της ζωής μου που με απασχολούν.
Ας βγούμε έξω από την μοναχική σκέψη που νομίζουμε ότι δεν κινδυνεύει όταν κρύβεται από την "αγορά" των ανθρώπων, κι ας μοιραστούμε το λίγο και το πολύ μας μια και τότε μόνο γινόμαστε πραγματικά όμορφοι όπως μας αξίζει.
Υ.Γ
Η αναγγελία της συζήτησης έγινε με ένα αμφιλεγόμενο βίντεο που άρεσε γενικώς πολύ αλλά κράτησε στη σκέψη λίγων ανθρώπων μια αρνητική αίσθηση.
Έχουμε μάθει να λέμε στη ζωή μας σοβαρά τα πράγματα που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικά. Αυτό μου θυμίζει τα παιδάκια που μιλάνε σέρνοντας με εντυπωσιασμό την κατάληξη της λέξης σαν μιλούν για μεγάλοοοο βουνό και αντίστοιχα χαμηλώνουν τη φωνή σαν πρόκειται να περιγράψουν το μπόι ενός μικρού σπιτιού.
Οι μεγαλύτερες ανοησίες που έχω ακούσει στη ζωή μου ήταν εκφρασμένες με σοβαρό τρόπο και έτσι αποφεύγω την ποζάτη σοβαρότητα στη ζωή μου.
Παραθέτω συνημμένο το βίντεο για το οποίο έγινε αναφορά στο υστερόγραφο.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=a8E_Cgx2xws
Χτες Κυριακή 16 του Δεκέμβρη, είχα την τύχη να περάσω καλά με μια όμορφη παρέα συζητητών που με τίμησε η παρουσία τους ως εισηγητή.
Η συζήτηση έγινε στον νέο χώρο σκέψης και πολιτισμού «Πολιτεία» που βρίσκεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα στην γωνία των οδών Μοναστηρίου και Θηναίας.
Το θέμα της συζήτησης ήταν φαινομενικά δύσκολο μια και πραγματευόταν έννοιες που σπάνια τίθενται σε συζητήσεις. Οι βεβαιότητες με τον Ωφελιμισμό των ανθρώπων μπήκαν στο τραπέζι της κουβέντας για να μας οδηγήσουν σε ένα κοινό ζητούμενο που δεν είναι άλλο από το να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη.
Συνήθως επιδιώκουμε μικρές "ανακαινίσεις" στη ζωή μας, όσων δηλαδή μας ενοχλούν για να αισθανθούμε καλύτερα. Στην όμορφη παρέα όμως της Κυριακής δεν σταθήκαμε στο ορατό οικοδόμημα της σκέψης μας και των κακώς κειμένων, δείχνοντας με το δάκτυλο τους υπεύθυνους για τα προβλήματα μας, αλλά πήγαμε στα θεμέλια και εξετάσαμε τις έννοιες που οικοδομούν τη σκέψη μας σε όλα τα επίπεδα.
Η κοινωνική κρίση δεν έχει καμία διαφορά από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις μια και τα πάντα υπόκεινται στις βεβαιότητες και τον ωφελιμισμό που διατρέχουν τα κύτταρα της σκέψης μας.
Όλα τα πλησιάσαμε χωρίς ακαδημαϊκές κορώνες με την απλότητα που οφείλει να έχει η ζωή και σαφώς η φιλοσοφία της.
Η παθογένεια της σκέψης μας, θέλει να ερμηνεύει τα αφηρημένα προβλήματα που θέτουμε με άλλα εξίσου αφηρημένα. Εμείς πήγαμε τα ζητήματα που μας ενδιαφέρουν από φυσικά μονοπάτια ψάχνοντας το αίτιο και το αιτιατό των φαινομένων που παρατηρούμε.
Τα ερωτήματα και οι τοποθετήσεις που έθεσαν οι αξιόλογοι παρευρισκόμενοι με έκαναν χαρούμενο. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αποτελεί μειονότητα η δυνατότητα του σκέπτεσθαι σήμερα στον κόσμο. Όσο λίγοι και αν είναι όμως δεν παύει να είναι μια ζωντανή φλόγα που ποτέ δεν ξέρουμε το χρόνο που θα γίνει πυρά και θα φωτίσει τα κρύα σκοτάδια του φόβου των ελεγχόμενων βεβαιοτήτων.
Κατά την εκδήλωση μοιράστηκε ένα έντυπο που περιείχε μέσα του στοιχεία χρήσιμα που φωτίζουν την προηγούμενη διαδρομή σκέψης του εισηγητή, με στόχο να κρατήσουν ζωντανή την κουβέντα μέσα στο μυαλό των συζητητών σε ένα μελλοντικό χρόνο. Χρέος μας είναι να πορεύουμε τη ζωή μας σε καλύτερα φιλοσοφημένα βιώματα, και τούτη την ικανότητα την είχαν ανεξαιρέτως όλοι οι παρευρισκόμενοι.
Το κείμενο του εντύπου μπορείτε να το βρείτε σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση, για κάθε επισκέπτη του άρθρου που θα θελήσει να πάρει πληροφορίες πάνω στο θέμα που μας απασχόλησε.
Ίσως κάποια στιγμή υπάρξει ανάρτηση με λόγο και εικόνα από την συζήτηση μας, μια και μαγνητοσκοπήθηκε η εκδήλωση.
Η προσωπική μου διάθεση βρίσκεται περισσότερο στο «Θέλω να υπάρξω με ανθρώπους» παρά να καταγράφω αυτιστικά τις θέσεις και τις σκέψεις της ζωής μου που με απασχολούν.
Ας βγούμε έξω από την μοναχική σκέψη που νομίζουμε ότι δεν κινδυνεύει όταν κρύβεται από την "αγορά" των ανθρώπων, κι ας μοιραστούμε το λίγο και το πολύ μας μια και τότε μόνο γινόμαστε πραγματικά όμορφοι όπως μας αξίζει.
Υ.Γ
Η αναγγελία της συζήτησης έγινε με ένα αμφιλεγόμενο βίντεο που άρεσε γενικώς πολύ αλλά κράτησε στη σκέψη λίγων ανθρώπων μια αρνητική αίσθηση.
Έχουμε μάθει να λέμε στη ζωή μας σοβαρά τα πράγματα που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικά. Αυτό μου θυμίζει τα παιδάκια που μιλάνε σέρνοντας με εντυπωσιασμό την κατάληξη της λέξης σαν μιλούν για μεγάλοοοο βουνό και αντίστοιχα χαμηλώνουν τη φωνή σαν πρόκειται να περιγράψουν το μπόι ενός μικρού σπιτιού.
Οι μεγαλύτερες ανοησίες που έχω ακούσει στη ζωή μου ήταν εκφρασμένες με σοβαρό τρόπο και έτσι αποφεύγω την ποζάτη σοβαρότητα στη ζωή μου.
Παραθέτω συνημμένο το βίντεο για το οποίο έγινε αναφορά στο υστερόγραφο.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=a8E_Cgx2xws
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου