.
Χτες είχαμε μια ωραία κουβέντα σε δύο καναπέδες, με φίλους και τα παιδιά μας με αντικείμενο την πολιτική, την βία και την σκέψη που την παράγει καθώς και την αγωνία και το βάρος που αισθάνονται για ότι ζουν σήμερα οι νέοι.
Φέραμε δίπλα μας σε ήρεμη ανάλυση πολιτικούς από το παρελθόν και το παρόν μας, τις προσωπικές τους ιστορίες που είχαν δημόσιες συνέπειες, τα κόμματα και τις ανομολόγητες ανάγκες που εξυπηρετούν … και γενικά όλα όσα δεν πρόκειται να ακούσει κάποιος από τον κανόνα που ισχύει στις τηλεοπτικές αναλύσεις ανθρώπων στα ΜΜΧ. (Μέσα Μαζικής Χειραγώγησης).Βέβαια άλλο «αντίληψη» και άλλο «άνθρωποι» … μια και πάντα υπάρχει η ελπίδα επανατοποθέτησης της έννοιας «Το συμφέρον μου» στο μυαλό τους…
Σήμερα έφερα στα μάτια μου ξανά τα χθεσινά φοιτητικά βλέμματα των παιδιών που αναζητούσαν τη δική τους τοποθέτηση με ευθύνη σε αυτό που τους αναλογεί ως παραλαβή σκυτάλης για το αύριο που παραδίνουμε όλοι εμείς σήμερα.
Δύο σκέψεις έκανα …
Η πρώτη ήταν να τους αφιερώσω μέσα από αυτό το χώρο, ένα ωραίο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου με τον τίτλο «Το χειμώνα ετούτο»
(… Δεν είμαι Πασόκα ούτε ΚΚΕ , είμαι ότι είμαι και ότι τραγουδώ για Σε….)
Η δεύτερη σκέψη αφορά μια έντονα επαναστατική λειτουργία του ανθρώπινου γένους, που την προτείνω ανεπιφύλακτα χωρίς να μπορώ να τους εγγυηθώ τα αποτελέσματα της… ποιος ανόητος πλέον δίνει εγγυήσεις… ούτε οι παντοδύναμες Τράπεζες.
Αυτή η σκέψη, έχει μέσα της όλα τα καλά τραγούδια και τα ουσιαστικά βιβλία που γράφηκαν και συνοψίζεται στο σύνθημα: ΕΡΩΤΕΥΘΕΙΤΕ … ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Ελπίζω να μην λανθάνω και καταστρέψω τα παιδιά… θα μπορούσα να τους μεταφέρω τον "Έρωτα" σε αγωνιστικές εικόνες με κυρίαρχο το σύνθημα ΟΡΑΜΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ … αλλά τελικά άκουσα κάποτε την απάντηση (στο σύνθημα) που ήταν : «Ποιος την γαμεί πλέον έτσι όπως έγινε…» και έτσι το απέφυγα.
Αν είναι -θέλω να πιστεύω- να γίνει κάτι … θα έρθει μέσα από το ΣΠΕΡΜΑ της σκέψης, της χαράς, της συναίσθησης και του αγγίγματος που ο φόβος των διαχειριστών της εξουσίας ούτε που φαντάζονται ότι υπάρχει… Δεν φαίνεται άλλωστε η «στέρηση» στις φάτσες τους;
 |
| Μια εξαίρεση στο τηλεοπτικό τοπίο http://www.greek-movies. com/series.php?s=347&l=&y=1&c=13 |
Με την (θεωρητικώς Ξένια) φιλοξενία που μας διακρίνει ας πούμε με ευγένεια και φόβο για ότι μπορεί να διαταράξει στην καταναλωτική μας συνήθεια…σαν μετανάστης που μας χαλά το τοπίο των ράθυμων περιπάτων μας… «Βρε! Καλώς τον Μένιππο»... με την κυνική-φιλοσοφική του σκέψη!
Άλλωστε είμαστε κοντά στην αίσθηση της σκέψης του «Γαία πυρί μιχθήτω!» και "ενίοτε" ιστορικά... προτιμάται η Σύνεση των εξουσιαστών στον κανιβαλισμό της αδηφαγίας τους. Αυτό λέγεται συνήθως Συνθήκη Ειρήνης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.