.
Το διάβασμα κειμένων, είναι μια διαδικασία, κατά την οποία
ελάχιστο ποσοστό ανθρώπων μπορεί να φτάσει σε επίπεδο επαρκούς κατανόησης των
γραφομένων. Αυτό δεν συμβαίνει γιατί υπάρχει
πρόβλημα πνευματικής κατανόησης βέβαια, αλλά γιατί οι υπόλοιπες αισθήσεις του κάθε
ανθρώπου -όταν διαβάζει- θέλουν να «ζήσουν» και αποσπώνται εύκολα από την
νοητική επεξεργασία κατά την μελέτη.
Η ζωντανή συνεύρεση των ανθρώπων ή αν θέλετε ο «κινηματογράφος»
έχουν όλες τις προϋποθέσεις να αυξάνουν την κατανόηση της κάθε επικοινωνίας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η τηλεόραση έχει την
πρωτοκαθεδρία στις προτιμήσεις των ανθρώπων, δεδομένου βέβαια ότι υπολογίζεται
ως δωρεάν θέαμα, ανεξάρτητα αν το κόστος τελικά είναι πολύ «βαρύ» για τις βλάβες
που δημιουργεί στον θεατή.
Στα χρόνια που διαβάζω, έχω διαπιστώσει πως θέματα
με σημαντικές θέσεις μου έχουν διαφύγει ως αναγνώστης και επιστρέφω δεύτερη φορά
να τα δω, ώστε να έχω καλύτερη κατανόηση της σκέψης του άλλου. Δεν θα έλεγα ότι συμβαίνει το ίδιο όμως με τις
ζωντανές επικοινωνίες μου, ή ακόμα με τα διάφορα βίντεο που έχω παρακολουθήσει
κατά καιρούς.
Έτσι λοιπόν σαν «πείραμα» κατανόησης και παρατήρησης της σκέψης
(μας) ανεβάζω ένα βίντεο που αφορά την καταγραφή σκέψεων σε φιλική συνάντηση. Το απόσπασμα του βίντεο αναφέρεται σε ένα
παλιότερο άρθρο αυτού του blog με τίτλο «Η συνταγή μεταστροφής της αποτυχίας». Η
αφομοίωση των σκέψεων αν ανατρέξουμε στο άρθρο και στη συνέχεια στον προφορικό
λόγο, θα καταλάβουμε ότι είναι εντελώς διαφορετική.
Ακόμη πιο σημαντική βέβαια είναι η αποδέσμευση μας από τον
ψυχρό κόσμο της μοναχικής ανάγνωσης και
η ένταξη μας σε περιβάλλοντα που μπορούν μέσα από τον σεβασμό της επικοινωνίας
να μοιραστούν αισθήσεις που τόσο πολύ τις έχουμε ανάγκη.
Η έννοια της «Αγοράς» ενός χαμένου πολιτισμού που τον κρατήσαμε
μηρυκάζοντας το σχήμα του στις μέρες της ανεπτυγμένης Ευρώπης, είναι το ζητούμενο
στις κοινωνίες που αντί για την ιδιοκτησία της ατομικής πληροφορίας οφείλουν να περάσουν στον «έρωτα» του μοιράσματος
της ατομικής οπτικής.
Αυτά είναι δύο διαφορετικά φιλοσοφικά ζητούμενα που το ένα
εκφράζεται μέσα από αυτό που ονομάζουμε σήμερα ως «Κρίση» και το άλλο ως ζητούμενο
μιλά για κοινωνίες που αντέχουν να ονειρεύονται φωναχτά!
Επισυνάπτω το βίντεο που προανέφερα σημειώνοντας ότι είναι
διαιρεμένο σε δύο μέρη για ευκολότερη ανάρτηση στο διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου