Αναζητώντας την ευημερία

.

Αναζητώντας την ευημερία
(Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας)

Του Κώστα Ζωγραφόπουλου


Έλαβα ένα υποτιτλισμένο βίντεο που με πολύ καλό τρόπο οργανώνει και προσφέρει ενημέρωση σε θέματα που έχουν κατ’ ουσία απασχολήσει την αρθρογραφία σε τούτο το χώρο.
Ο τίτλος του είναι Thrive, που θα το μεταφράζαμε ως αναζήτηση της ευημερίας ή της ευδοκίμησης των απόψεων που παρουσιάζει. Θα ήθελα να κρατήσουμε την πίσω ερμηνεία των λέξεων μια και ο δόκιμος (υπό έγκριση αποδεκτός γενόμενος) άνθρωπος μπορεί να κερδίσει την ευδοκίμηση (καλή φήμη, επιτυχία) μέσω της ευημερίας (ημέρα ευτυχίας) του…
Το βίντεο είναι διαιρεμένο σε δύο τμήματα και θα πρότεινα στους επισκέπτες του ηλεκτρονικού χώρου να το παρακολουθήσουν.
Ξεκινά από την αντίληψη της ύπαρξης προς εμάς πληροφοριών από όντα ανώτερης νοημοσύνης, για να περάσει σε πληροφορίες επάνω στον τρόπο που οργανώνεται η ανελευθερία των ανθρώπων από ανθρώπους. Θα αναλύσει με σαφήνεια στη συνέχεια τους κύριους πυλώνες άσκησης της παγκόσμιας βίας που αφορούν σε διατροφικά, ιατρικά και διαμόρφωσης κοινής γνώμης θέματα.
Μέσα σε όλα αυτά προσεγγίζει με καταληπτό τρόπο την ουσιαστική λειτουργία του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος και τις βασικές επιδιώξεις του επάνω στην χειραγώγηση του ανθρώπου σαν μονάδα αλλά και κατ΄ επέκταση σαν κοινωνίες.
Τέλος θα αφιερώσει η ταινία ένα κεφάλαιο με τις προτεινόμενες λύσεις για την διέξοδο ενός ολόκληρου πλανήτη από αυτήν την στρεβλή και αυτοκαταστροφική λογική.

Τα θέματα που αναλύονται μου είναι γνωστά ως γεγονότα και κάποια τα έχω παρακολουθήσει στην εξέλιξη τους αρκετά χρόνια πιο πριν. Αυτό που απουσιάζει από το βίντεο, είναι η προσφορά γνώσης μέσα από την φιλοσοφική προσέγγιση της ίδιας της ζωής. Μένει στην παρατήρηση της αρμονίας στη Φύση και αντιστοίχως στην επισήμανση της παραβατικής ανθρώπινης σκέψης, χωρίς να πλησιάζει φιλοσοφικά την αιτιολόγηση ύπαρξης αυτής της ανισορροπίας.
Ότι υπάρχει γύρω μας δεν χωρίζεται μέσω ανθρώπινης ωφελιμιστικής ηθικής σε καλό και κακό, αλλά έχει λόγο ύπαρξης χωρίς συναισθηματικές προσεγγίσεις. Δεν είναι καλό το λαγουδάκι και κακός ο Λύκος, γιατί αν δεν φάει αυτός το χαϊδεμένο στα παραμύθια ζώο απλώς θα εκλείψει. Άσε που σαν γεμίσει χωρίς την θέληση μας με λαγούς ο κήπος μας, θα επιζητούμε εκτός από το τουφέκι μας και ένα «καλό» λύκο να τους φάει… Το "καλό" ή το "κακό" είναι ερμηνείες της θέασης του εκάστοτε παρατηρητή στη ζωή. Φιλοσοφική σκέψη που ακουμπά τους συλλογισμούς της σε έννοιες καλού και κακού, είναι ύποπτη και επιλεκτικά ωφελιμιστική.
Λέγοντας το πιο καθαρά, θα ήθελα να κρατήσετε στο πίσω μέρος του μυαλού σας, ότι κάθε κοινωνική δράση ή θεωρία που αναπτύσσεται μεταξύ των ιδεολογημάτων «καλό και κακό», εξυπηρετεί την ανάπτυξη ιδεοληψιών, δημιουργώντας διαφόρων τύπου θρησκείες.

Η ολοκληρωτική επικράτηση του κεφαλαίου, δεν είμαι σίγουρος ότι έχει στόχο την παγκόσμια νίκη της μέσα από την μορφή βίας που αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή επάνω στην παγκόσμια σκακιέρα. Ο λόγος που αμφιβάλω για την διαφαινόμενη στρατηγική επικράτησης είναι γιατί αυτό το μοντέλο που λειτουργεί αυτή τη στιγμή έχει πολύ υψηλό κόστος στην εφαρμογή του. Ο Βουδισμός, ο Ισλαμισμός ή ακόμη και ο Χριστιανισμός έκαναν πολύ καλύτερα την δουλειά τους οργανώνοντας κοινωνίες σε προβλέψιμες συμπεριφορές και σαφώς δεν είναι ανόητο ώστε να το αγνοεί αυτή την ιστορική ανάλυση το παγκόσμιο κεφάλαιο.
Κρατήστε στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας, ότι το σκάκι παίζεται με κινήσεις παραπλανητικές και σίγουρα ψυχολογικής πίεσης για να κατευθύνει τα πιόνια του ο αντίπαλος αυτοθέλητα στο επιθυμητό σημείο.
Σήμερα επί της ουσίας έχουν εκπέσει ουσιαστικά τα λογικά επιχειρήματα πειθούς των θρησκειών που με επιτυχία λειτούργησαν για πλέον των χιλίων ετών στον πλανήτη. Οι νέες συνθήκες αναδιανομής της ενέργειας, χρειάζονται ένα περισσότερο εξελιγμένο αποδεικτικά θεώρημα για να το πιστέψουν οι άνθρωποι και να το υιοθετήσουν αυτοθέλητα ως προβλέψιμη συμπεριφορά.
Κάθε κίνηση, έχει ένα στρατηγικό όφελος όπως για παράδειγμα αυτό της κυριαρχίας επάνω στην ενέργεια της μέσης Ανατολής (επίθεση στο Ιράκ - δίδυμοι πύργοι) από το κεφάλαιο, αλλά παράλληλα δημιουργεί δευτερογενώς και επιπλέον οφέλη σε ένα μέλλον που θα κατευθυνθούν εκ των συνθηκών οι πολίτες.(Ανασυγκρότηση της καταληστεμένης κοινωνίας σε ελεγχόμενες πολιτισμικές και οικονομικές βάσεις)
Η πρόταση του βίντεο για παγκόσμια ευτυχία και αρμονία στον πλανήτη, δεν είναι κακή, μια και δίνει λύσεις όντως ουσιαστικές για την ίδια τη ζωή μας. Οι μεγαλύτερες όμως θεωρίες που καταδυνάστευσαν ιστορικά τους ανθρώπους ξεκίνησαν από θεωρίες «αγάπης» και ατομικής «νιρβάνας» προς τους οπαδούς τους. Ας μην ξεχνούμε τον ολοκληρωτισμό της Χριστιανικής εκκλησίας κατά τον Μεσαίωνα, ή τους Μαχαραγιάδες της Ινδίας και την ευζωία τους απέναντι σε ένα λαό που θεωρούσε ιερό ζώο την αγελάδα.

Η αποκήρυξη της βίας στοχεύοντας σε μια αρμονία, χωρίς φιλοσοφική παιδεία του ατόμου, είναι ένα επικίνδυνο όπλο που εύκολα μπορεί να δημιουργήσει εξουσίες που σε ένα διαφορετικό περιβάλλον ιδεολογίας ελέγχουν αυτοθέλητα (χωρίς κόστος) τους ανθρώπους. Μη ξεχνάμε ότι η "αγάπη" στο Θεό γέννησε τις αιματηρές Σταυροφορίες του Μεσαίωνα, ή ακόμη πιο κοντά μας χρονικά ευλογούνται από το Ισλάμ στο όνομα του Θεού όσοι επιλέγουν να θυσιαστούν σε επιθέσεις αυτοκτονίας ζωσμένοι με εκρηκτικά. Ακόμη και ο πόλεμος σαν τον επιλέγουν οι πολίτες άκριτα όταν  ζητηθεί από αυτούς, αποτελεί μια προβλέψιμη συμπεριφορά που εξυπηρετεί τις ωφελιμιστικές επιδιώξεις των Ηγετών τους.

Ότι αναφέρει το βίντεο ως επισήμανση ισχυουσών πληροφοριών είναι σωστά. Αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολη την ανάπτυξη σκέψης με φιλοσοφική κρίση επάνω σε ότι παρουσιάζεται ως πρόβλημα (σαφώς υπαρκτό), αναζητώντας παράλληλα την διέξοδο από αυτό.
Η φύση χαρακτηρίζεται από την τυχαιοποίηση και την εκρηκτική μεταστροφή των δεδομένων της εξέλιξης. Αυτό από μόνο του είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στην «λογιστική» (μέσω ανθρώπινων δυνατοτήτων) παρακολούθηση της ζωής από την Εξουσία.

Επιδιώξεις μάκρο - στρατηγικής που αποσκοπούν στην ήρεμη και προβλέψιμη αρμονία των συνηθειών στους ανθρώπους (εξηγώντας παράλληλα την φύση ως τέτοια), είναι ένα ζήτημα που αξίζει την προσοχή μας. Καλό είναι όσοι σκέφτονται να το έχουν υπόψη τους για το βαθύτερο μέλλον εξέλιξης των κοινωνιών του πλανήτη. Τα αποθέματα ενέργειας που ελέγχονται αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία. Αναγκαστικά θα απελευθερωθούν οι υπάρχουσες (κλειστές) τεχνολογίες που δεν υπόκεινται σε προϋποθέσεις προγραμματισμένης στέρησης μέσω του γνωστού εμπορίου και των τιμών. Για τον επιζητούμενο έλεγχο -τώρα- γίνεται περισσότερο επιτακτική η ανάγκη να είναι ιδεολογικός (μέσα από την πίστη) επάνω σε όσους θα απομείνουν ως κάτοικοι του πλανήτη.
Αυτό είναι μια δύσκολη επιλογή των Επικυρίαρχων, φοβούμενοι μήπως χαοτικές διαδικασίες τους αφαιρέσουν την ισχύ. Γνωρίζουν όμως ότι ένα παγκόσμιο σοκ που θα έχει τεράστιες απώλειες μέσω της οικονομίας και των παράπλευρων πολέμων, θα οδηγήσει στην αναζήτηση λύτρωσης μέσω ενός αναγκαστικού «πιστεύω» του οποίου δημιουργούν την φιλοσοφία ως παγκόσμια συνείδηση αυτή τη στιγμή.
Πρώτα θα γίνει η εκκαθάριση τεράστιου ποσοστού κατοίκων της γης και παράλληλα θα ετοιμάζεται η αρμονική και μετρήσιμη συμπεριφορά μέσω πίστης των υπολοίπων σε μια Νέα κοινωνία.
Μετά θα έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να δημιουργήσουν παγίωση της ωφελιμιστικής και προβλέψιμης συμπεριφοράς στους ανθρώπους για πολλά χρόνια… Το λεγόμενο matrix δεν είναι σίγουρα αυτό που μας παρουσιάζει η εκδοχή όσων δεν το αποδέχονται σύμφωνα με τις (φιλοσοφικές;) τους αναζητήσεις σε επίπεδο -προσφερόμενης- κινηματογραφικής ταινίας.

Η Ελληνική γραμματεία κουβαλά μέσα της τέτοιες αποκωδικοποιήσεις όσων συμβαίνουν, που σαν τις προσεγγίσει ο άνθρωπος, αρχίζει να αναλύει τα δεδομένα που του προσφέρονται με πιο σύνθετο τρόπο και σαφώς δεν είναι προβλέψιμος μέσα από τα ωφελιμιστικά ποθούμενα που τον κατευθύνουν.
Αυτό σημαίνει πως καμία «υπόσχεση» δεν είναι κεντρικό κριτήριο στη σκέψη ενός φιλοσοφικά σκεπτόμενου. Όταν θέλουμε να πλησιάσουμε το Φως, ξέρουμε ότι έχει μέσα του στοιχεία που δεν πρόκειται ποτέ να τα προσεγγίσουμε χωρίς να καούμε.
Η φιλοσοφία δεν έχει όρια πίστης γι’ αυτό και διώκεται ανά τους αιώνες από την Κυριαρχική Εξουσία. Η «πατροκτονία» που έχει εισαγάγει ο σπερματικός λόγος των Ελλήνων, είναι μια χαοτική διαδικασία της εξέλιξης που δεν δημιουργεί κοινωνίες προβλέψιμης ομοιομορφίας. Η διαρκής αμφισβήτηση των δεδομένων της σκέψης μας κρίνεται ως επικίνδυνη και έτσι μέσα από (διαμορφούμενες ως πραγματικές) κοινωνικές στερήσεις το κεφάλαιο, επιζητά την ήρεμη υιοθέτηση Νέων πιστεύω στους ανθρώπους του μέλλοντος.
Η χαοτική τούτη σκέψη αποτελεί θεμελιώδη διαδικασία για την επιστημονική κοινότητα που εξελίσσεται ραγδαία, αλλά δεν συμφέρει με τίποτε να διευρυνθεί στις μάζες των λαών, που οφείλουν να αντιδρούν ομοιόμορφα στα πειραματικά δεδομένα που τους θέτουν. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι ένα πειραματικό περιβάλλον ενταγμένο στην σκακιέρα των προγραμματισμών.
Αν επανέλθουμε στην αρχική προσέγγιση του τίτλου, δηλαδή της δοκιμής κατόπιν έγκρισης των ανθρώπων μέσω ενός μοντέλου, θα καταλάβουμε ότι πίσω από κάθε μοντέλο υπάρχει μια θεωρία που προσπαθεί να επαληθευτεί…

Μη σας κουράζω όμως με δεύτερα και τρίτα επίπεδα ψαξίματος του βίντεο που παρακολούθησα… Ας αρκεστούμε πρώτα στην διαπίστωση των προβλημάτων που περίτεχνα έχει τοποθετήσει ένα σύστημα προς εμάς και τις κοινωνίες μας.
Το πώς θα αποδελτιώσουμε τον στόχο της ύπαρξης τούτης της ολοένα και περισσότερο πιεστικής ζωής, έχει να κάνει με την εξέλιξη μας και την διεύρυνση κάθε φορά της ερμηνείας των πληροφοριών.
Έχουμε χρόνο… μια και τώρα βρισκόμαστε στην περίοδο της συνειδητοποίησης του «τι» μας συμβαίνει…και γιατί όχι να μην λειτουργήσουμε ταχύτερα τις δράσεις ακύρωσης του συστήματος που μας προτείνουν θεωρίες όπως αυτή που μοιράζεται μέσω βίντεο ηλεκτρονικά.
Το «γιατί» μας συμβαίνει η στέρηση, είναι το επόμενο και ίσως ουσιαστικότερο ζήτημα που θα καθορίσει και την χαοτική μας συμπεριφορά αν θελήσουμε να υπερασπιστούμε την φύση και όχι την ομοιομορφία της παγκόσμιας λογιστικής. Χαοτική όμως συμπεριφορά χωρίς φιλοσοφία, είναι ένα δύσκολο παιχνίδι που κρύβει μέσα του πολύ πόνο…
Πιο απλά θα έλεγα ότι η φιλοσοφική αναρχία δεν εντοπίζεται στις ομάδες των ανόητων τραμπούκων που δεν έχουν κρίση, αλλά είναι κατάκτηση των φιλοσόφων που έδωσαν σπερματικό λόγο όπως οι λεγόμενοι Προσωκρατικοί… Το ότι παραμένουν ακόμη στην αφάνεια και ανά τους αιώνες τους ανακαλύπτουν μερικοί σπουδαίοι όπως ο Νίτσε, είναι ένα ζητούμενο προς εξήγηση … αλλά όχι της ώρας.

Ο φόβος, δεν είναι εξ ορισμού κακός αν υπάρχει ταυτόχρονα κρίση (κριτική σκέψη), μια και συμβάλει στην διατήρηση της ζωής με ορθές επιλογές… έτσι ας κρατήσουμε σε ένα σημείο της σκέψη μας το ρητό που λέει «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας»…
Λύσεις που γεννώνται ως θεωρίες πίστης μέσα στους κόλπους των οικονομικών αυτοκρατοριών, και δεν καταπνίγονται στο αίμα, πάντα έχουν μια αθέατη ωφελιμιστική διασύνδεση προς την κεντρική εξουσία. Σαν αποκτούν οι απόψεις δύναμη και διείσδυση στους πολίτες πάντα ακυρώνονται με βία σε αντίθεση με την ανοχή παραγωγής διαδικτυακών βίντεο και κινηματογραφικών ταινιών τα τελευταία χρόνια επάνω στην επιζητούμενη "αγάπη" και "αδελφοσύνη" των λαών αφού πολεμήσουμε την κρίση.   Να σας θυμίσω πως ο Ηγησίας ο λεγόμενος και Πεισιθάνατος, διώχθηκε για τις αντιλήψεις του και λόγω του μαζικού ενστερνισμού της φιλοσοφίας του κατέστρεψαν επί Πτολεμαίου όλα τα συγγράμματα δια παντός.  Ούτε η τύχη της μαθηματικού και φιλοσόφου Υπατίας ήταν διαφορετική με την θανάτωση της από τους Χριστιανούς το 415 μ.Χ.  Τα κυριαρχικά συστήματα εξουσίας ποτέ δεν είχαν έλεος και διαλεκτικές ανοχές σε απόψεις που έπαιρναν διαστάσεις μαζικότητας. Ανοχές υπήρχαν μόνο στις διαφορετικές γραφικές φωνές όπως του Διογένη που δεν ενοχλούσε με το πιθάρι του το σύστημα εξουσίας.

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω πως ακόμη και λάθος να είναι ένας συλλογισμός, σαν κατορθώσουμε να τον κάνουμε, αποτελεί κέρδος διεύρυνσης των επιλογών απέναντι στην αντιμετώπιση του «παιχνιδιού» των εξουσιών που εμφανίζονται  πάντα ως «μαζική ανάγκη» … Μια και το «σκάκι» που καλούμαστε να παίξουμε θέλει καλούς παίκτες και όχι «καλούς» ανθρώπους με προβλέψιμες κινήσεις…

Καλή παρακολούθηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου