ΣΚΕΨΟΥ ΠΕΝΤΕ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

.

Καλά τα είπαμε και βγάλαμε τα εσώψυχα μας με τις ηλίθιες πολιτικές πρακτικές,  όμως έμεινε η ζωή μας σε ένα άδειο αλώνι και τώρα χωρίς δουλειά πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πέρα από το «ανάθεμα».

Λοιπόν Πατριώτη μου, θα πρέπει να βάλουμε τις παραμέτρους που αντέχεις και μπορείς να σκεφτείς για να δούμε τι στο δαίμονα μπορούμε να κάνουμε για αυτή την διαλυμένη χώρα που στέκεις στην αλάνα της και μοιρολατρικά χτυπάς τα στήθη σου.

Διαχειρίζεσαι μια αγωνία χωρίς πρόγραμμα, ονομάζοντας ευκαιρία ότι παρουσιάζεται ως πρόταση από τους δανειστές σου, πιστεύοντας σαν χαζό παιδί ότι είναι η διαφυγή σου από την κατάσταση ετούτη.

Μα θα μου πει κάποιος υπάρχουν ένα σωρό εξαίρετοι που σκέφτονται πολιτικά και μας ενημερώνουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος πέρα από την λιτότητα για προσέλκυση επενδυτών σε μια χώρα διαλυμένη, μέσα από τον έγκριτο λόγο τους.

ΕΕΕ… λοιπόν Πατριώτη μου στο δικό σου μυαλό δεν υπάρχει διέξοδος γιατί δεν έκανες ποτέ την σκέψη μήπως τα «γαλόνια» του έγκριτου τα έχουν μειωμένης αντίληψης άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από το πώς οι κοινωνίες βαδίζουν μπροστά.

Μη σοκάρεσαι αν μιλήσουμε έτσι για Βουλευτές, υψηλόβαθμα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, για προβεβλημένους οικονομικούς αναλυτές και ότι άλλο σινάφι υπάρχει, που  αναμασά τους περιορισμούς της γνώσης  μέσα από την λειψή παιδεία του και σίγουρα μέσα από την διασφάλιση της καρέκλας τους.

Αυτοί που στελεχώνουν (ως κανόνας) τις υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι άτομα που στην πλειονότητα τους βρίσκονται χαριστικά στις θέσεις τους και σίγουρα τους έχουν επιλέξει πολιτικά πρόσωπα που αισθάνονται ότι ανταποκρίνονται αρμονικά στην δική τους ανικανότητα. Μια μικρή απόδειξη είναι η εναλλαγή των φορολογικών μέτρων που προτείνουν ανίκανα στελέχη σε ανίκανους πολιτικούς για να πετύχουν ωσάν αφερέγγυοι  Νομοθέτες μικρά  οικονομικά οφέλη μέσα από την αποσάθρωση  του κοινωνικού ιστού προς κάλυψη των ελλειμμάτων τους.

Μια πολύ σύντομη ακόμη απόδειξη που αφορά στην σταθερότητα ανάπτυξης του Τουριστικού τομέα της οικονομίας, είναι η συνεχής αλλαγή στα σλόγκαν (διεθνώς) για την προσέλκυση των Παγκόσμιων τουριστών στην Ελλάδα.  Είναι τόσο ανίκανοι που δεν γνωρίζουν ότι η πολιτική της επικοινωνίας χρειάζεται μια φιλοσοφημένη σταθερότητα και φυσικά που να την βρουν για να την εφαρμόσουν.

Τέλος δεν μιλώ για την φορολογική και δημόσια γραφειοκρατική οργάνωση που αγγίζει τα όρια του χάους φιλοξενώντας μέσα της την αλητεία της μίζας και της αναρχίας.

Ακόμη Πατριώτη μου, σκέψου γιατί δίνονται ίδιες διευκολύνσεις μη φορολόγησης στην εκκλησιαστική περιουσία όπως ακριβώς δινόταν και επί Τουρκοκρατίας ενώ τα υπόλοιπα μπαίνουν στο σφυρί της εκποίησης.

Σκέψου ντε !  άντε Πατριώτη μου!

Όμως τέρμα οι διαπιστώσεις Πατριώτη, μια και τις χρησιμοποιήσαμε για να ανεβάσουμε λίγο την αδρεναλίνη διαπιστώνοντας την πραγματικότητα, ώστε να δρομολογήσουμε μερικές σκέψεις που θα δείχνουν ένα τοπίο που δεν θα είναι «οπτική απάτη», αλλά λογική αναλυτική σκέψη για να βγούμε από την έρημο της δυσπραγίας.

ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ;

Κάθε ένας που βρέθηκε σε μια δύσκολη κατάσταση (προσωπική, οικονομική κλπ) ξέρει ότι το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει είναι να μετρήσει τις δυνάμεις, τα εφόδια καθώς και τα πλεονεκτήματα που έχει και απλά να βασιστεί επάνω τους.

Εδώ οφείλουμε να δούμε εντελώς ψυχρά τι διαθέτει σήμερα η Ελλάδα και με τι εφόδια μπορεί να μπει στον Παγκόσμιο στίβο της οικονομίας γνωρίζοντας ότι δεν θα είναι τα πράγματα ανθηρά αλλά περιορισμένα ως αποδόσεις για τον κόπο που θα καταβάλουν οι πολίτες της.

Έχω ακούσει κατά καιρούς πολιτικούς Πατριώτες να αναφέρονται στην ανάκαμψη θέλοντας να προσελκύσουν επενδύσεις στην Ελλάδα μέσω υποτελών παραχωρήσεων, λέγοντας ότι αυτό να βοηθήσει στο ανέβασμα  του εθνικού ακαθάριστου προϊόντος.
Έχω ακούσει ακόμη Πατριώτες να θέλουν να ξεπουλήσουν ότι υπάρχει στην περιουσία του Δημοσίου για να προσελκύσουν επενδυτές που θα δώσουν ζωντάνια στην αγορά.

Κανένας από αυτούς τους Πατριώτες δεν έκανε την σκέψη μήπως υπάρχει και διαφορετική οδός (από την σκέψη ετούτη) μια και το χαρακτηριστικό του «Πατριώτη» είναι η ακαμψία της ανοησίας στη σκέψη του, έχοντας παράλληλα την αδυναμία συνδυασμού μιας οπτικής πέρα από το «ποίημα» που του έχει μάθει η περιορισμένη παιδεία του.

Απόδειξη της ανικανότητας της εξουσίας, μέχρι σήμερα είναι όλες οι ζημιογόνες δραστηριότητες που ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.  Η ευθύνη ανήκει στους νομοθέτες καθώς και στα συνδικάτα μαζί με τους διορισμένους διοικητές που τα έχουν κάνει χάλια χρεώνοντας τις επιχειρήσεις τούτες.

Απέναντι σε αυτό θα φωνάξεις Πατριώτη μου «Να τις πουλήσουμε να απαλλαγούμε από τα ρεμάλια της κακής διαχείρισης» και θα χαμογελάς για την έξυπνη ιδέα σου.

Πατριώτη μου συγνώμη αλλά υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να είναι ηλίθια η σκέψη σου.

Θα έλεγα ότι δεν σκέφτεσαι να παραδοθείς όταν μάχεσαι  αν δεν είναι καλός ο στρατηγός.    
Υπάρχει και η περίπτωση να  τον αλλάξεις.

Στο παράδειγμα του αρρωστημένου ευρύτερου Δημόσιου τομέα σίγουρα θα σκεφτόταν ένας μη ανόητος, να νομοθετήσει για την εξαφάνιση της ρεμούλας από τα υποτιθέμενα δημοκρατικά συνδικάτα και τους βολεμένους ανίκανους εργαζόμενους και Διοικητές τους.

Αλλά για να το κάνει ετούτο Πατριώτη μου θα πρέπει να σκεφτεί ότι η χρόνια πολιτική ανίκανη βούληση έφτιαξε αυτό το τοπίο που βλέπει.  Δηλαδή μιλώ για τον προσδιορισμό της Πολιτικής σκέψης ως Αξία και όχι ως βόλεμα.

Δεν ξεπουλάς τη γη σου, μα μπορείς να αλλάξεις τους διαχειριστές της σε πολιτικό και σε εκτελεστικό επίπεδο αρκεί να έχεις το φιλοσοφικό πλαίσιο επιλογής τους.

Σου ζητάω δύσκολα Πατριώτη μου και το ξέρεις γιατί βολεύεσαι κάτω από την κάθε εξουσία και σου πέφτει δύσκολο να ακυρώσεις τον εαυτό σου.

Σκέψου λοιπόν τι έχουμε ως περιουσία προς αξιοποίηση που δεν χρειάζεται την οικονομική ευλογία μέσω φοβικής πώλησης στους ξένους επενδυτές.  Κάθε νοήμων άνθρωπος γνωρίζει ότι οι πολυεθνικές επενδύσεις θα πάρουν το τεράστιο ποσοστό κέρδους εκτός των συνόρων αφήνοντας ψίχουλα για την ανάπτυξη της χώρας

Αυτό το καταλαβαίνεις Πατριώτη;  Ή δεν σε αφήνει η τεράστια εξειδίκευση της συνήθειας στη σκέψη σου να το κατανοήσει;

Μου μοιάζεις σαν τους γραφειοκράτες που αν τους αλλάξεις τον τρόπο που διακινούν τα χιλιο-σφραγισμένα έγγραφα στην συνήθεια της παρασιτικής δουλειάς τους, νομίζουν ότι γκρεμίζεται ο κόσμος γύρω τους.

Θα σου γράψω λίγο πιο κάτω πέντε  λέξεις που δεν αντιστρατεύονται την Παγκόσμια επικυριαρχία του Κεφαλαίου των Τραπεζών, μια και ως σώφρονες θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την κυριαρχία τους και να μη θεωρούμε ως αφελής επαναστάτες ότι θα φτιάξουμε στην Ελλάδα μια Άμεση Δημοκρατία που η Λαϊκή Κυριαρχία θα δώσει τις διεξόδους της ανάπτυξης.

Εδώ ρε Πατριώτη δεν τα κατάφεραν απολυταρχικά καθεστώτα που χρησιμοποίησαν το ιδεολόγημα της Λαϊκής Κυριαρχίας και θα τα καταφέρουν μια χούφτα αφιλοσόφητων που διαφωνούν για το που θα βάλουν την καρέκλα σε ένα χώρο;

Αν αυτούς (του κεφαλαίου) τους πείσουμε ότι θα κερδίσουν, αλλά τους βάλουμε παράλληλα  όρια και δεν τους αφήνουμε ασύδοτους να πιστεύουν σε μια λεηλασία δεν είναι ανόητοι να μην το δεχτούν.

Τη λεηλασία δεν την έχεις δει ακόμη  Πατριώτη μου γιατί ποτέ δεν έρχεται απότομα αλλά μεθοδεύεται μέσα από την εξαθλίωση σταδιακά.

Οι άνθρωποι του διεθνούς Κεφαλαίου ξέρουν να προστατεύουν τα συμφέροντα τους μέσα από παζάρια και να είσαι σίγουρος ότι στους ηλίθιους  λαούς όπως ο δικός σου Πατριώτη κάνουν γιουρούσια ενώ από τους σκεπτόμενους (με σκεπτόμενες εξουσίες) απλώς κερδίζουν.

ΑΣ   ΚΑΤΑΓΡΑΨΟΥΜΕ  ΜΕΡΙΚΕΣ   ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Το πρώτο πράγμα που θα αναφέρουμε είναι ότι δεν γίνεται να πετύχουμε ένα έργο αν δεν έχουμε  ΣΑΦΗ και ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ εικόνα του τι θέλουμε να φτιάξουμε και σίγουρα συνεργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση του στόχου.

Το δεύτερο που θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι πως δεν υπάρχει τίποτε κακό ως λειτουργία στον Καπιταλισμό (ή άλλο σύστημα) αν του αλλάξουμε την στόχευση προς το αποτέλεσμα που επιζητούμε.

Για παράδειγμα η μετοχική λειτουργία ενός διαφορετικού από την κερδοσκοπία χρηματιστηρίου μπορεί να δώσει τελείως διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που εξυπηρετεί η σημερινή αρρωστημένη πλειοδοσία ή απαξία της αντίληψης για την μετοχή ως φιλοσοφία.
Εδώ θέλει φιλοσοφημένους Νομοθέτες που κρατούν τις δομές του κεφαλαίου ενισχύοντας Εθνικά τις επιλογές τους και όχι υπαλλήλους του διεθνούς κεφαλαίου. Δηλαδή Ηγέτες και όχι Φιλιππινέζες.

Τούτο μπορεί να αναπτυχθεί σε πολλές σελίδες, αλλά εν συντομία θα έλεγα ότι είναι διαφορετική η αλητεία του πουλάω – αγοράζω μέσα από μια ψυχολογική εξουσία της λειτουργίας του χρηματιστηρίου σε αντίθεση με την υγεία της επένδυσης του ατόμου σε προσπάθειες σταθερών συνεταιριστικών επιχειρήσεων σε μια χώρα.

Όμως το κλειδί της φαινομενικά ανόητης έκφρασης «συνεταιριστική επιχείρηση» περίμενε Πατριώτη μου να την βρεις ως ανάλυση πιο κάτω.

Θα σου γράψω πέντε λέξεις Πατριώτη όπως υποσχέθηκα (όσα και τα δάκτυλα της μούντζας σου) και μετά θα σου τις συνδέσω με ένα τρόπο που είναι συγκεκριμένος Πολιτικά.

Προϋπόθεση για την κατανόηση είναι να τις σκεφτούν άτομα που δεν είναι μειωμένης πνευματικής κατάστασης και σίγουρα η αξιοποίηση τους αφορά σε πολιτικά πρόσωπα που δεν έχουν θητεύσει στην ρεμούλα της ιδιωτείας τους.

Λοιπόν  θα λέγαμε :  Βουνό , Θάλασσα, Τουρισμός , Συνεταιρισμός και Παιδεία.

Πατριώτη μου μην πάει η σκέψη σου στην ηλίθια πολιτική της ανάπτυξης με ατομικές επενδύσεις σε ξενώνες σε βουνά και θάλασσες που ο κάθε πικραμένος επενδυτής (πρώην δημόσιος υπάλληλος) περιμένει από το πουθενά να πιάσει την καλή θεωρώντας ότι αξίζει να πληρώνεται γιατί το τοπίο είναι η εγγύηση της επιτυχίας του.

Το πρώτο που οφείλει να κάνει μια μη ηλίθια εξουσία είναι να καθορίσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές  που έχουμε ακόμη ως χώρα και να προσανατολίσει τις άχρηστες υπηρεσίες της να υπηρετούν σωστά αυτό το σκοπό, αλλάζοντας την εσωτερική τους οργάνωση, άρα αποδυναμώνοντας την δυνατότητα ρεμούλας (γραφειοκρατία) που έχουν αυτή τη στιγμή.

Το βουνό Πατριώτη περιλαμβάνει όπως και η θάλασσα εκτός από τον Τουρισμό και όλες τις παραγωγές προϊόντων που είναι περιζήτητες από το εξωτερικό και έχουμε την δυνατότητα να τις παράγουμε.  Σε αυτό μην ξεχνάμε το πλούσιο υπέδαφος.

Κάποτε Πατριώτη είχα ακούσει από τα χείλη δύο Βέλγων βοτανολόγων ότι αν ξέραμε τον πλούτο που κρύβουν τα βουνά μας θα είχαμε πολλά χρήματα στην Ελλάδα.

Το ίδιο κρύβουν και οι θάλασσες μας αλλά ετούτα χρειάζονται πολιτική βούληση και εξειδίκευση σε παραγωγές που χρησιμοποιούν μια ήπια τεχνολογία που την αντέχουν χώρες υπό διάλυση.

Για τον  επιλεγμένο και πολύ οργανωμένο Τουρισμό Πατριώτη σκέψου διαφορετικά από τα σουβλάκια και τον μουσακά που σήμερα προβάλλονται ως κίνητρο πέρα από τις πανάκριβες και ανοργάνωτες θάλασσες της ιδιωτείας.

Στη χώρα σου Πατριώτη, οι μαρίνες του εκλεκτού τουρισμού χτίστηκαν επί Χούντας και σήμερα ακόμη παραμένουν ίδιες. Ως κερασάκι στην τούρτα της αρρωστημένης εκτελεστικής εξουσίας είναι διεσπαρμένοι ανίκανοι Λιμενικοί που τρέχουν να εισπράξουν με γραφειοκρατική υποτέλεια τα «λιμενιάτικα» χωρίς να έχουν σχέδιο εξυπηρέτησης και πρωτοβουλία ευθύνης για τη δουλειά που κάνουν.

Αλλά ξέχασα Πατριώτη ότι μια ζωή ήθελες την Μονιμότητα στη ζωή σου και δεν νοιάστηκες για τις συνέπειες του πνευματικού κενού των λειτουργών της.

Έλεγες πατριώτη μου «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» αλλά την πάτησες … έκανες λάθος.

Οι πόλεις της Ελλάδας Πατριώτη διαθέτουν  ένα πλούσιο ιστορικό παρελθόν και θα μπορούσαν να ενοποιήσουν τους αρχαιολογικούς τους χώρους. Σήμερα κυριαρχούν αμόρφωτοι επιχειρηματίες που ως  αγύρτες φέρνουν τουρίστες για να παίζουν παιχνίδια τύπου κρυμμένου θησαυρού κάτω από την Ακρόπολη και να νομίζουν ότι παρέχουν Τουρισμό.   Ακόμη τους κατευθύνουν σε ποιοτικώς αμφίβολα μέρη για να ψωνίσουν ή να διατραφούν, υπολογίζοντας στην μίζα που θα πάρουν από τους συναδέλφους της Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας.

Πατριώτη μου η γραφειοκρατία και η συναρμοδιότητα είναι το άλλοθι της ατομικής αλητείας που θησαυρίζει εις βάρος σου, αλλά τούτο είσαι ανίκανος να το διεκδικήσεις από την Εξουσία.

Φαντάζεσαι Πατριώτη να υπάρχει συνεταιριστική αντίληψη στην εξυπηρέτηση του Τουρισμού σε μια περιοχή με υψηλές παροχές ασφάλειας και μεταφορά Παιδείας προς αυτούς;

Σε παρακαλώ Πατριώτη μου, κάνε ένα κόπο να το φανταστείς !

Η λέξη Συνεταιρισμός Πατριώτη δεν είναι τυχαία βαλμένος στην μούντζα των πέντε λέξεων - προτάσεων.  Ξέχνα Πατριώτη μου την αλητεία του Συνεταιριστικού κινήματος που φτιάχτηκε από την πολιτική της κοινωνικής αποδόμησης  μέσω του κατ’ όνομα Σοσιαλισμού της παρελθούσης επέλασης του Ιστορικού ΠΑΣΟΚ.

Δεν μιλώ για συνεταιρισμούς που έχουν σχήμα νομικό (ΕΠΕ) αλλά για συνεταιρισμούς με εταιρικό σχήμα (ΟΕ). 

Αυτό σημαίνει ότι η ρεμούλα που έγινε στο παρελθόν ήταν ΕΠΕ μια και κανένας δεν πλήρωσε τίποτε αδιαφορώντας ποιος θα είναι ο Πρόεδρος ή ο Διευθυντής αρκεί να βόλευε τα μικροσυμφέροντα του.

Αντίθετα η Ελληνική πονηριά του ωχαδερφισμού διαφοροποιείται και  δεν μπορεί να λειτουργήσει σε εταιρικό σχήμα (ΟΕ) μια και κανένα λαμόγιο δεν θέλει να χάσει την περιουσία που διαθέτει επάνω στο εγχείρημα του συνεταιρίζεσθαι.

Μια μικρή  φαινομενικά Πατριώτη αλλαγή στο εταιρικό σχήμα και παίρνεις διαφορετική ευθύνη από τον απελπισμένο πλέον Πολίτη που δεν έχει άλλη επιλογή σαν θελήσει να φέρει ατομικά και κοινωνικά θετικά αποτελέσματα.

Δεν χρειάζεται να σου μιλήσω Πατριώτη μου για την Παιδεία, μια και δεν είναι δυνατόν να σκέφτεσαι την ανάπτυξη της χώρας σε ένα βάθος μιας δεκαετίας.

Όσο ανόητος και να είσαι θα ξέρεις ότι τα χρέη θα πάρουν ένα μεγαλύτερο βάθος αποπληρωμής.

Η παιδεία που θα είναι εντελώς διαφορετική από την σημερινή θα εξασφαλίσει την ικανότητα να έχουν έξυπνες ιδέες και ολιστική προσέγγιση στα προβλήματα οι άνθρωποι σε ένα βάθος χρόνου.

Μη συναρτάς στο μυαλό σου Πατριώτη την Παιδεία με την εξειδίκευση γιατί πορεύεσαι το δρόμο της έκπτωσης της ζωής σου, νομίζοντας ότι μιμείσαι την αντίληψη άλλων χωρών που κάποια στιγμή θα δεις ότι τις οδηγεί σε αδιέξοδα.

Ότι έρχεται από την λειψή κουλτούρα του Εξωτερικού πάψε να το θεωρείς ευαγγέλιο και αντίληψη σωστή.

Πατριώτη μου επιβιώνουν οι λαοί με προσωπικότητα και όχι οι μαϊμούδες που μιμούνται 

Ξέρω Πατριώτη μου ότι αυτή η ολιστική Παιδεία δεν συμφέρει τα λαμόγια τους Πολιτικούς και τους ντόπιους εξουσιαστές που θέλουν ηλίθιους να τους προσκυνούν, αλλά τώρα όμως δεν μπορούν να εξουσιάσουν τον πάτο που έφτιαξαν.

Η εξουσία είχε ως «καρότο» την παροχή και τώρα στέρεψε το δανεικό πουγκί.

Απέτυχαν και δεν μπορούν πλέον να βρίσκονται ως άδεια πνευματικά πουκάμισα σε χορούς παροχών με δανεικά.  Βέβαια πάντα έχουν την δυνατότητα να καταστρέψουν τελείως ένας λαό και να πάνε με τις οικογένειες τους στο εξωτερικό και να συνεχίσουν το ροκάνισμα της πολύχρονης αλητείας τους.

Εδώ έχεις την ευθύνη της σκέψης σου φτωχέ Πατριώτη αν θα το επιτρέψεις τούτο έστω και ετούτη την ύστατη στιγμή.

Στο χέρι σου είναι Πατριώτη μου να αρθρώσεις λόγο και να μην επιτρέψεις να σε κυβερνούν πλέον Ηλίθιοι που νομίζουν ότι είναι Νομοθέτες.

Διάλεξε τους λίγους μέσα από τους πολλούς και ζήτα τους ευθύνη στην Πολιτική τους σκέψη.

Οι καλύτεροι εταίροι σου είναι το Διεθνές κεφάλαιο που μέσα από υπεύθυνες προτάσεις σίγουρα θα χρηματοδοτήσουν την Πολιτική σκέψη και δεν θα θελήσουν να έχουν ακόμη μια εστία πολέμου και έντασης μια και ο θεός τους είναι το κέρδος και όχι η εκδίκηση.

Αντίθετα οι αμόρφωτοι φιλοσοφικά ηγετίσκοι και η ομάδα των παρατρεχάμενων που οργανώνει την δημόσια διοίκηση σου είναι άτομα θυμικά και ανίκανα να συμπράξουν μέσα από εθνικές προοπτικές με τους ανώτερους τους.

Απόδειξη είναι η δουλικότητα με την οποία  χειρίστηκαν το πήδημα στο κενό της ανήθικης δικαιοπραξίας μεταξύ Χώρας και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Καιρός να μιλάμε υπεύθυνα και με όρια γνώσης ή προτάσεων, στοχεύοντας στην διάθεση να ζήσουμε με Αξία και όχι με υποτέλεια ενός ψευδό-επαναστάτη ζήτουλα.

Πάρε ένα χαρτί και γράψε τις βεβαιότητες που έχεις για το πώς θα πάει καλύτερα η προσωπική σου ζωή μαζί με την συλλογική της κοινωνίας. (Απέφυγε να γράψεις για τα ερωτικά σου ανεκπλήρωτα)

Ζήτα να σου ανατρέψουν μέσα από την ικανότητα που έχουν κάποιοι (δίπλα σου) αυτή την βεβαιότητα σου χωρίς να φοβάσαι ότι καταργείται η ύπαρξη σου.

Στην συνέχεια ζήτα από αυτούς που θα ψηφίσεις να σου εξηγήσουν το δικό τους όνειρο όχι με αφηρημένες και ξύλινες φράσεις (αν τις έχεις σιχαθεί), αλλά μέσα από κατανοητά λόγια και όχι οικονομικές ορολογίες και πολιτικά τσιτάτα.

Σαν παρακολουθήσεις τον πραγματικό διάλογο από αυτούς που ζητούν την ψήφο σου πρέπει Πατριώτη μου να ξεχωρίσεις τα Λαμόγια από τους σκεπτόμενους.

Μην ψηφίσεις κανένα που χρησιμοποιεί γενικό λόγο και θεωρίες πολωτικές για τη ζωή σου.

Αν δεν καταλάβεις Πατριώτη  ποιος χρησιμοποιεί αφηρημένες έννοιες χωρίς αντίκρισμα πρακτικό για την εξέλιξη της ζωής σου (έστω και αν σε ξεβολεύει από τις συνήθειες σου), τότε είσαι καταδικασμένος να γίνεις ανδράποδο στα συμφέροντα που σε θέλουν τριτοκοσμικό.

Καλή επιλογή στους δρόμους της ζωής σου Πατριώτη.

Ότι διαλέξεις θα είναι δίκαιο για την κυρίαρχη Αξία ή την Απαξία που έχεις μέσα σου και κανένας δεν πρόκειται να σου δώσει βοήθεια μια και κάποτε το παιδί γίνεται ενήλικας.

Τόσα χρόνια υπήρξες ανώριμος καταναλωτής στο ταμείο της αντιπροσωπευτικής ύπνωσης σου χωρίς πολιτική σκέψη.

Ας δούμε αν έχεις τα κότσια να παράγεις Πολιτική Απαίτηση και όχι να ζητάς καταναλωτική ευζωία από τα αφεντικά σου.

Αφεντικά πάντα θα έχεις , αλλά το θέμα είναι να σε Σέβονται !

Πατριώτη μην το θεωρείς αυτό λίγο…