Με το βλέμμα των Φιλοσόφων: Δημοκρατία και Οικονομία

 .
Ίσως θα νόμιζε κάποιος ότι αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας αν μας έλεγαν ότι υπάρχουν δύο ταυτόχρονοι κόσμοι που περνά ο ένας μέσα από τον άλλο και δεν συναντιούνται ποτέ.
Είναι όμως μια ατράνταχτη αλήθεια, αρκεί να μπορέσουμε να την εντοπίσουμε με τη σκέψη μας.

Αν βγείτε σε μια πλατεία ή σε μια λαϊκή αγορά και παρατηρήσετε τους ανθρώπους θα διαπιστώσετε την επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά τους να υφίσταται χωρίς επίγνωση για ότι συμβαίνει σήμερα ως πραγματικό διακύβευμα στην αξιακή βάση της ανθρωπότητας. Μα σαν ανοίξετε και τους τηλεοπτικούς δέκτες θα διαπιστώσετε επίσης μια λεκτική αντιπαλότητα που φτάνει μέχρι τις πρόσφατες βιαιοπραγίες του υποψήφιου βουλευτή της Χρυσής Αυγής κου Κασιδιάρη.

Ένα ολόκληρο πλήθος σπουδαίων και μη ανθρώπων κατά την (παραδεκτή;) διαστρωμάτωση της κοινωνίας, βρίσκεται σε μια βίαιη περιδίνηση γύρω από τα υποκειμενικά πιστεύω των ατόμων του.

Απέναντι από αυτό το πραγματικό σκηνικό όντας αθέατοι κάποιοι άλλοι, προσπαθούν να μπουν μέσα στις έννοιες και τις λέξεις που ευελπιστούν να διαμορφώσουν τις νέες ιδιότητες σύστασης της κοινωνίας. Δεν είναι διαστροφή και χάσιμο χρόνου κάποιων που μέσα στη ραθυμία φιλολογίζουν ως χόμπι. Αντίθετα μιλάμε για την ουσιαστική επαναστατική λειτουργία της σκέψης του ανθρώπου που τολμά να επαναδιατάξει τις βεβαιότητες και κατ’ επέκταση τις συμπεριφορές ενός παγκόσμιου πολιτισμού.

Αν ρωτήσετε ένα γνωστό σας να προσδιορίσει τον διαχωρισμό των ανθρώπων σε ιδεολογικό επίπεδο παγκοσμίως, θα σας έλεγε πως ο καπιταλισμός βρίσκεται σε μια αέναη αντιπαλότητα με τον σοσιαλισμό. Ο καπιταλισμός για κάποιους αποτελεί την απελευθέρωση της ατομικής δημιουργικότητας ενώ θα ακούσετε και την εκδοχή ορισμού του ως ιδεολογία της στυγνής εκμετάλλευσης ανθρώπου προς άνθρωπο.
Αντίστοιχα ο Σοσιαλισμός με όλες τις εκδοχές που υπήρξε στην ιστορική διαδρομή της εφαρμογής του, θα κριθεί ως μια ελπίδα συνύπαρξης των ανθρώπων μέσα από ισότιμη αξία ή θα μπορούσαμε να πάρουμε την πληροφορία πως είναι ένα σύστημα συντήρησης εξουσίας που παράγει ομοιόμορφη ραθυμία και διατηρεί ευφυής ηγέτες που τον διαχειρίζονται επ’ ωφελεία για τους ίδιους.

Αν θέταμε ένα παράδειγμα προς κατανόηση όλων των αντιφατικών προσεγγίσεων, θα λέγαμε πως κάθε ερμηνεία ή άποψη βρίσκεται μέσα σε ένα αυγό. Κάθε θέση είναι μέρος αυτού του αυγού, επιμένοντας πως κατέχει την αλήθεια και τη γνώση για το τι είναι το αυγό ως όλον. Οι ερμηνείες της αλήθειας κάθε μέρους που βρίσκεται εντός του όλου, προκύπτουν από την ιδιοσυστασία των υλικών (σκέψης) στο σημείο που ευρίσκεται.
Για να μάθουμε όμως τι είναι το «αυγό» θα πρέπει να το δούμε έξω από τα όρια και τις ανάγκες μας και βέβαια να συνυπολογίσουμε ως αξία απαραίτητη την συν-ύπαρξη των ετερόκλητων στοιχείων που δεν διαθέτουμε αλλά βρίσκονται δίπλα μας για κάποιο λόγο.

Όταν μιλούμε για έννοιες όπως η Οικονομία, η Δημοκρατία και πολλές άλλες, θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να τις ανατέμνουμε και να φτάσουμε στην τεράστια δεξαμενή που τις γέννησε και δεν είναι άλλη από την συνύπαρξη της Πειθούς μαζί με την Ανάγκη.

Αυτές οι δύο τελευταίες λέξεις, είναι αθέατες φιλοσοφικά από τους ανθρώπους που καταναλώνουν το χρόνο τους μέσα από βεβαιότητες και συνήθειες της ζωής τους.

Οι άνθρωποι που τολμούν να τελέσουν πατροκτονία στις υποκειμενικές βεβαιότητες τους, είναι τούτοι που προετοιμάζουν το ενδεχόμενο επιβίωσης του ανθρώπινου είδους.

Έκανα αυτό τον πρόλογο –τοποθέτηση- για να αναφερθώ σε μια εσπερίδα που θα γίνει την Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012 στην αίθουσα της Πνευματικής Εστίας της Βούλας.
Η θεματική ακούγεται περίεργα σε τούτες τις μέρες, κάτω από τον τίτλο:
Με το βλέμμα των Φιλοσόφων: Δημοκρατία και Οικονομία:
Οι προκλήσεις της χώρας μας και πως μπορούν να αντιμετωπισθούν.

Ομιλητές είναι οι:
Σαράντος Ι Καργάκος , ιστορικός συγγραφέας
Απόστολος Πιερρής, διευθυντής Ινστιτούτου Φιλοσοφικών Ερευνών
Σωτήρης Γλυκοφρύδης , συγγραφέας
Πέτρος Στεφανέας, λέκτορας ΕΜΠ

Σκέφτομαι πως θα ακούσω αξιόλογες τοποθετησεις, αλλά η απορία μου παραμένει τεράστια μια και θα περιμένω να διαπιστώσω αν θα αποτελέσει η εσπερίδα μια ακόμη επίδειξη γνώσεων χωρίς ουσία προτάσεων ή θα βάλει ερωτήματα με σαφείς απαντήσεις μέσα από αμφισβήτηση των δεδομένων που έχουμε ως αδιαπραγμάτευτα.

Μεγάλη η ευθύνη των σκεπτόμενων ανθρώπων τούτες τις μέρες που κυριαρχεί ο φόβος από την αποσύνθεση ενός πολιτισμού που έχει στις πλάτες του 2,5 χιλιάδες χρόνια ζωής.

Ο φίλος και πολλές φορές αντιθετικά συμπληρωτής της σκέψης μου, Σωτήρης Γλυκοφρύδης, ξέρω τι θα αναλύσει στην εισήγηση του. Μπορώ να πω ότι κρατά στα χέρια του ένα μέρος της βόμβας που είναι αναγκαία να συνθέσει την επόμενη Αναγέννηση στον Πλανήτη μας.
Αν η προηγούμενη αναγεννησιακή αναμόχλευση του μεσαίωνα έφτασε μέχρι τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, τώρα θα πρέπει να πετάξουμε την πετονιά του ψαρέματος σπερματικών λόγων λίγο πιο πίσω, μήπως και έχουμε πιο γόνιμη για την επιβίωση του Ανθρώπινου είδους ως εκδοχή σκέψης.
Η οικονομία των ανθρώπινων σχέσεων δεν είναι λογιστική πρακτική, αλλά μια φιλοσοφική θέση που με μέθοδο παιδείας στοχεύει σε μια αέναη εξελικτική διαδικασία προς την άπιαστη Σοφία.

Θα παρακολουθήσω χωρίς αυδή τις σκέψεις και ίσως βγω με χαμόγελο…
Μα και κατηφής να είμαι κατά την έξοδο, νιώθω πως κάποιος απόγονος μου θα γελάσει κάποτε, έστω και αν η βία των ζωτικών ψευδών με βεβαιότητες, φαντάζει παντοδύναμη στα μάτια μας.

Όταν ακούμε την λέξη «ξέρω» ας γνωρίζουμε πως είναι η φαρέτρα της βίας που γεννά το αίμα στη ζωή μας…

Ας περιμένουμε να δούμε το «βλέμμα των Φιλοσόφων» πάνω στις πολύπαθες και παρεξηγημένες έννοιες Οικονομία και Δημοκρατία…
Ίσως κάποτε η Φιλοσοφία να επιτραπεί να εισέλθει και στην Νομοθετική Εξουσία.
Μέχρι τότε ας έχουμε υπομονή στις υφιστάμενες ταλαιπωρίες μας.




1 σχόλιο: