.
Θα μου επιτρέψουν οι αγαπητοί αναγνώστες μια παραξενιά που ήθελα
αρκετό καιρό να την κάνω και αφορά την ανάρτηση ενός κειμένου σε σύμβολα
ιδεογραμμάτων.
Το κείμενο περιγράφει σκέψεις για την προσέγγιση των αισθήσεων
μας και της ερμηνείας του κόσμου που έχουμε μέσα από την κβαντική θεωρία της καμπύλωσης
του χώρου και των ιδιοτήτων που ερμηνεύουμε δεχόμενοι ότι έχει μέσα από την
παρατήρηση μας. Ακόμη προσπαθεί να προσεγγίσει την σχέση της βαρύτητας
και του χρόνου ως εκφάνσεις παρατήρησης των καμπυλώσεων του χώρου και την
ισορροπία τους στην συνοχή και αποσταθεροποίηση αντίστοιχα του μοντέλου που
παρατηρούμε και που σαφώς είναι περιεχόμενο του αθέατου Όλου που τις περιέχει.
Επίσης αναφέρονται ακόμα μερικές σκέψεις επάνω στον Άνθρωπο
και την επιβιωτική λειτουργία που έχει
το Εγώ και ο Φόβος ως δημιουργήματα που εξυπηρετούν την σταθερότητα της καμπύλωσης
του χώρου πάντα συνδεδεμένα με τον
παρατηρητή και την εκδοχή του κόσμου που ερμηνεύουν οι αισθήσεις μας ως
πραγματικό.
Η διάθεση μου να μετατρέψω τις σκέψεις τούτες σε ιδεογράμματα
με συνέπεια να γίνουν ακατανόητες έχει να κάνει με την αίσθηση της απώλειας που
ήθελα να λειτουργήσω προσωπικά ως αίσθηση σε μια γραφή που όντας υπάρχουσα αφού
δημιουργήθηκε είναι ταυτόχρονα και χαμένη.
Ακόμη η γνώση μέσα από την κριτική προσέγγιση της που όλοι
γνωρίζουμε πως αποτελεί μια σωστή αποδεδειγμένα διαλεκτική λειτουργία, ήθελα να
αμφισβητηθεί πρακτικά ως βίωμα και να λειτουργήσει η αντίληψη του πειράματος
του Σρέντιγκερ που δέχεται το «είναι και δεν είναι»
ταυτόχρονα στα πάντα γύρω και μέσα μας.
Η ουσία όσων γράφτηκαν έχει ταυτόχρονα αλήθεια και ψεύδος,
σημαντικότητα και ασημαντότητα και τέλος ύπαρξη και ανυπαρξία. Ο πολιτισμός μας
κυνηγά την γνώση και την σωρεύει χωρίς να την επεξεργάζεται εύκολα απορριπτικά
στην θεμελιώδη ύπαρξη της. Αυτό
δημιουργεί βεβαιότητες και προσδοκίες που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του
πολιτιστικού μας οικοδομήματος.
Η καθημερινότητα μας είναι συνδεδεμένη με αυτές τις μικρές
βεβαιότητες της σκέψης μας και φυσικά εξυπηρετούν την επιβίωση και αναπαραγωγή
ατομικά και -κατά ανάγκη συσπείρωσης- συλλογικά μέσα σε αυτόν τον κόσμο που ονομάζουμε υπαρκτό.
Οι βεβαιότητες βρίσκονται στις απλές καθημερινές λειτουργίες
της ζωής μας, στις πολιτικές μας αντιλήψεις, αλλά και στις προσωπικές μας προθέσεις
διαχείρισης του συναισθήματος.
Η κάθε «απώλεια» γύρω μας, θεωρείται ως χαμένη πληροφορία ελέγχου
της ατομικής μας σταθερότητας και φυσικά δεν είναι αποδεκτή έστω και αν γνωρίζουμε
ότι είναι υπαρκτή και ισόποση δυναμικά με την ίδια τη ζωή. Αυτό ερμηνεύεται από
την κοινή φράση που αναφέρουμε πως ότι γεννιέται πεθαίνει.
Τέλος διάλεξα να αναρτήσω το έργο «Έναστρη νύχτα» του Βίνσεντ
Βαν Γκογκ, λόγω του ότι η περιδίνηση των πάντων μέσα από τον χρωστήρα του
καλλιτέχνη αναδεικνύει την ασάφεια που υπάρχει για το «είναι και δεν είναι» των
πάντων γύρω μας και σαφώς απέναντι σε αυτό την αντίληψη της «εκδοχής» που δίνουμε
σε ότι συναντούν οι αισθήσεις μας και μας δημιουργούν βεβαιότητες και θέσεις
στη ζωή μας.
Πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η κοινωνική μας συγκρότηση και οι σχέσεις των
ανθρώπων (δηλαδή οι συναντήσεις των σκέψεων τους) αν το μοντέλο ερμηνείας του κόσμου
εξελιχθεί μέσα από την γνώση, δηλαδή από την αμφισβήτηση των βεβαιοτήτων μας….
Κλείνοντας θα ήθελα να σημειώσω ότι θυσιάζοντας κάτι που η παρατήρηση μας μέσα από
την θέαση του «Εγώ» το ορίζει σημαντικό, μπορεί να προκύψουν τεράστια
διαφορετικά οφέλη που μας είναι αθέατα μέχρι τη στιγμή εκείνη στην λειτουργία της
ζωής μας.
文字
感知我們對我們周圍的世界是一個主觀的版本是來自我們的感官。
感官是建立在服務再次保護和繁殖的組織結構。
每個組織單位通常是招聘轉換為能量的食物,並確保通過這一重現那種服從法律的xechoristotitas種。
Xechoristotita這是一個複雜的系統保證了穩定的模式,通過逆境為尋求能源吃
赫拉克利特存入他的思維向我們保證,一切都是父親的戰爭。
從某種意義上說這場戰爭是epiviotiki和諧的系統感知我們的感官。
該模型不包括概念,如善惡表示,是因為它是任意的裁決有關的危機,結果功利觀察員後,和諧的典範。
創造意識是一種產品的版本具有能量的宇宙。
A版本的事件列在彎曲空間,即建立一個情景的觀察提供的材料上的需要作為我們的生存解釋每個人的版本的立體感。
曲率呈現給我們的感覺和態度,以現有的法律能提供穩定的版本感官的嚴重性和時間。
現在的問題是誰解決了獅身人面像神話中的俄狄浦斯不參與孩子氣的回答,他希望在應對“兒童,成人,老人。”
最重要的文本的灌頂總是落後迷宮的信息,這不是適合每一個人。
該男子停下來始終充滿挑戰的新數據,一旦恐懼未知的消退和確定性的建立和合作的感官給予解釋和處理邏輯知識,通過對每個刺激。
這種做法已被使用和理解,通過幼稚版的神話,以保持知識只有那些誰都有機會與自然的消費意欲各自啟動。
因此,神話體現了重力作為永久障礙的演變人。
通過這種方式確定的限制性要素的生活素質,並請記成為觀察員的思想的局限,通過它利用的想法。
每一個想法是量子數學運算,不利用已知的可衡量的方面解釋世界的感覺,很明顯,所有這些服務的“需要”。
這種過程是多餘的能量在幾個組件人類意識的世紀。
一個這樣的概念是相對論並明確了數學模型的基礎Ø愛因斯坦的黎曼幾何學。
只有這樣,投影感知通過感官感知的世界是不是數學和哲學思想。
重力為彎曲的宇宙能量的催化劑的作用,在快速演變的模型的穩定性和工作多年的屬性相反動搖。時間是版本計數器平衡穩定,通過真實版的速度在彎曲的空間,以加速擴散的無數部位的能量走向穩定狀態是靜止的,綜合的。
能源,因此版本的曲率我們的感官,稱之為問題,是一個不斷的情況下同時存在,並在不同的地方,使多餘的速度接近無窮大,產生一個穩定的系統是靜止的,難以捉摸的比每一個部分是穩定的彎曲,所以是內容的整體。這意味著該版本的速度極限是一種狹隘的觀察光線的限制的心靈看到一個穩定的世界,是不存在的,因為它假定分區不可能觀察一切,包括它。
在人類所有的這些意見都是死胡同,如果你依靠他的感覺和需要服務的需求重心。被強制為存在於模型的複雜性是構建曲率的空間,而且它提出了通過能力接近看不見的版本的權力投射的想法是數學和困難,但結果的一部分都需要與他們接觸的方式來表示它的工作原理是西西弗斯的神話,在需要的地方。
的需要和保持一個連貫的能源版本稱為此事由自我和恐懼的工具存在的傳譯服務。
他的願望,克服思想同無意識需要這兩個工具是知識的手段,但也沒用,盡快超越光速通過投影學習部分看不見。
每個部分是學習的無形使它成為最知名的三維空間,但始終無法接近信息的所有A,並且永遠不會理解包含的內容。
每個部分是學習的無形使它成為最知名的三維空間,但始終無法接近信息的所有A,並且永遠不會理解包含的內容。
即使為此,所有的思想都在文字的結構有有意義的經驗,並通過收取合理的數學定義,是一種投射的解釋顯然是偏向窮人需要我們的目標是實現通過我們的看不見的情景。
後面的每一句話,思考和努力學習是自我和epiviotiki人類需要一個彎曲的空間時,有一個假設,特徵是存在的,不存在同時進行。缺乏思想的恐懼導致的辦法全體從版本存在。
生活的哲學解釋也許可以解釋投影機在這兩個詞說的東西存在,不存在同時進行。
作為一種簡化的標誌拒絕和接受也可以說,氯和鈉是彎曲的版本中無法使用他們的存在,當一個複雜的演化產生的鹽。
有沒有相同的第三個前兩部分是不具備的新版本具有不同的法律和屬性。
這就是世界的宇宙或宇宙不具備的特性,因為我們知道作為觀察員內容的容器可以形成一些第三方,這反過來有一個隱藏的是什麼版本包含它。
最後
或讀取更多的時間和不穩定問題的看法
最後呢?
有沒有結束?
非常好文引用,但要知道,我們缺少的關鍵概念就發展什麼,如果你看明白應該給我們相
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυφυέστατο το σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ σχολιαστή τώρα λειτουργούμε ακριβώς την προσέγγιση της προβληματικής που θέλει να αναδείξει αυτό το κάπως περίεργο άρθρο.
Η αντίληψη που έχουμε ο καθένας μας προκύπτει από την προβολική ερμηνεία των εννοιών που σαν ιδεογράμματα έχουν το δικό μας βιωματικό και ερμηνευτικό αποτύπωμα για τη ζωή.
Στη ζωή ρωτάμε εναγωνίως το «τι» για να ορίσουμε ιδιότητες γύρω μας σύμφωνα με το δικό μας «έτσι». Έχουμε εφεύρει την έννοια Θεός (θέαση- βεβαιότητα) γιατί υπάρχει υποκειμενική αίσθηση του κινδύνου στην λειτουργία του Αθέατου.
Ζητάμε να ερμηνεύσουμε τα πάντα μέσα από την κοινότυπη έκφραση «παίρνω θέση» ενώ ταυτόχρονα δεν αναρωτιόμαστε για τα εργαλεία δηλαδή τις πεποιθήσεις και τα ζωτικά ψεύδη που μορφοποιούν την κρίση μας.
Πιο συγκεκριμένα στην ζωή μας λειτουργούμε μέσα από μεταφράσεις ελλιπείς στις πληροφορίες που λαμβάνουμε και το υποκειμενικό αποτέλεσμα που έχει να κάνει με την επιβίωση των αναγκών μας ορίζει ψευδώς τις απόψεις μας για τον κόσμο.
Ακόμη και στις γενικά παραδεκτές έννοιες ο δαίδαλος των προσωπικών μας αισθήσεων κάνει τα νοήματα έντονα υποκειμενικά και άρα υπηρετούμε την αρχέγονη αδυναμία μας μετέχοντας στην πόλη της Βαβέλ.
Το «είναι και δεν είναι» αποτελεί μια άγνωστη νοηματική αναφορά για τον υπάρχοντα μέχρι σήμερα πολιτισμό που η δομή του βρίσκεται σαφώς σε εξέλιξη.
Άρα κλείνοντας θα πω ότι κατάλαβα και δεν κατάλαβα την ερώτηση σου με ιδεογράμματα και σίγουρα απάντησα και δεν απάντησα.
Πάντως ήταν καλό εύγε για την ευστροφία του σχολιασμού.